Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Marcus Livius van Broughton (afwezig)
Ygritte, Dochter van Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen
Benno van Steeple Langford
Salisbury, vroege lente 534
De ridders maken hun plannen voor het komende jaar. Het huwelijk van prinses Caelwina van Anglia en Koning Radiger van de Varni in Varna staat gepland. Aangezien Sir Benno en Vrouwe Ygritte vorig jaar zo een belangrijke rol speelden bij het tot stand komen van dit huwelijk, zijn zij van plan om dit jaar zich bij prinses Caelwine in Guinnon. Hiervoor zullen zij door het Quinqueroi Forest moeten trekken. Juist dit jaar blijkt daar een machtige roofridder te wonen. Eenieder die door dat woud trekt, delft het onderspit. Het gaat om Turquine van de Smartelijke Toren, een woeste Saks.
Turquine de Roofridder |
Maar Sir Benno en Ygritte zijn niet bang. In hun tijd hebben ze al zoveel ridders, bandieten en monsters over de kling gejaagd. Hoeveel problemen kan één roofridder nou geven?
Wanneer Sir Benno en Ygritte vanuit Londen naar Guinnon willen trekken, horen zij steeds meer verhalen over de woeste Turquine, die huishoudt in het Quinqueroi Forest. Keuterboertjes, kolenbranders, houthakkers en varkenshoeders durven de wouden niet meer in. Turquine en zijn rovers verjagen en beroven iedereen. Uit Anglia komen er ook geen handelaren meer naar Londen. Zij kunnen niet door het woud komen. Sir Benno en Ygritte zijn nog steeds niet bang.
Quinqueroi Forest
Eenmaal op weg van Londen naar Guinnon merken sir Benno en Ygritte inderdaad dat het stil is in het woud. Er zijn geen andere mensen in het woud.
Dan komen zij bij een hinderlaag. Een boom ligt over de weg en een stel viezige boogschutters denken dat zij Sir Benno en Ygritte kunnen beroven. Maar hun pijlen halen weinig uit en de lans en bijl van de ridders zien er vervaarlijk uit. De rovers zetten het op een lopen. Sir Benno en Ygritte denken er weinig van, zo gaat het meestal wanneer men hen probeert te beroven.
Later komen Sir Benno en Ygritte bij een kruising van wegen. Hier staat op een heuvel een eenvoudig motte en bailey fort. Een heuvel, droge gracht en palisade zijn voor de meeste mensen toch een onneembare hindernis. Al snel komen er vier strijders te paard uit het fort, die op hoge toon eisen dat Sir Benno zich overgeeft en Ygritte haar plaats in de keuken inneemt. Deze belediging laten de ridders niet passeren natuurlijk en het komt tot een strijd.
Sir Benno weet één ridder neer te slaan, maar dat geeft een ander de kans om flink naar hem uit te halen. Ygritte denkt aan hoe haar vader Sir Eliot dit soort conflicten oploste en knipoogt naar een van de ridders (flirting succes). Deze is daarvan zo van de kaart dat hij haar probeert te zoenen. Dat geeft haar een uitgelezen kans om hem neer te slaan.
In een volgende ronde wordt Sir Benno van zijn paard geworpen door een ridder, maar Ygritte weet een tweede ridder ook bewusteloos te slaan. De laatste ridder ziet hoe het ervoor staat en gaat terug naar het fort om versterking te halen. Sir Benno en Ygritte trekken snel verder, vanuit een hinderlaag kunnen zij deze rovers misschien nog de baas.
Dieper in het woud hakt Ygritte snel een boom om. Sir Benno kan zich daar achter verschuilen. Zij staat ervoor om de roofridders zo lang mogelijk tegen te houden. Met haar bijl in haar handen en haar grote vlechten, wapperend in de wind, maakt zij indruk als Axe Maiden.
Van Banjiu E'Vik |
Al snel komt Turquine van de Smartelijke Toren zelf te paard aangestormd, aan het hoofd van zeker een twintigtal ridders. Hij is enorm! Groter nog dan Sir Marcus Livius, die uit een zeer grote familie komt. Hij kan alleen maar te paard rijden, omdat hij op een gigantisch paard rijd. Ygritte en Benno moeten even slikken wanneer ze dit zien. Verder lijkt hij ook een soort aandoening te hebben, zijn huid is helemaal hard en dik.
Turquine wil met zijn strijders aanvallen en Benno en Ygritte aan zijn gevangenen toevoegen. Maar Ygritte daagt hem uit tot een één-op-één gevecht. Zij is tenslotte, Ygritte, dochter van Inga met de Grote Vlechten, dochter van Octa, Cyning van Kent, zoon van Hengest van de Saksen. Puur Saksisch bloed vloeit door haar aderen! Is Turquine niet mans genoeg om haar aan te kunnen? Dit raakt Turquine toch wel in zijn trots (Honour critical). Hij stijgt af en gaat het duel met Ygritte aan.
Ygritte en Turquine stortten zich op elkaar. Hij haalt uit met zijn zwaard en zij met haar bijl. Maar ondanks een verhitte uitwisseling van slagen, weten ze elkaar nauwelijks te verwonden (beiden een sword en axe critical). Maar Ygritte weet dat ze het tegen deze reus niet lang vol zal houden. Ook nu gebruikt ze weer haar vrouwelijke charmes. Terwijl ze een druppel bloed van haar verwondde hand likt, kijkt ze Turquine uitdagend aan (Flirt critical). Turquine heeft hier nauwelijks verweer tegen (Lustful Critical, Amor Ygritte 3d6+10=24). Zijn hele leven stond in het teken van de strijd. Op het slagveld heeft hij iedere achterbakse truc gezien, maar dit soort vrouwelijke subtiliteiten komen direct door zijn verweer heen.
Turquine roept uit dat hij geen strijd wil leveren met een Saksische krijger als deze. Ze moet mee naar zijn fort, als zijn geëerde gast! Samen met haar hulpjes. Ygritte slaakt een zucht van verlichting. Tegen deze reus had ze het zeker af moeten leggen. Ook Sir Benno besluit niet te klagen wanneer hij wordt gereduceerd tot het hulpje van Ygritte, als ze hier maar levend uit komen!
Turquine is diep onder de indruk van Ygritte. Zij rijdt te paard naast hem, terug naar het fort. Binnen is het fort ingericht als een Saksisch huis en Ygritte voelt zich helemaal thuis. Turquine plaatst haar in een positie van grote eer, aan zijn rechterhand. Hij schenkt haar zelf de beste mede in, in een met zilver beslagen hoornen beker. Zijn manschappen kijken verbaasd toe, maar durven niets te zeggen. Sir Benno heeft een veel lagere positie aan de tafel, bij de oudere ridders en vrouwen.
Turquine probeert voorzichtig terug te flirten met Ygritte, maar dat wordt niets (flirting fail). Dan probeert hij met haar te dansen. Ondanks dat zij van de passen weinig bakken, hebben zij samen toch plezier op de dansvloer (dancing fail). Turquine maakt aan een stuk door complimenten aan Ygritte, maar wanneer hij haar vertelt dat hij voor het eerst in zijn leven zicht heeft op een ander doel dan strijd leveren tegen de Britten, weet hij toch een snaar bij haar te raken. Ygritte laat zonder dubbelzinnigheid weten, dat zij Turquine vannacht in haar kamer verwacht. Dan draait zij zich om een vertrekt naar haar slaapvertrek. Van pure zenuwen bijt Turquine door de rand van een drinkhoorn heen.
Later die avond schrikt Benno plotseling wakker (Energetic succes), maar wanneer hij het gegiechel uit de kamer van Ygritte hoort, draait hij zich weer om en droomt verder.
De volgende morgen laten Turquine en Ygritte aan iedereen weten dat zij nu verloofd zijn. Volgend jaar zal het huwelijk plaatsvinden in de Oecumenische kathedraal van Salisbury, gebouwd door haar vader, Sir Eliot. Als blijk van goede trouw, laat Turquine zijn Britse gevangenen vrij, waaronder Sir Kay.
Guinnon
In Guinnon halen Sir Benno en Ygritte Prinses Caelwina op. Zonder noemenswaardige problemen reizen zij naar het land van de Varni, waar het huwelijk met Radiger plaatsvindt. Caelwina belooft om volgend jaar naar Salisbury te komen, om daar het huwelijk van haar vriendin Ygritte bij te wonen.
Winterphase 534/ 535
Er gaat een roddel rond dat Sir Mordred zichzelf bewezen heeft in het Toernooi van Peningues, maar dat hij als een woesteling tekeer ging. Links en rechts smeet hij ridders neer, ook wanneer zij zich hadden overgegeven bleef hij op hen inhakken. Er zat hem duidelijk iets dwars. Verder was er een komeet aan de hemel te zien. Iedereen geeft hier zijn eigen interpretatie aan.
Benno en zijn vrouw krijgen een dochter en noemen haar Morgana. Verder wordt een zuster van Benno beschuldigd van het stelen van paarden, wat natuurlijk onwaarschijnlijk is.
Ygritte heeft een nicht, Cornelia, die nu eindelijk ook gaat trouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten