Westworld

Nog maar eens een lofzang op onze lokale bibliotheek. Na American Gods, Wonder Woman en Spider-Man hebben we nu ook de serie Westworld gehuurd. Deze was niet in ons filiaal aanwezig, maar na het indienen van een reservering, werd deze een paar dagen later afgeleverd in ons filiaal, waar we hem gratis af konden halen. 

Westworld was oorspronkelijk een boek van Michael Crichton (van Jurassic Park) en is al eens eerder verfilmd (in 1973) met Yul Brynner (The Ten Commandments) in de hoofdrol. Maar nu is het verhaal door HBO tot een serie gemaakt, met een hele lijst aan bekende en minder bekende acteurs. Zo spotte ik al Thandie Newton (Rock 'N Rolla, The Young Americans), Jeffrey Wright (Only Lovers Left Alive), Ed Harris (A History of Violence, Needful Things), James Marsden (Hairspray, The X-Men), Anthony Hopkins (De Thor Serie), Tessa Thompson (Thor: Ragnarok, Annihilation) en Luke Hemsworth (ook Thor: Ragnarok).

Spoilers

Het verhaal begint redelijk overzichtelijk. Westworld is een soort themapark van het Wilde Westen voor de allerrijksten. Zij kunnen een totaal-ervaring krijgen in het Wilde Westen, alle lokale personages worden gespeeld door robots (Newton, Marsden) die hun scripts iedere keer opnieuw afdraaien. Je kan alles doen wat je wil met deze robots, ze leven niet echt en kunnen ook weer gerepareerd worden. 

Maar er zijn ook sinistere zaken gaande. De gasten leven hun fantasieën hier uit en sommige van die fantasieën zijn bepaald duister. Keer op keer worden de robots verwond, vermoord en verkracht door gasten die toegeven aan hun donkerste impulsen. Geen prettig gezicht. En ook de onderhoudsmedewerkers van het park lijken maar weinig respect te hebben voor de hard-werkende robots. 

Maar er is meer gaande. Het park is een miljoenen-business en het is natuurlijk aan de eigenaren om die binnen te laten stromen. Dus de robots worden keer op keer gerepareerd, verhaallijnen en scripts worden aangepast, gedrag van de robots wordt steeds verder verfijnd. Alles om klanten maar terug te laten keren en iedere keer weer een nieuwe uitdaging te kunnen beleven. En er is competitie tussen de medewerkers (Hopkins, Wright, Hemsworth) van het park. En in het gekonkel tussen de afdelingen vergeten mensen soms hun werk zo nauwkeurig te doen als zou moeten. 

Af en toe geeft dat problemen in het gedrag en reacties van de robots. Deze problemen lijken opgelost, maar sommige robots gaan zich toch steeds vreemder gedragen. Het lijkt erop dat zij toch herinneringen behouden aan eerdere ervaringen.
Langzaamaan blijkt ook dat er een groot geheim ten grondslag ligt aan het park. Er waren ooit twee oprichters, Robert (Hopkins) en Arnold. Maar beiden hadden een verschil van inzicht over het Park. Voordat dit een probleem kon worden en voordat het Park kon openen, stierf Arnold, in het Park. Maar het Park is veilig, allerlei maatregelen zorgen ervoor dat bezoekers niet gewond kunnen raken. Dus hoe is Arnold dan gewond geraakt? Na al die jaren is Robert Ford nog steeds op zoek naar een antwoord.

Zijn de robots zich aan het ontworstelen van de heerschappij van hun meesters? Is hun vreemde gedrag daar een voorbode van? En wat zou er dan gebeuren, ze worden namelijk gruwelijk misbruikt door alles en iedereen. En wat is de rol van de man in het zwart (Harris), die keer op keer door het park trekt en duidelijk op zoek is naar een diepere laag onder het oppervlakkige vermaak?

De serie doet me denken aan DollHouse, waar mensen iedere keer een nieuwe persoonlijkheid aan konden nemen, maar wat uiteindelijk ook gruwelijk mis liep. En het Park doet ook denken aan The Truman Show, waarin Truman zelf niet doorheeft hoezeer hij gemanipuleerd wordt (ook door Harris, trouwens), net zoals de robots niet doorhebben dat ze gevangen zitten in een script.

En er is nog een tweede serie! En een derde serie is in de maak. We kunnen nog even vooruit.