Het was weer tijd voor ons jaarlijkse weekeindje weg (2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018 en 2019). Vorig jaar konden we voor het eerst sinds Corona weer eens erop uit en toen gingen we naar 's Hertogenbosch. Toen lieten we ook voor het eerst ons oudste kind alleen thuis. Dat was een succes, dus dit jaar deden we dat weer. En nog grotere luxe, de ouders van Sander kwamen onze jonge kinderen halen voor een logeerpartij. En toen konden wij vertrekken, naar Keulen dit keer.
 |
| Zicht op Keulen |
Keulen heeft, net als Nijmegen een lange geschiedenis, als belangrijke stad aan de noordgrens van het Romeinse Rijk. Er was al een stam van Germanen gevestigd, toen de Romeinen hier de provincie Germania Inferior stichtten en dit bestuurden vanuit het Oppidum Ubiorim. Nog later werd het Colonia Claudia Ara Agrippinensium wat later Keulen zou worden. Later namen de Franken dit deel van het Romeinse Rijk over en Colonia werd verbasterd tot Keulen. En het werd daarna een belangrijke bisschopszetel. Genoeg te doen en te zien dus.
Vrijdag
Keulen is niet eens zo heel ver weg, minder dan twee uur met de auto. Dus in de vroege middag parkeerden we onze auto bij het Stadthotel am Römerturm en wandelden we zo de stad in. We liepen ook langs de Romeinse Toren, die ons hotel zijn naam had gegeven. Een laatste restje van een Romeinse verdedingsmuur van het oude Keulen.
 |
| Römerturm |
Al snel zagen de we de enorme Dom van Keulen. En ik ben natuurlijk wel iets gewend als het aankomt op oude en imposante kerken (die in Bayeux, Gent en 's-Hertogenbosch zijn ook niet mis). Maar de Dom van Keulen is toch weer even een slagje groter en imposanter. We hebben er vrijdagmiddag even kort rondgekeken en besloten om later nog eens terug te komen.
 |
| De Dom |
Op advies van vrienden gingen we die avond naar het Belgisches Viertel, om daar op zoek te gaan naar een hapje eten. Dat deden we dan ook bij Flavour of India, een Indiaas restaurant, waar ik mijn hart kon ophalen aan een heerlijke curry. Later belandden we ook nog bij Little Link, waar we genoten van een heerlijke cocktail.
Toen vonden we het eigenlijk wel weer mooi geweest voor die dag en keerden we terug naar het hotel. De volgende dag zouden we ons helemaal laten gaan!
Zaterdag
Deze dag hadden we besloten om het centrum van Keulen wat meer te verkennen en alle gekke winkeltjes eens te bekijken. Na een enorm ontbijt vertrokken we vol goede moed de stad in. Gelukkig werd het weer steeds warmer en liepen we heerlijk rond.
Sander kon zijn hart nog ophalen in de verschillende spellenwinkels in Keulen. Maar alles was in het Duits natuurlijk, of het Engels. Later op de dag gingen we wat meer het oude centrum. Daar hebben we nog heel veel tijd doorgebracht in de Buchhandlung Mayersche, waar we vier verdiepingen aan boeken konden bekijken. Er waren echt heel erg veel boeken, het was heerlijk. We hebben ons daar ook tegoed gedaan aan heel veel koffie en een heerlijke taart.
We wandelden verder en kwamen langs de Schwarzer Elefant, een winkel van drie verdiepingen die voornamelijk bronzen beelden verkocht. Enorme bronzenbeelden van wilde dieren als Leeuwen, Gorilla's, Stieren en Panters. De beelden waren meer dan levensgroot en ik vroeg me af of ik ook zo groot zou wonen, dat ik zo een beeld in mijn huis of tuin kwijt zal kunnen (waarschijnlijk niet). Verder werd er ook veel meubilair uit Azië verkocht. Een vreemde winkel, maar ze deden kennelijk goede zaken.
 |
| Bij de Schwarzer Elefant |
Die avond wilde Sander een Maultasche proberen, een traditioneel Duits gerecht van een kruidige vleesvulling in een deegpakketje, geserveerd in zoute bouillon. En hij had zelfs een restaurantje gevonden dat daarin gespecialiseerd was, Die Maultasche. Ik hield het bij een grote worst met een frisse aardappelsalade.
Zondag
De enorme Dom Kerk en alle andere kerken hadden natuurlijk een beetje een hint moeten zijn. Maar de zondagsrust wordt nog erg serieus genomen in Keulen. Alle winkels waren dicht. Alleen eetgelegenheden, sommige musea en kerken waren open. Gelukkig was het ook een heerlijke dag, dus we besloten om langs de Rijn te wandelen.
 |
| Zicht op Keulen |
We liepen van de Boulevard naar de Severinsbrücke naar de andere kant van de Rijn. Toen via de Boulevard daar weer naar het noorden. En over de Hohenzollernbrücke weer terug naar het Domplein. Langs deze brug rijden ook alle treinen in en uit, dus dat was wel imposant om die langs de zien rijden.
Verder was het bijgeloof dat hangsloten de liefde kunnen bestendigen ook hier doorgedrongen. Dus al het hekwerk langs de Hohenzollernbrücke was versierd met hangsloten met namen van geliefden erop.
 |
| Allemaal gelukkige huwelijken! |
Die avond hadden we na de hele dag Keulen op en neer lopen weinig puf mee. We hebben in een klein Italiaans restaurant genoten van een lekker bord pasta met een heerlijk glaasje wijn. En toen was ons verblijf in Keulen alweer bijna ten einde!
Maandag
Onze laatste dag in Keulen! We ruimden de kamer op en checkten uit, waarna we nog een laatste paar dingen in Keulen zelf wilden bekijken. We gingen eerst naar het Schokoladenmuseum. Daar waren we al eerder geweest, maar toen was het ontzettend druk. Gelukkig was het maandag rustiger. En ik moet eerlijk zeggen dat het museum mij verraste.
 |
| Cacaoboom |
Het was een zeer uitgebreid en toegankelijk museum over chocolade. En dat namen ze heel serieus. Er was informatie over de cacaoboom, het productieproces, de leefomstandigheden van de arbeiders die de cacao verzamelen en verwerken, het moderne productieproces en allerlei slimme innovaties voor steeds betere chocolade. En er werd nog ingegaan op de Azteken, voor wie het gebruik van cacao een grote religieuze betekenis had en op de invloed die chocolade in Europa had, toen het daar eenmaal geïntroduceerd werd.
 |
| Automaat voor snoep |
Mensen in Europa werden (terecht!) helemaal wild van chocolade. En speciaal om chocolade te drinken werden er mooie serviezen gemaakt. Maar ook de chocoladesnoepjes kregen veel aandacht. Zo werden er al snel automaten gemaakt waar je een muntje in kon gooien en dan een mooi chocoladesnoepje kon krijgen, soms liet de machine dan ook nog een deuntje horen.
 |
| Wafels! |
En we namen nu ook de tijd voor een wat langer bezoek aan de Dom van Keulen. Ook daar was het op maandag iets rustiger.
 |
| Imposant middenschip |
We dwaalden door het enorme gebouw en waren gepast onder de indruk van hoe groot het allemaal was. En hoeveel geld er in de bouw gestoken was. Zo was er enorm geïnvesteerd in mozaïekvloeren, die bijzonder gedetailleerd waren en gemaakt waren van zeer kleine mozaïeksteentjes. En dan leidde tot prachtige patronen.
 |
| Mozaïek |
En een grote, imposante Dom als deze heeft natuurlijk ook veel relikwieen, waaronder de beenderen van de Drie Koningen, die als eerste het kindeke Jezus kwamen aanbidden. En verder was er in een zijkapel ook een enorme triptiek met alle belangrijke scenes uit het leven van Jezus.
 |
| Reliek en triptiek |
Zo had Engelbert van Berg ook een erg mooi standbeeld in de kerk. Hij wordt nog wel eens de Heilige Engelbert genoemd, maar is nooit formeel heilig verklaard. Wel bewoog hij zich op het snijvlak van wereldlijke en kerkelijke politiek, zoals vroeger gebruikelijk was. En dat werd hem fataal.
 | |
| Engelbert de Martelaar |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten