Nosferatu

Nosferatu (2024) is opnieuw verfilmd, door Robert Eggers (The Northman) dit keer. Deze film is natuurlijk gebaseerd op het verhaal Dracula van Bram Stoker en is in 1922 (meer dan 100 jaar geleden) ook al eens verfilmd, door F. W. Murnau. En nu wordt dat opnieuw gedaan. F. W. Murneau en de zijnen hadden niet met de erven Stoker afgestemd over de rechten van hun verfilming, dus alle belangrijke namen zijn veranderd. 

In de titelrol zien we Bill Skarsgård (Deadpool 2). Verder zien we Nicholas Hoult (Renfield, The Menu), Lily Rose Depp (dochter van Johnny), Aaron Taylor - Johnson (The Fall Guy, The Avengers: The Age of Ultron), Willem Dafoe (Nightmare Alley, The Northman), Emma Corrin, Ralph Ineson (The Green Knight) en Simon McBurney (Tinker, Tailor, Soldier, Spy)

Spoilers

Een jong meisje, Ellen (Depp) is erg eenzaam en zoekt naar een bovennatuurlijke geest, om haar gezelschap te houden. Iets hoort haar en beantwoordt haar verzoek, maar het lijkt niet zo prettig zijn. 

Vele jaren laten is Ellen getrouwd met Thomas Hutter (Hoult) en wonen zij in Wisburg. Thomas wordt door zijn baas Knock (McBurney) naar het verre Transsylvanië gestuurd, een Graaf Orlock aldaar wil onroerend goed in Wisburg kopen. Thomas moet de laatste contracten laten tekenen. Ellen wil liever niet dat Thomas vertrekt, zij voorziet allemaal problemen. 

Thomas laat zijn vrouw achter bij zijn vrienden Friedrich en Anna Harding  (Taylor - Johnson en Corrin) en gaat op pad. De reis is zwaar. Hoe verder hij van Wisburg komt, hoe vreemder het allemaal wordt. De lokale bevolking van Transsylvanië wil niets met hem te maken hebben, als ze er eenmaal achterkomen dat hij naar Graaf Orlock gaat. Dan raakt hij ook nog zijn paard kwijt. Maar gelukkig wordt hij opgepikt door de sinistere koets van de Graaf. 

Eenmaal in het kasteel van de Graaf wordt het er niet veel beter op. Graaf Orlock (Skarsgård) blijkt maar een enge en dominante vent. Hij heeft duidelijk geen bedienden, is onaangenaam in de omgang en heeft wel heel veel interesse in Ellen. Wanneer Thomas na verloop van tijd weer probeert te vertrekken, wordt duidelijk dat hij een gevangene is van de graaf en daar zal blijven tot hij sterft!

Ondertussen heeft Ellen het in Wisburg ook niet makkelijk. Zij mist haar man verschrikkelijk, de psychische problemen uit haar jeugd komen weer terug en zij voorvoelt dat er groot gevaar op weg is naar Wisburg. Zij staat onder behandeling bij dokter Sievers (Ineson), die zich ook machteloos voelt en de hulp inroept van zijn oude professor, Albein Eberhart (Dafoe). Deze realiseert zich dat Ellen gelijk heeft, een of andere duistere macht is op weg naar Wisburg. 

Ondertussen heeft Thomas weten te ontsnappen en weet zijn weg naar Wisburg weer te vinden, maar is wel ernstig verzwakt. Graaf Orlock is ook in Wisburg aangekomen en hij ontketent een gruwelijke pest op Wisburg, mensen sterven aan alle kanten. Graaf Orlock geeft Ellen drie dagen om de zijne te worden, anders zal hij alle mensen in Wisburg laten sterven aan de pest, waaronder Thomas. 

Albin Eberhart weet dat Graaf Orlock niet gewoon te verslaan is, hij kan alleen verslagen worden door het vrijwillige offer van een mooie dame. Wanneer zij Orlock zo afleidt met haar schoonheid, dan vergeet hij dat de zon opkomt, die zijn dood zal betekenen. Ellen heeft er weinig zin in, maar de doden in Wisburg, waaronder Friedrich, Anna en hun twee schattige kinderen, dwingen haar onder ogen te zien dat zij de enige is die tussen Orlock en de vernietiging van alles wat zie liefheeft in staat. Albin zal Dokter Sievers en Thomas wegleiden, naar de woning van Orlock, dan ken Ellen hem verleiden en bij zich houden tot de zon opkomt. 

Conclusie

Whew wat een film. De oorspronkelijke Nosferatu was een zwart/ wit film en werkte met gekleurde lenzen om aan te geven of het dag of nacht was. En hier wordt dat min of meer ook gedaan. Scenes die bij nacht of ondergronds zijn, zijn in zwart wit. En de scenes overdag zijn in zeer verwassen en verbleekte kleuren. En aangezien veel plaatsvindt in de winter, met dikke lagen sneeuw, zijn ook deze scenes praktisch in zwart/wit. 

Verder is Graaf Orlock echt een doodenge griezel, niks geen gedoe met rete - charmante vampieren, die glinsteren bij nacht. Nee, dit is een monster en hij komt je opvreten. Hij voelt zich zeker niet schuldig of gekweld over zijn gruwelijk bestaan. Deze vampier is bijna meer een natuurkracht dan een denkend wezen. Hij wil alleen maar zijn lusten bevredigen, en geeft verder nergens om. Het is alleen maar door de oproep van Ellen, toen zij nog een kind was, dat hij weer actief werd in de wereld. 

Daarnaast is dit ook een verfilming die niet wegkijkt van de vreemde psycho - seksuele ondertonen in het oorspronkelijke verhaal. De vampier wil niet alleen bloed drinken. Hij wil vooral bloed van vrouwen drinken, en het bloed drinken wordt hier ook gebracht als een seksueel gewelddadige aanval. Ook Thomas worstelt nog lang met zijn ervaringen in Transsylvanië, die sterk lijken op een verkrachting. 

Tot slot lijkt er ook nog een klasse - element mee te spelen. De Graaf vindt het niet meer dan normaal dat zijn ondergeschikten hem dienen. Of dat nu met arbeid is, of met hun leven. Thomas en Ellen moeten dood, niet alleen omdat zij prooi zijn, maar ook omdat zij het wagen weerstand te bieden. 

Ik vond deze film zeker de moeite waard. Vooral daarna nog eens de oorspronkelijke Nosferatu kijken, om te zien waar Robert Eggers zijn inspiratie vandaan haalde.