Eindeloze oorlog

Zoals jullie weten ben ik een fikse fan van de MCU en doe ik mijn best om de films in de bioscoop te zien. Enige tijd geleden was Sander al met de oudste kinderen en vrienden D. en J. naar Avengers: Infinity War (2018) geweest. En de kinderen hebben keurig hun mond gehouden over wat er allemaal gebeurde. Na de meivakantie had ik eindelijk tijd om met een collega naar deze film te gaan. Aan het einde van de werkdag gingen we naar de Cinemec in Ede. We hadden niet zoals bij Thor Ragnarok de zaal geheel voor onszelf, maar moesten hem met 15 andere mensen delen.

Iedereen doet mee!

Infinity War is geregisseerd door Anthony en Joe Russo, die ook verantwoordelijk waren voor Winter Soldier en Civil War. Alle eerdere helden uit de MCU zitten er weer in. Maar er is een belangrijk nieuw gezicht, dat van Thanos, gespeeld door Josh Brolin (Hail, Ceasar!, No Country for Old Men). Naar deze film heeft de hele MCU al tien jaar toegewerkt natuurlijk. De eerste hints van de betrokkenheid van Thanos werden al duidelijk in The Avengers, The Guardians of the Galaxy en Avengers: The Age of Ultron. Maar in bijna alle MCU films wordt er wel gerefereerd aan de Inifinity Stones, die een belangrijke rol spelen bij het ontstaan en in stand houden van het Universum.

Spoilers

De film opent waar we gebleven zijn in Thor: Ragnarok. Thor is met de Hulk en de laatste vluchtelingen van Asgard op weg naar de aarde. Maar onderweg treffen ze Thanos, die meteen de toon zet voor de rest van film. De Asgardians worden grotendeels weggevaagd, Loki en Heimdall sterven en Thor en de Hulk moeten machteloos toezien hoe een van de Infinity Stones gestolen wordt.

En dan gaat het verder. Thor wordt gered door de leden van de Guardians of the Galaxy en de Hulk voegt zich bij Dr. Strange en Tony Stark (die van plan is te trouwen met Pepper Potts, de relatiecrisis uit Civil War is kennelijk overwonnen). Ze willen Captain America erbij roepen, maar Tony durft dat na de ruzies in Civil War niet aan (mijn hemel man, het lot van de wereld hangt in de waagschaal, hou op met zeuren).
Maar Thanos heeft zijn medewerkers al naar de aarde gestuurd en ze landen in New York en Edinburgh. In New York worden Tony Stark en Dr Strange en companen vakkundig in elkaar geslagen en wordt Dr. Strange met zijn Infinity Stone ontvoerd. Tony en Spiderman zetten de achtervolging in, terwijl het ruimteschip weer verdwijnt.
In Edinburgh overvallen de medewerkers van Thanos Scarlet Witch en Vision, die een geheime, romantische get-together hadden. Gelukkig worden ze tijdig ontzet door Captain America en Black Widow. Zij weten te ontkomen en vluchten naar Wakanda.

Ondertussen zijn Peter Quill en de rest van de Guardians of the Galaxy in de ruimte op zoek naar Thanos. Ze vinden hem ook, maar moeten het tegen hem afleggen. In de scenes tussen Thanos en zijn geadopteerde dochter Gamora zien we ook iets meer van Thanos' motivaties. Wanneer hij dan met Gamora de Infinity Stone moet halen waarvoor hij een offer moet brengen, zien we ook hoezeer hij gecommitteerd is aan zijn plan, wanneer hij zijn geliefde dochter in de afgrond gooit (en dat zag ze zelf niet aankomen! Jeetje mens, had hem een duw gegeven terwijl hij op de rand stond).

En zo gaat het de film door. Thanos werkt een lijstje met Infinity Stones af. De helden proberen in wisselende samenstellingen hem tegen te houden en verliezen daarbij iedere keer. Net zo lang totdat Thanos naar de aarde komt, slag levert bij Wakanda en daar de laatste Infinity Stone van Vision steelt. Dan voert hij zijn plan ook uit, om de helft van de bevolking van het universum te doden en zo te voorkomen dat iedereen elkaar zal bevechten om steeds minder bronnen.
De helden die lang genoeg overleven, om dit te zien, zijn hier zelf ook slachtoffer van een een deel sterft dus en verandert in stof. Een erg beangstigend en deprimerend einde, het deed mij denken aan het einde van de laatste Shrek film.

Conclusies

Er zaten zeker leuke of slimme momenten in de film. Peter Dinklage als Asgaardse Dwerg Eitri en daarmee één van de grootste karakters van de film, is heel goed. Nog historisch accuraat ook, aangezien de Alfar uit de Noorse Mythen tegenwoordig door het leven gaan als Dwergen, maar in de Noorse Mythen niet altijd kleiner waren dan mensen.
Verder was het zeker ook leuk om alle deelnemers uit de films bij elkaar te zien en te zien hoe zij in andere samenstellingen met elkaar samenwerken en op elkaar inspelen.
Thanos was natuurlijk een onmenselijk en krankzinnig buitenaards monster, maar zijn motivatie en overtuiging dat hij (op de lange termijn) de juiste keuzes aan het maken was (in zijn eigen hoofd dan), kwam wel goed naar voren. Eigenlijk kun je zeggen dat dit zijn film was. Hij was op een queeste en ruimde verschillende soorten uitdagingen uit de weg en wist uiteindelijk tegen een hoge prijs zijn doel te bereiken.

Hopelijk loopt het in het vervolg beter af voor de helden.