Weekeindje Gent

Het was weer tijd voor ons weekeindje weg zonder kinderen! We doen dit al jaren. In het verleden zijn wel al naar Maastricht, Haarlem, Domburg, Texel, L'eau d'Heure, Brugge, Drenthe, Burgh-Haamstede, Ardennen, weer Texel en Brussel geweest. We zijn zelfs wel eens eerder in Gent geweest, toen we onze huwelijksreis hadden. Maar dat is inmiddels ook al weer meer dan 10 jaar geleden.

De drie torens, v.l.n.r. St. Niklaaskerk, Belfort, St. Baafskathedraal

Vrijdag

Vrijdag dropten we de kinderen bij verschillende grootouders en daarna reden we snel door naar Gent. Helaas hadden we behoorlijk wat vertraging vanwege alle verbouwingen rondom Antwerpen. Maar hopelijk wordt het daar alleen maar mooier van.

Dat is dus de St Baafskathedraal, die ons mooie uitzicht blokkeert!

Toen we eenmaal aankwamen, bleken we dus echt vlak naast de St Baafskathedraal te zitten, in het Ibishotel aldaar. Dat was heerlijk. We parkeerde de auto en hebben de rest van de tijd alles te voet gedaan in Gent zelf.

Die middag waren we wel enigszins uitgeput en hadden we alleen zin in een wandelingetje en een hapje eten. Om te vieren dat we even alleen waren, hebben we lekker een biertje gepakt in de Dulle Griet en later een hapje gegeten bij Eetkaffee Multatuli. Samen met een wandelingetje door Gent, was ik toen wel weer klaar voor mijn bedje.

Ik zit met wat heerlijk stoofvlees en
Sander heeft een cheesburger bij Multatuli. 

Zaterdag

Zaterdag was voor ons een dag om Gent een beetje te verkennen. We begonnen met een ontbijt bij Caffè Rosario. En daarna hebben we lekker wat van de bezienswaardigheden bekeken. Zo was daar natuurlijk de St Baafskathedraal, waar we vlak naast zaten.

Die in Mechelen was ook imposant hoor!

In de kathedraal was ook nog een dubbel-tentoonstelling van de artist Kris Martin, "?Do Geese See God?". Het was een wat bevreemdende tentoonstelling en ik heb het idee dat Kris Martin erg onder de indruk is van zichzelf, maar er waren ook een paar stukken die wel stemden tot nadenken. 

Zo was er een standbeeld van een engel, waarbij je in een pompje kon knijpen, zodat je de adem van de engel kon voelen. Maar je kneep zelf in de pomp natuurlijk. En bij het altaar stond een zwarte doos, waarin een kaars brandde, verzekerde Kris Martin ons. Maar ja, kijken kon niet. En zo gaat het ook met het geloof natuurlijk. 

Fry Willy

Lunch!

Lunch was bij Fry Willy, een Fish & Chips restaurant waar we een heerlijke, verwarmende vette hap hebben gegeten. Soms is simpel gewoon het lekkerst. In de middag gingen we ook nog langs twee spellenwinkels, waar Sander nog even lekker rondsnuffelde en een mooi koopje deed. Dus die zal zeker op een spellenavond nog eens bij ons langskomen. 

De Trollekelder

In de avond hadden we niet heel veel behoefte meer aan zwaar tafelen, na de chips van de middag. Maar een lekker soepje van de Souplounge ging er nog wel in. Dan hadden we beiden toch nog het idee dat we min of meer gezond bezig waren, met groenten en zo. Nog later gingen we naar de Trollekelder voor alweer een heerlijk biertje. Wat later wandelden we verder naar Jiggers, een hippe cocktailbar, waar we een heerlijk cocktailtje dronken. Na wat soebatten over en weer wist ik Sander zelfs over te halen tot een tweede!

Zondag

Deze dag stond dan toch wat meer in het teken van bezinning en herstel. Daarom ontbeten we in de morgen bij Gust. En we waren net op tijd binnen, na ons werden nog meerdere mensen weggestuurd, omdat er gewoon geen ruimte meer was. En ik genoot van lekker wat fruit met yoghurt en granen. Sander ging daarentegen all-out met een ontbijt met ei, groente, avocado, spek en brood. Die had voorlopig niets meer nodig. 

Ouderwetse keukenspullen.
Ik herken de koffiemolen nog

Daarna was het tijd voor cultuur, dus we gingen op aanraden van een vriend naar het Huis van Alijn, over Belgische cultuur in de 20e eeuw. Het was ook nog eens Erfgoeddag, dus we mochten gratis naar binnen. 

Cadeaus voor communie.
Die mobiele telefoon had ik ook!

Het Huis van Alijn was echt een reuzeleuk museum. Veel dingen herkenden Sander en ik ook nog wel uit onze jeugd. Andere zaken waren toch echt anders. Het belang van communie en vormsel in het katholieke België is duidelijk wat belangrijker dan in Nederland. Verder vond ik het ook bijzonder hoeveel alcohol er werd gedronken door jonge kinderen.

Later in de middag gingen we nog even langs bij vrienden die in Roosdaal wonen. Als we op vakantie in België of Frankrijk zijn, wippen we meestal even bij ze aan. Het was gezellig om weer even met ze bij te praten en te zien hoe groot hun kinderen ook alweer worden.

Maandag

De laatste dag alweer. We wilden een beetje op tijd vertrekken uit Gent, want we moesten nog kinderen ophalen en daarna doorrijden naar Malden. Dus het zou nog een lang dag worden. We begonnen met een heerlijk zoet ontbijt in de Wasbar, een bizarre combinatie van wasserette en ontbijt-café.  

Wafels voor mij, pannekoeken voor Sander

Daarna wipten we nog even binnen bij de St. Niklaaskerk, om even onder de indruk te zijn van wat er allemaal mogelijk is wanneer je veel geld hebt. In de St. Niklaas kerk stonden werkelijk overal beelden van Sint Nicolaas en zijn grootste wonder, het tot leven wekken van drie dode kinderen. De kerk was ook erg licht en luchtig, wegens de erg grote ramen.

St Nicolaas

De kerk is ook erg imposant vanwege de enorme toren, de Lantaarntoren. Deze werd lange tijd ook als uitkijkpost gebruikt om de veiligheid van de stad te bewaken. Pas later werd het Belfort gebouwd. Dit geeft ook maar weer aan wat voor een enorm rijke stad Gent was. Ze konden zich dicht bij elkaar een kathedraal, een kerk en een belfort veroorloven en (in geval van de kerken) kennelijk vol krijgen.

Lantaarntoren

Daarna gingen we ook nog even langs bij het STAM. Daar was een kleine tentoonstelling te zien over misdaad en vervolging door de jaren heen. De gerechtelijke politie van Gent bewaarde een hoop spullen. In beslag genomen spullen van criminelen, maar ook informatie over misdaden en onderwijsmateriaal voor nieuwe agenten. En deze werden nu met uitleg tentoongesteld in het STAM.

Illegale abortus

Het was een tentoonstelling met een smalle focus, maar erg boeiend. Zo kon je zien hoe sommige misdaden na verloop van tijd maatschappelijk acceptabel werden. Zo werden vroeger tarot-kaarten in beslag genomen, omdat toekomst voorspellen niet mocht. Het zelfde gold voor porno en abortussen. 

Maar er was ook veel te vinden over opsporingsmethoden door de jaren heen. 

En toen was het tijd om de kinderen weer op te halen. En als we alle verhalen mogen geloven, hebben ze het nog leuker gehad dan wij.