Mr. K.

Mr. K. (2024) van de Noors - Nederlandse Tallulah Hazekamp Schwab is een wel heel bevreemdende film en heet van de naald. Sander en ik zagen hem op een zondagmorgen in de Lux. De titelrol is voor Crispin Glover (American Gods), in een kleinere rol zien we ook nog Fionnula Flanagan (The Others, The Guard American Gods). Verder is deze film tot stand gekomen met allerlei Europese fondse, dus we zien ook veel Europese acteurs terug.  

 

spoilers

De film opent met Mr. K. (Glover), die in een nachtclub goocheltrucs laat zien. Maar niemand uit het publiek is eigenlijk echt geïnteresseerd in wat hij doet. Na afloop van zijn show, loopt hij langs verlaten wegen. Hij komt uiteindelijk uit bij een groots hotel, dat duidelijk ooit eens overdadig luxe was, maar nu ernstig in verval is. Hij huurt een kamer en wil de volgende morgen weer vroeg vertrekken. Een sinistere manager brengt hem door een doolhof van gangen naar zijn kamer en geeft hem allemaal waarschuwingen mee.  

De volgende morgen wil Mr. K. vertrekken, hij heeft een afspraak voor een nieuw optreden. Maar hij kan in het doolhof van gangen de uitgang niet vinden. Hij dwaalt rond en rond en lijkt zelfs de trap naar beneden niet meer te kunnen vinden. En de situatie wordt steeds gekker. Een fanfare orkest marcheert, al spelend, door de gangen. Mr. K. komt terecht in de kamer van twee bejaarde zussen (Flanagan en Molloy), die claimen al in geen jaren buiten te zijn geweest. Alles wat zij nodig hebben, is in het hotel. Mr. K. blijft de uitgang zoeken en komt terecht in de kamers van Gaga, een artieste, die een show wil opvoeren. Mr. K. dwaalt weer verder en komt uiteindelijk terecht in de keukens van het hotel, waar alles draait om de eierobsessie van de hoofdkok. 

Na verloop van tijd geeft Mr. K. zijn zoektocht naar buiten op. Maar hij realiseert zich wel dat er iets gruwelijks mis is met het hotel. Het hotel vervalt onder zijn ogen en lijkt zelfs kleiner te worden. Nog even en iedereen zal vermorzeld worden onder het gewicht van het gebouw. Maar het zoeken naar een uitgang is nog niet eenvoudig, en het hele systeem van het hotel komt op zijn kop te staan. 

Conclusie

Net als High Rise is dit een film waar vorm en symboliek boven inhoud gaan. Lange tijd is Mr. K. de enige stem van redelijk, die de bewoners van het hotel er steeds op wijst dat er vreemde zaken gaande zijn. En daarmee wordt hij soms gezien als een verlosser en bevrijder, een rol waar hij zich ongemakkelijk bij voelt. Of hij wordt juist gezien als een stokebrand, die de gevestigde belangen op zijn kop wil zetten (en dus gestopt moet worden). 

Crispin Glover doet het leuk, net als de belangrijke bijrollen. De mooie plaatjes van het steeds verder instortende hotel en de hysterische muziek geven ook een bevreemdende sfeer mee. Zeker een de moeite waard om eens te kijken, als je meer symboliek dan plot in je film wil.