Pendragon LXIII - She-Wolves of Logres

De laatste aflevering van 2018 alweer. Dan hebben we er dus zes jaar Pendragon opzitten. Dat is al best wel lang. Waarnschijnlijk spelen we nu langer dan we hebben gedaan met een Ravenloft Campagne die ook een lange tijd gelopen heeft. Wat gaat de tijd toch snel...

Maar goed, door naar het jaar 530...

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Aloysius Livius van Broughton
Ygritte, Dochter van Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, Dochter van Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen
Benno van Steeple Langford
Perin van Tisbury (afwezig)

530, Vroege lente, Salisbury

Het is onrustig in Salisbury. Sir Brutus en Sir Marc zijn al een tijd verdwenen. Sir Perin vertelt dat zij op een missie waren. Hertog Klingsor belegerde Koning Pellam in het Kasteel der Vreugde. Hij haalde hulp in Brittannië, maar Brutus en Marc zouden direct Koning Pellam bijstaan. Maar zij zijn nooit teruggekeerd. Zijn zij gestorven op het veld van eer? Zijn zij gevangen genomen door Hertog Klingsor? Zijn zij opgenomen aan het hof van Koning Pellam en hun plichten in de wereld der mensheid vergeten? Niemand weet het. 

Ygritte van Burcombe,
dochter van Eliot de Wispelturige en
Inga met de grote vlechten,
dochter van Octa, Cynning van Kent, 
zoon van Hengest van de Saksen

 

Ysolde
Hoge Koningin van Brittannië 

Maar nu verschijnen hun erfgenamen op het toneel. Sir Benno van Steeple Langford, vernoemd naar zijn achter-oudoom (zijn overgrootvader Bledri van Steeple Langford was een broer van Benno Sr), de beruchte Benno. Minnaar van vele vrouwen! Vaardig met de dobbelstenen! Tweede vader van Morgaine van Cornwall! Leider van de Rebellie van Salisbury. Benno Jr. is ook een zoon van Bradwen Eenoog, de bloedbroeder van de Hoge Koning en van Antonia Livius van Broughton, daarmee is hij ook een neefje van Aloysius van Broughton.

Maar er is ook nog Ygritte, dochter van Eliot de Wispelturige en Inga met de Grote Vlechten, dochter van Octa, Cynning van Kent, zoon van Hengest van de Saksen. Zij is de jongere zus van Sir Marc en tweelingzus van de Tweede Hoge Koningin van Brittannië, Ysolde. Zij is alleen door echte kenners, na diepgaand vergelijkend warenonderzoek, te onderscheiden van haar zus Ysolde. Maar waar Ysolde heeft gekozen voor een leven aan het hof, met zang, dans en politieke Intriges, is Ygritte een dappere Axe-Maiden geworden. Zij heeft haar leven gewijd aan de strijd en is nu op zoek naar problemen om op te lossen. En het grootste probleem is haar verdwenen broer Marc.

Benno en Ygritte leggen nu claim op de landerijen van hun verdwenen familieleden en proberen te achterhalen wat er gebeurd kan zijn in de afgelopen jaren. Samen met Sir Aloysius, die nog steeds treurt om zijn vrouw, Evalina  van Burcombe (een halfzus van Ygritte, waardoor Sir Aloysius en Ygritte zwager en schoonzus zijn), trekken zij naar Camelot, altijd een verstandig  startpunt van ieder onderzoek.

Camelot, zomer 530

In Camelot is het druk. Deze vesting is inmiddels uitgegroeid tot een heuse stad en het is er een komen en gaan van ridders en notabelen uit het hele land. Sir Aloyisus, Sit Benno en Vrouwe Ysolde zijn misschien nog redelijk junior, maar aangezien zij allen afkomstig zijn uit zeer vooraanstaande families, hebben zij geen enkel probleem om snel aanspraak te vinden aan het hof.

Zo zijn zij op een mooie zomerdag aanwezig tijdens een audiëntie van Hoge Koningin Ysolde. Dan komen er twee dwergen aan het hof. Zij spreken niet, maar overhandigen de Koningin een brief die zij voorleest. Deze brief is van de weduwe van Koning Pellinore van Norgales. Zij vraagt de Koningin of zij deze twee dienaren aan haar hof kan accepteren. Als weduwe heeft zij geen plaats meer voor hen. De Koningin accepteert de dwergen aan haar hof. Zij draagt hen over aan Sir Kay, die een taak voor hen verzint.

Pellinore
Koning van Norgales

Maar de ontwikkelingen zijn nog niet voorbij. Er zijn meer nieuwe gezichten aan het hof dit jaar. Zo zijn er twee mannen die zeggen een zoon van Arthur te zijn. Het gaat om Sir Borre van Bedegraine en Sir Loholt van Escavalon. De ridders uit Salisbury overzien meteen alle implicaties natuurlijk. Arthur heeft legitieme zonen en een dochter bij zijn eerste vrouw Clare van Tisbury, Herrindale, Elaine en Arnold, die inmiddels 12, 9 en 8 jaar oud zijn. Maar deze jongemannen zijn ouder, vaardiger en er hoeft maar iets te gebeuren of zij zullen hun medestanders naar zich toe trekken. 

Sir Borre
van Bedegraine

Sir Loholt
van Escavalon

Sir Benno heeft wel gehoord van Borre van Bedegraine. Na de Slag bij Bedegraine in het woelige jaar 510, bracht Arthur flink wat tijd door met Lyzianors, dochter van Graaf Sanam van Bedegraine. Zijn vader, Bradwen de Bloedige, sprak Arthur toen nog ferm aan hierover. Hij kan zich niet overal maar bastaardjes veroorloven, kijk wat ervan komt! Benno was toen een jaar of vijf.
Loholt claimt dat hij van Escavalon komt, en is daarmee kennelijk ook verre familie van Alain van Escavalon en Nanteleod van Escavalon. Zijn moeder is Lisanor van Ceredigion. Kennelijk heeft Arthur ook wat tijd met haar doorgebracht in 510, toen hij betrokken was bij de Slag bij Carlion on Usk, ook in 510.

Sir Mordred
van Cornwall

Sir Griogair
Prins van Lothian

Maar er is nog geen einde aan de nieuwe gezichten. Mordred van Cornwall en Griogair, Prins van Lothain melden zich ook aan het hof. Mordred heette vroeger Gwydion en is de derde zoon van Morgaine van Cornwall, geboren nadat Arthur vrede sloot met Morgause van Lothian en Orkney. Morgaine heeft nooit kunnen of willen zeggen wie zijn vader was. Hij is grotendeels opgevoed in het verre Lothian, samen met zijn melkbroeder, Prins Griogair. Maar de laatste jaren woonde hij met zijn moeder Morgaine in Maidstone in Kent, aan het hof van Octa en Guinevere, Cynning en Cwene van Kent.
Prins Griogair is even oud, maar een kind van Koningin Morgause en een onbekende vader. Koning Lot was al lang dood toen Griogair verwekt werd, maar Koningin Morgause heeft hem ook nooit willen vertellen wie zijn vader was. Zijn moeder moedigde hem wel aan om een Beer op te nemen in zijn schild. En hij heeft haar nooit iets willen ontzeggen.
Ondanks dat het onduidelijk is of en hoe zij familie van elkaar zijn, staan zij elkaar na als tweelingen.

Sir Aloysius is altijd graag op de hoogte van wat er speelt. Hij legt contact met Sir Borre. Zij treffen hem in de hallen, bij de dobbelspellen en de ruige ridders. Aloysius is niet onder de indruk. Borre lijkt een enorme blaaskaak te zijn, die verwacht dat zijn vader hem binnen de kortste keren zal erkennen en als kroonprins aan zal nemen. Hij is erg vol van zichzelf en verwacht ook dat Ygritte zich meteen aan zijn voeten werpt. Maar zij heeft al vaker met dat bijltje gehakt en is niet onder de indruk van deze snotneus.

Dan spreken de ridders Sir Loholt, een bescheiden jongeman, die in de troonzaal luistert naar het harpspel van een aantal edele dames. Hij is vriendelijk en bescheiden. Hij houdt het feit dat Arthur zijn vader is niet verborgen, maar verwacht niet meer dan een junior ridder aan zijn hof te zijn. Hij is ook diep onder de indruk van de grote vlechten van Vrouwe Ygritte en bloost iedere keer vreselijk in haar buurt.

Mordred kletst vrolijk bij met Ygritte, die hij niet meer heeft gezien, sinds zij vorig jaar het hof van Maidstone verliet. En Griogair maakt ook graag kennis met haar. Mordred en Griogair zijn niet echt onder de indruk van de komst van Borre en Loholt, zij verwachten niet dat deze twee mannen ooit in staat zullen zijn om een gooi naar de troon te doen. Arthur heeft twee gezonde zonen en Ysolde zal hem ongetwijfeld meer kinderen schenken.

Koning Joran

De vreemde gebeurtenissen zijn echter nog niet voorbij. Er meldt zich een nieuwe koning aan het hof, Koning Joran van het Land achter de Bergen. Hij zegt dat het hele hof bestaat uit zwakke oude mannen, en dat niemand sterk genoeg is om hem te verslaan. 

Dit laten de dappere ridders van Koning Arthur zich niet zeggen natuurlijk! Een voor een treden zij in het strijdperk tegen deze ridder. Maar Koning Joran is echt heel goed! Een voor een verslaat hij dappere ridders. 

Sir Aloysius kan dit niet aanzien en ook hij daagt Koning Joran uit. Maar na een ronde al blijkt dat Koning Joran werkelijk te goed is. Een zwaardgewonde Sir Aloysius wordt van het strijdperk weggevoerd. 

Sir Benno kan geeft aan dat hij wel over een ruggegraat beschikt en hij daagt Koning Joran uit. Maar hij wordt zonder veel moeite aan puin geslagen. Alleen het snelle ingrijpen van Sir Aloysius zorgt ervoor dat hij niet sterft op het veld van eer. 

Vrouwe Ygritte voelt zich totaal niet aangesproken door de uitdaging van Koning Joran. Zij is het helemaal met hem eens dat zij geen dappere man met ruggegraat is. 

Dan treedt Gawaine in het strijdperk om de naam van Camelot hoog te houden. Maar ook hij wordt verslagen. Wanneer hij op de grond ligt, tilt Koning Joran hem op en verdwijnt! Een van de beste ridders van Arthur en zijn neef is ontvoerd!

De ridders maken meteen plannen. De troubadour-troupe Stenen Tempel Gidsen geven aan dat zij geen contacten hebben in het land van Faerie en daar Koning Joran ook niet kunnen volgen. Maar nu willen Ygritte, Benno en Aloysius volgend jaar naar Faerie gaan, om te zoeken naar Marc, Brutus en Gawaine. Ondertussen start Arthur een oorlog in Ierland.