Pendragon LXXII - Afscheid van Ygritte

Na de plotselinge dood van Ygritte en Tiffanny in het kraambed, proberen de uit het veld geslagen ridders de draad van hun leven weer op te pakken.

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Marcus Livius van Broughton
Turquine van het Quinqueroi Forest

Januari 537, Broughton

Sir Marcus Livius van Broughton heeft in 535 permissie gevraagd aan Guinevere om haar adoptie-dochter Alis van Salisbury het hof te mogen maken, met het oog op een huwelijk. Guinevere gaf deze toestemming, maar voegde daaraan toe dat Alis nu een hoge status heeft, en dat Marcus die nog bij lange na niet had benaderd.

Alis van Burcombe
Prinses van Cameliard

Desondanks liet Marcus zich niet afschrikken. Hij schreef een brief aan Alis. Hierin zette hij uiteen wat hij voor haar voelde en wat zijn plannen waren. Alis liet zich niet onbetuigd en schreef een brief terug. Hierin gaf zij aan dat zij in haar voorgeschiedenis veel voorbeeld had gezien van vrouwen die nadeel ondervonden van mannen en hun woorden. Haar grootmoeder Alis bracht vijf jaar door in een Toren, toen zij Elgin de Jongere baarde van Earl Roderick. Elgin en haar moeder Gilda moesten vluchten naar Malahaut, aan het einde van de Rebellie van Salisbury. Sir Eric van Burcombe brak het hart van haar adoptie - moeder Guinevere. 

Dus Vrouwe Alis van Salisbury wil geen woorden zien, maar daden! Sir Marcus weet wat hem te doen staat.

Februari 537, Ebbsfleet

Op een koude, bewolkte morgen in Februari verzamelt iedereen zich in Ebbsfleet. De wind waait de capes heen en weer en grijze golven beuken op het strand. Volgens de overlevering zetten hier ooit Hengest en Horsa voor het eerst voet aan land. En vanaf hier zal Ygritte haar laatste reis maken naar haar voorvaderlijke landen. Hier en daar steekt er drijfhout uit het zand. Zijn dat de wrakken van de langschepen van de eerste Saksen?

In de branding ligt een groot schip. Met daarop een baar voor Ygritte. Zij is omringd door haar wapens, haar wapenuitrusting en haar beste bezittingen. Haar favoriete paard is ook geofferd en ligt naast haar. 

Op het strand staat een rouwende Sir Turquine, omringd door zijn vrienden Sir Benno en Sir Marcus. Zij verwachten half dat hij zich in zee zal werpen. Skalds zingen een lange Sage van de heldendaden van Ygritte.

Ygritte, Dochter van
Sir Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten Dochter van
Octa, Cynning van Kent, Zoon van
Hengest van de Saksen

Het begint ermee dat Vrouwe Ygritte in 501 met Ysolde als tweeling ter wereld kwam, als dochter van Sir Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten en dat zij daarmee symbool stond voor de Vrede die mogelijk was tussen Britten en Saksen. 

Toen leidde Vrouwe Ygritte samen met haar tweelingzus Ysolde in 525 Koning Arthur af van zijn oorlogszuchtige plannen. Dit leidde tot een huwelijk tussen Koning Arthur en Ysolde. Vrouwe Ygritte koos voor een leven als Axe Maiden. 

In 531 versloeg Vrouwe Ygritte samen met Sir Aloysius en Sir Benno Malaodron de Bandiet en hielp Sir Cerdall met het herwinnen van de Speer van Cathoir Mor en de hand van zijn geliefde Orlaith. Daarna doodden zij de Worm van Waterford, waarbij Sir Aloysius om het leven kwam. 

In 532 versloeg Vrouwe Ygritte samen met Sir Benno en Sir Perin de Heks Camille van de Moerassen van Anglia. 

Dan in 534 ontmoette Vrouwe Ygritte natuurlijk de liefde van haar leven, de woeste Turquine van Quinqueroi Forest. Hun passie brandt als de zon en is een voorbeeld voor iedereen. Dit leidt het jaar erop tot een groots huwelijk waarbij Turquine naam maakt als een gastvrij en genereus ringgever. 

Tijdens Slag bij Parijs van 536 liet Vrouwe Ygritte zien dat zij waarlijk een dappere Saks is. Het bloed van Octa en Hengest stroomt door haar aderen.

Dan is er nog een Godere die meegeeft dat Vrouwe Ygritte gestorven is op het Slagveld van Vrouwen, namelijk het kraambed. Hiermee heeft zij voor eeuwig een plaats verdiend in de Hal van Wodan All Vader. Daar zal zij, wanneer de tijd daar is, ten strijde trekken tegen de IJsreuzen. Dappere mannen die na vandaag zullen sterven op het Slagveld, zullen Ygritte daar weerzien. Dat biedt Turquine een hoop troost.

Turquine pakt een speer die omwikkeld is met in olie doordrenkte lappen en steekt deze aan. Wanneer het tij keert en de het dodenschip weg wil varen van de kust, werpt hij de speer naar de baar van Ygritte, die vrijwel meteen vlamvat. Andere Saksische strijders werpen nu ook hun speren. Het vlammende schip vaart weg van de Britse kusten, naar het Saksische thuisland van Ygritte.

Ebbsfleet House, later diezelfde dag

Octa, Cynning van Kent en broer van Ygritte heeft een nabijgelegen fort gecommandeerd om daar alle rouwende gasten onder te brengen, voor een maal in naam van Vrouwe Ygritte. En dat zijn er veel. 

Octa Cynning van Kent, zoon van
Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, dochter van
Octa, Cynning van Kent, zoon van
Hengest van de Saksen

Arthur Pendragon
Hoge Koning van Brittannië

Octa en Guinevere zijn natuurlijk aanwezig als gastheer en gastvrouw en directe familie van Ygritte. Maar ook Hoge Koning Arthur en Hoge Koningin Ysolde zijn aanwezig met hun kinderen Herrindale, Elaine en Arnold. Ook de erkende zonen van Arthur, Bohort van Bedegraine en Loholt van Escavalon zijn aanwezig. 

Herrindale
Prins van Logres

Sir Loholt
van Escavalon

Sir Borre
van Bedegraine

Zelfs Morgaine van Cornwall en haar vele zonen zijn aanwezig. Morgaine is natuurlijk verschillende keren getrouwd geweest, maar de meeste van haar kinderen hebben een onduidelijke vader. Dit keer neemt ze Val de Mort mee, van Nanteleod, Koning van Escavalon, Mordred, van een onbekende vader en Brynmor, ook van een onbekende vader.

Morgaine
Hertogin van Cornwall

Val de Mort
Prins van Escavalon

Brynmor
van Cornwall

Mordred
van Cornwall

Van het continent zijn ook buitenlandse koningen  en hoogwaardigheidsbekleders aanwezig. Zo hebben Koning Radiger en Koningin Caelwina van de Varni veel te danken gehad aan Vrouwe Ygritte en zij zijn gekomen, samen Koning Conan van Bretagne.

Caelwine, Prinses van de Angelen
Koningin van de Varni

Conan,
Koning van Bretagne

Maar ook met Lancelot en andere leden van de Ganis zijn aanwezig. Dankzij de inzet van Vrouwe Ygritte en Turquine tijdens de Slag bij Parijs is er nu een kans dat zij hun voorvaderlijke landen kunnen terugwinnen. Zij zijn Vrouwe Ygritte eeuwig dankbaar.

Lancelot du Lac
de Ganis

De sfeer is erg bedrukt en wordt vooral gedomineerd door Sir Turquine die nergens van kan genieten. Hij zit alleen maar te huilen in zijn bierhoorn (met een indulgent van 16 nog best knap!).

Maar Sir Marcus besluit dat dit zo niet kan. We moeten de herinneringen aan Ygritte levend houden en onthouden wat voor een dappere krijgster zij was! Hij begint te vertellen over al haar dappere daden en Sir Turquine valt hem iedere keer bij. De stemming slaat om, zoals dat hoort.

Het valt Sir Marcus op dat Sir Borre echt weinig gevoel voor decorum kent. Dat was hem eerder ook al eens opgevallen, maar hier, tijdens een emotioneel beladen bijeenkomst en met alle andere hoogwaardigheidsbekleders, kan dit helemaal verkeerd uitpakken. Sir Marcus dirigeert Sir Bohort naar een hoekje waar hij rustig kan dobbelen met andere rauwdouwers.

Het valt Sir Benno op dat zijn stiefmoeder Guinefach, die de tweelingzuster van Cwene Guinevere van Kent is, de hele avond smoest met Sir Mordred. Het bevalt Sir Benno maar niets. Hij weet heel goed dat Vrouwe Guinefach misschien wel het uiterlijk heeft van vrouwe Guinevere, maar zeker niet haar innerlijk.
Benno: "Zij is net een graftombe waar al menig Pharao in gelegen heeft!"

Bovendien is Mordred dan wel de bastaard van een onduidelijke vader. Hij is ook een neef van Hoge Koning Arthur. Na de echte zonen Herrindale en Arnold, en de erkende zonen Borre en Loholt maakt hij een goede kans op de troon.
Sir Benno maakt zijn zorgen kenbaar bij Vrouwe Morgaine, de moeder van Mordred. Maar zij is alleen maar tevreden over het ambitie-niveau van haar zoon. Dan maakt Sir Benno zijn zorgen kenbaar bij Cwene Guinevere. Zij geeft aan dat Guinefach zich gefnuikt voelt in haar ambities. In het jaar dat zij werd onteerd door Bradwen en kort daarna zijn vrouw werd, moest zij toezien hoe Guinevere een ander pad in sloeg, dat leidde naar de troon van Kent. Guinefach verveelt zich in Steeple Langford. Wat zal konkelen met Mordred voor kwaad kunnen?

Late lente 537, Camelot

Ondanks dat haar hoofd er niet naar staat, organiseert Hoge Koningin Ysolde in Camelot een groots Hof der Liefde, waar edelgeboren dames en heren hun dilemma's in de liefde voor kunnen leggen aan de experts. Dit jaar wordt er een regel toegevoegd. De Dood is niet het einde van Liefde. Na de dood van een geliefde, moet een minnaar zeker twee jaar rouwen. De regels van het Hof der Liefde zijn inmiddels lang en imposant. 

1. Het huwelijk is geen excuus om niet Lief te hebben. 
2. Een jaloers man kan niet Liefhebben. 
3. Niemand kan gebonden zijn door dubbele Liefde
4. Liefde neemt altijd toe of af.
5. Dat wat een minnaar neemt tegen de wil van zijn geliefde, heeft geen smaak. 
6. Jongens beminnen niet tot zij de leeftijd van volle wasdom hebben bereikt. 
7. Niemand moet zonder Liefde zijn, zonder de beste reden.
8. Niemand kan Liefhebben, tenzij hij wordt gedreven door de overtuiging van Liefde. 
9. Liefde komt niet in het huis van Hebzucht.
10. Een ware minnaar wil niemand in Liefde omhelzen, dan zijn geliefde. 
11. Wanneer eenmaal openbaar gemaakt, sterft de Liefde vaak snel.
12. Wanneer Liefde makkelijk is, is het weinig waard. Een moeilijk te bereiken Liefde maakt deze kostbaar. 
13. Elke minnaar wordt regelmatig bleek in aanwezigheid van zijn geliefde. 
14. Wanneer een minnaar plots zijn geliefde ziet, klopt zijn hart sneller.
15. Een nieuwe Liefde verjaagt de oude.
16. Alleen een goed karakter is nodig om een man de Liefde waard te laten zijn. 
17. Als de Liefde afneemt, sterft deze snel en komt zelden weer tot leven. 
18. Een man is in Liefde altijd angstig. 
19. Oprechte jaloezie verhoogt het gevoel van Liefde.
20. Jaloezie neemt toe, wanneer men zijn geliefde verdenkt. 
21. Hij die lijdt aan Liefde, eet en slaapt weinig. 
22. Bij elke daad van de minnaar, denkt hij aan zijn geliefde. 
23. Een ware minnaar keurt niets goed, tenzij hij denkt dat het zijn geliefde zal plezieren. 
24. Een minnaar heeft nooit genoeg van zijn geliefde.
25. De minste verdenking zorgt ervoor dat een minnaar zijn geliefde wantrouwt.
26. Een man die lijdt aan teveel passie, heeft zelden waarlijk Lief.
27. Een ware minnaar is constant en zonder pauze in beslag genomen door gedachten aan zijn geliefde. 
28. Niets weerhoudt een vrouw van bemind te worden door twee mannen, of een man door twee vrouwen. 
29. Een minnaar zal niets van zijn geliefde vragen, dat hij niet eerst voor haar heeft gedaan.
30. Liefde gaat boven vereisten van politiek, rijkdom of status.
31. De Dood is niet het einde van Liefde, na de dood van een geliefde, moet een minnaar twee jaar rouwen. 

De bakvissen aan het Hof van Liefde vinden vooral deze laatste regel over de Dood en de Liefde erg romantisch. Ze weten natuurlijk allemaal dat het gaat over Sir Turquine en zijn liefde voor Vrouwe Ygritte van Kent. Ze zuchten allemaal nog eens diep en pinken een traantje weg. 

Aan het Hof der Liefde is er een groot schandaal, dat iedereen bezig houdt. Sir Tristan van Lyonesse was al jarenlang de minnaar van Ysolde, Koningin van Cornwall en echtgenote van Cador, Koning van Cornwall. Tristan heeft Ysolde zelfs zo ver gekregen, dat zij haar echtgenoot verliet. Maar vorig jaar heeft Cador haar weer terug gebracht naar Kasteel Dore. Tristan vluchtte zwaar gewond naar Bretagne. Daar zal hij binnenkort huwen met de vrouw die hem weer genas en op de been bracht, Ysolde met de Witte Handen, Dochter van Hertog Hoël. 

Hoël
Hertog van Cornouailles

Cador,
Koning van Cornwall

Tristan,
Prins van Lyonesse

Het gaat natuurlijk niet aan dat een minnaar, die al zoveel heeft gedaan in de naam der Liefde, nu huwt met een andere vrouw! Alleen maar omdat zij dezelfde naam heeft als zijn Geliefde. Terwijl zijn geliefde wegkwijnt in de gevangenschap van een ongelukkig huwelijk! Dit is in directe tegenspraak met regels 10, 12, 22, 23, 24, 27 en misschien nog wel de belangrijkste, 30.

Hertog Hoël is alleen maar blij dat hij zijn dochter Ysolde uit heeft kunnen huwelijken aan een Prins van Lyonesse, ondanks dat Lyonesse niet meer zoveel voorstelt als vroeger. Tristan is van koninklijken bloede, heeft Britse medestanders en zijn dochter kan het niet veel beter treffen. Hertog Hoël weet ook wat populair is en organiseert een toernooi ter ere van het huwelijk van zijn dochter. Wie weet kan hij zo nog meer kennis maken met de machtigen van de wereld.

Sir Marcus en Sir Benno besluiten om hun gedachten te verzetten en naar Quimper te reizen om daar deel te nemen aan het toernooi, ter ere van het huwelijk van Tristan en Ysolde met de Witte Handen. Zij overtuigen Turquine om ook mee te gaan. Deze heeft er weinig zin in en wil liever somberen over zijn verloren liefde. Maar hij laat zich overtuigen.

Zomer 537, Quimper

Quimper is al een oude stad en dat is aan alles te zien. Uit geheel Bretagne zijn hoogwaardigheidsbekleders naar deze stad gekomen om het huwelijk bij te wonen. Koning Conan van Bretagne is aanwezig bij dit huwelijk van de dochter van een van zijn Hertogen. Verder zijn er ook veel ridders van Ganis, wat Britse ridders en een aantal Frankische ridders, die zich erg beleefd opstellen.

Aan de vooravond van het huwelijk spreekt Sir Turquine met Sir Tristan. Sir Turquine is inmiddels een ridder met aanzien en Sir Tristan luistert aandachtig. Sir Turquine houdt een gloedvol betoog over de liefde (Passion Love Ygritte succes, orate critical). Het gaat niet aan dat Sir Tristan nu huwt met een vrouw, terwijl hij eigenlijk liefde voelt voor een andere vrouw.
Sir Tristan barst ten overstaan van de gasten in tranen uit en bekent dat hij eigenlijk nog altijd alleen maar Liefde voelt voor Ysolde van Cornwall. Maar Ysolde met de Witte Handen is ook een goede vrouw. Zij heeft hem genezen, haar vader nam hem op aan zijn hof, hij heeft beloften gedaan. Beloften maken schuld. De hele bijeenkomst ontaardt in een emotioneel samenzijn. Er wordt in het bier gehuild.

Sir Marcus en Sir Benno kunnen dit niet aanzien. Het kan niet zo zijn dat een jongedame hier voor het altaar in de steek wordt gelaten. Sir Marcus murmelt wat, maar Sir Benno ziet zijn kans. Hij houdt een gloedvol betoog over de waarde van rationeel nadenken en afwegingen maken. Het leven moet geleefd worden en mensen, zeker belangrijke mensen kunnen niet iedere emotionele impuls volgen, als kinderen. Het Hof der Liefde is een leuk, zomers tijdverdrijf, maar daarna moet er weer gewerkt worden. Vakkundig ontmantelt hij ieder cliché van de liefde. (Passion critical Love Lord, Orate 66, critical succes)

De volgende morgen

De volgende morgen laat Hertog Hoël het huwelijk toch doorgaan. De politieke alliantie met Sir Tristan is hem teveel waard om op het spel te zetten voor wat gevoelens. Na de huwelijksnacht, zullen de gevoelens wel in de pas lopen met politieke realiteit.

Na afloop van de huwelijksmis, die succesvol wordt voltrokken, worden Sir Marcus en Sir Benno nog aangeschoten door een jonge misdienaar, die hen enigszins bekend voorkomt. Hij stelt zich voor als Clodoald, zoon van Chlodomer. Hij was in 524 bijna gedood door zijn oom Clothair, alleen een vlucht naar het klooster heeft hem gered. Hij is erg tevreden om te horen dat zijn oom nu kaalgeschoren zijn dagen slijt op de mestvaalt van Camelot. Hij wilde de ridders graag persoonlijk bedanken.

Ter ere van het huwelijk heeft Hertog Hoël een toernooi georganiseerd. Verschillende dappere ridders zullen tegen elkaar in het strijdperk treden. De beste krijgt een mooie beloning. Dit is natuurlijk een buitenkansje om aan de dames te laten zien wat de verschillende ridders in huis hebben.

Ronde 1
Sir Turquine laat zich inspireren door zijn liefde voor zijn overleden vrouw en smijt de eerste ridder zo uit het zadel.
Sir Marcus heeft het minder makkelijk. Zijn passie voor Alis is, ondanks zijn woorden, niet zo heel groot. Eenmaal op het hete zand van het toernooiveld, vraagt hij zich af waar hij helemaal mee bezig is. Hij heeft geen diepe passie zoals Sir Turquine. Hij is ook lang zo goed niet met zijn lans en hij zal nooit over voldoende middelen beschikken om Alis het leven te bieden dat zij verdient. In wanhoop verlaat hij het toernooiveld om zichzelf wat aan te doen.
Sir Turquine herkent de signalen en werpt zich op Sir Marcus. Deze weet zich in zijn wanhoop te ontworstelen aan de reusachtige man en vlucht verder. Maar Sir Turquine probeert het nog eens. Een schreeuwende Sir Marcus wordt afgevoerd naar een stille, kleine kamer om tot rust te komen. Zijn vader Ignaeus had hier ook last van. Die heeft nog eens vijf jaar doorgebracht in een grot in Cornwall, levend van rauwe vis.

(Verdorie! Het lukt gewoon niet in dit rollenspel om een langdurige hofmakerij te realiseren. Lang geleden probeerde ik dit al met Sir Gilmere en Vrouwe Adwen in 487, maar Gilmere stierf in de Slag bij Lindsey. Sir Gilbert en Koningin Ygrainne hadden een passie voor elkaar, maar dat liep ook op niets uit. Sir Turquine en Ygritte waren maar kort samen. En nu dit.) 

Sir Benno heeft minder problemen en verslaat de eerste ridder, waartegen hij in het strijdperk treedt zonder moeite.

Ronde 2
In de twee de ronde stoot Sir Turquine met zijn lans een ridder zo uit het zadel.
Ook Sir Benno verslaat zijn volgende tegenstander met gemak.

Ronde 3
De tegenstanders zijn inmiddels aardig uitgedund. Sir Turquine treedt nu tegen Sir Tristan in het strijdperk. Deze strijd gaat hard tegen hard. Sir Turquine wordt flink geraakt, maar weet iedere keer te blijven zitten (Tristan had wel critical hits, maar deed iedere keer vrij weinig schade). Uiteindelijk besluit Sir Turquine dat het beter is zich over te geven. Het is tenslotte geen strijd tot de dood. Hij geeft zich over.

Turquine: "Ik geef mij over, zoals aan de Liefde. Dat zou Sir Tristan ook moeten doen!"
In de tribunes pinken de bakvissen weer een traantje weg.

Het is zo romantisch.

Sir Benno komt uit tegen Sir Lancelot. Zij stoten hun lansen ronde na ronde tegen elkaar kapot. Uiteindelijk geeft Sir Benno het op, nu duidelijk is dat hun lansen even groot zijn.

Het toernooi eindigt in een gelijkspel tussen vier partijen. Niet helemaal het verwachtte einde van een toernooi. Maar dit was dan ook een vreemd huwelijk.

Winterphase 537/ 538

Een broer van Sir Turquin, Caradoc Short Arm, krijgt een dochter. 

In de familie van Sir Marcus gebeurt niets, behalve dat zij proberen om Sir Marcus weer geestelijk gezond te krijgen. 

Sir Benno betrapt zijn stiefmoeder Guinefach in bed met Sir Mordred. Hij dwingt hen te huwen en vraagt zijn stiefmoeder enigszins dwingend om maar in Camelot te gaan wonen. Hij heeft hen liever niet meer onder zijn dak.