Pendragon CXVI - You are cordially invited...

Dit is misschien wel de een-na-laatste keer dat we Pendragon spelen. Het einde komt nu echt in zicht. 

Pendragon pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Eliot de Jongere van Burcombe
Romulus Livius van Broughton

Old Sarum, Vroege lente 564 

De ridders bereiden zich voor op een tweede Koninklijk huwelijk. Vorig jaar is Mildred, Prinses van Logres gehuwd met Val de Mort, Prins van Escavalon. De ridders hoopten zo de politieke onrust in het land te bezweren en dat lijkt gelukt te zijn. Nu zal de jongste (en laatste dochter) van Hoge Koning Arthur, Prinses Hilde van Logres, in het huwelijk treden met William van Burcombe, een verre neef van haar. 

Hilde 
Prinses van Logres

Sir William van Burcombe

Sir William is de zoon van Sir Ebel Geen-neus van Burcombe, Sir Ebel Geen-neus is een jongere broer van Sir Eliot de Wispelturige. Sir Ebel was een oom van Vrouwe Ysolde van Burcombe, die Hoge Koningin van Brittannië is geworden en de moeder is van Prinses Hilde. 

Ysolde van Burcombe
Hoge Koningin van Britannië

 

Sir Ebel gaf leiding aan de familie Burcombe (vanaf 505), nadat zijn oudere broers Sir Eliot (in 503) en Sir Edward (in 504) waren gevallen in de Rebellie van Salisbury. Sir Ebel was wegens zijn rol in de Rebellie van Salisbury lange tijd niet populair bij zijn Leenheer of zijn Koning. Maar in de Slag bij Carlion on Usk (in 510) verloor Sir Ebel zijn neus in de strijd tegen de troepen van de rebellerende Koning Lot van Orkney. Later datzelfde jaar doodde Sir Ebel Koning Lot in de Slag van Bedegraine (ook in 510). Sindsdien haat de koninklijke familie van Orkney alles wat uit Salisbury komt en zeker alles wat te maken heeft met de familie Burcombe. Pas in 541 geeft Sir Turquine de banier van Koning Lot terug aan zijn zoon Sir Gawaine van Orkney, nadat Gawaine juist een duel daarover verloren had (erg ridderlijk natuurlijk). 

Na het succesvolle huwelijk en bijbehorend feest van het huwelijk van Prinses Mildred van vorig jaar, worden de ridders uit Salisbury weer gevraagd om ook dit huwelijk te organiseren. De druk is enigszins van de ketel, maar ook dit huwelijk moet goed verlopen. Er zijn natuurlijk weer enorme gastenlijsten te verwerken, nog niet alle spanningen zijn uit de lucht en nieuwe spanningen kunnen zomaar ontstaan. 

Eerst worden de uitnodigingen verzonden. Iedereen uit de koninklijke familie van Orkney weigert te komen! Het excuus is dat er in Lothian een groot toernooi georganiseerd wordt, waar iedereen heen gaat. Maar de ridders realiseren zich dat de Koninklijke familie van Orkney nog steeds veel haat koestert voor de familie Burcombe. En nu huwt een directe nazaat van Sir Ebel Geen-neus van Burcombe, de moordenaar van hun vader, met een Prinses van Logres, die een directe nazaat is van Sir Eliot de Wispelturige. De hele Koninklijke familie van Logres bestaat nu uit Burcombes. Een nazaat van de moordenaar van hun vader maakt een redelijke kans op de Troon van Logres en Brittannië. Dit kunnen zij niet verkroppen. 

(Ik moet zeggen, dit vind ik wel het mooiste aan Pendragon. Jarenlang hebben we gespeeld. En op het einde van de campagne komen alle spanningen, alle eerdere beslissingen, en alle gevolgen daarvan terug. Dat geeft wel een mooi gevoel van continuïteit dat je in andere rollenspelen niet snel hebt)

Sir Romulus realiseert zich dat een toernooi ook een mooi excuus is om troepen te verzamelen. Hij stuurt zijn jongere broer, Sir Gaius Livius van Burcombe naar het noorden om uit te vissen wat er gaande is. 

Camelot, zomer 564

De gasten stromen Camelot binnen. Cwene Guinevere komt, om net als vorig jaar, te zien hoe één van haar nichten in het huwelijk treedt. Zij neemt haar zoon, Hengest, Aetheling van Kent mee. Ook vrouwe Morgaine van Cornwall komt, ook zij wil haar nicht in het huwelijk zien treden. Cyning Ælle van Deira komt, samen met zijn vrouw, Ygritte de Jongere. Om zijn explosieve karakter enigszins in te tomen, is ook Koning Turquine van de Vallei van de Gouden Cirkel uitgenodigd. Deze man is inmiddels 65, maar nog steeds imposant. Verder zijn alle onderkoningen en leenmannen van Hoge Koning Arthur ook van de partij. 

Turquine
Koning van de Vallei
van de Gouden Cirkel

Sir William is een Britse Heiden en zijn bruid Prinses Hilde is Brits Christelijk. Als compromis wordt het huwelijk gesloten na de Christelijke dienst in de kathedraal van Camelot op de trappen voor de kathedraal, onder de blote hemel. En zo kan het volk ook getuige zijn van het huwelijk. 

Na het huwelijk is het tijd voor feest. De troonzaal van Camelot is weer omgetoverd tot een grote feestzaal. Dit keer is er ook weer een hoge tafel, waaraan het bruidspaar zit, samen met Hoge Koning Arthur, Sir Eliot de Jongere, met zijn Vrouw Clarissa, Cwene Guinevere met haar zoon Hengest, Vrouwe Morgaine, Prins Val de Mort en Prinses Mildred, Cyning Ælle en zijn Vrouw Prinses Ygritte en Sir Benno en zijn Vrouwe, Prinses Ortlinde van Bernicia. Verder schuiven ook nog Koning Cador van Cornwall, Koning Turquine en Lancelot du Lac aan. 

Ronde 1:

Sir Eliot reikt over tafel naar een schaal met lekkere hapjes. Zijn dure mouw blijft haken achter een armleuning. Maar gelukkig heeft hij op tijd door wat er gebeurt, zijn knoopjes scheuren niet af. 

Sir Romulus zit aan een lagere tafel en een druïde probeert hem te bekeren tot het heidendom. Sir Romulus staart hem verbijsterd aan, het geslacht Livius is al heel erg lang zeer Romeins Christelijk. De druïde druipt af. 

Aan de hoge tafel is Cyning Ælle weer ruzie aan het zoeken. Dit keer met Koning Turquine en Sir Lancelot. Sir Benno sust de boel. 

Ronde 2:

Cyning Ælle weet niet hoe hij zich moet gedragen aan de Hoge Tafel, nu zoekt hij ruzie met Sir Eliot, waarschijnlijk over alle oude conflicten die zijn familie had met Saksen. Het leidt tot een uitdaging. Morgen zal er een duel gehouden worden tussen Sir Eliot de Jongere en Cyning Ælle van Deira. 

Sir Romulus redt een jonge dame van een wel heel opdringerige ridder. 

Sir Benno vertelt over het onderhoud van een van zijn landgoederen. 

Ronde 3:

Sir Eliot heeft geen geluk vandaag. Ook op de dansvloer krijgt hij ruzie, wanneer een andere ridder tegen hem aanbotst. 

Sir Romulus merkt dat hij een dagje ouder wordt, hij zou het liefst naar bed gaan. Maar weglopen bij het huwelijksfeest van zijn aangetrouwde familie kan ook niet. Hij vermant zich en blijft wakker. 

Sir Lancelot vraagt Sir Benno om hulp bij een gedicht, maar Sir Benno kan niet helpen. 

Ronde 4:

Sir Eliot zit in de weg en een dienstmeisje met een schaal eten struikelt over zijn voeten. Hij weet haar nog net op te vangen, en de schaal met eten ook. 

Sir Romulus zit naast een dame die maar blijft kletsen over het eten, haar kennissen, haar kapsel, haar vrienden, haar sieraden, de vrienden van haar man, haar kleding en alles waar haar oog op valt. Sir Romulus introduceert haar bij een andere vrouw, die net zoveel kletst. 

Sir Benno wordt verrast door een dienstmeisje, dat wel heel agressief aan het flirten is. Normaliter doet het geflirt van vrouwen hem niet veel. Maar dit keer weet zij toch een snaar te raken (Chaste fail). Het is natuurlijk een buitengewoon dom idee om de Hoge Tafel te verlaten, met een dienstmeisje, wanneer een dochter van de Hoge Koning trouwt. Vandaar dat hij zijn vrouw Ortlinde meeneemt (Prudent fail). De Hoge Tafel valt even stil als iedereen zich realiseert dat de bejaarde Benno (59 inmiddels) naar de dichtsbijzijnde hooiberg gaat met zijn vrouw EN een dienstmeisje. Maar dan realiseert iedereen zich dat dit volstrekt in lijn is met het gedrag van de roemruchte familie Steeple Langford. 

Ronde 5: 

Sir Eliot maakt een ronde door de zaal en glipt bijna op een gladde steen. Maar hij herstelt zich fantastisch. 

Sir Romulus praat met een bevallige dame. 

De avond loopt ten einde en het bruidspaar wordt naar bed gebracht. Sir Eliot en Sir Romulus slaken een zucht van verlichting. Beide levende kinderen van Hoge Koning Arthur zijn nu getrouwd. Ongetwijfeld zullen erg volgend jaar kinderen volgen. De troonopvolging is verzekerd. De plannen van Vrouwe Morgaine en Cwene Guinevere zijn verijdeld. 

De volgende morgen, Camelot

Tijdens de feestelijke maaltijd na het huwelijk van Prinses Hilde en Sir William, maakte Cyning Ælle ruzie met Sir Eliot de Jongere. Nu is het tijd om die belediging uit te wissen met een duel. En het is een serieus duel, met zwaarden op een van de vele strijdperken van Camelot. Iedereen die zijn kater heeft overwonnen is erbij. 

De ridders staan tegenover elkaar. Omdat dit een vriendelijke strijd moet zijn, zal er gestreden worden tot het eerste bloed vloeit. De ridders hakken met zwaarden op elkaar in. En beiden weten elkaar slechts licht te verwonden. Sir Eliot roept dat hiermee de strijd beslecht is. Het gaat niet aan om verder te strijden op deze mooie dag. Cyning Ælle wil eigenlijk wel verder strijden, maar de sfeer is er duidelijk niet naar. Een strijd met zwaarden wordt omgezet in een strijd met bierpullen en uiteindelijk wankelen de twee strijders weg. 

Late zomer, Old Sarum 

Sir Gaius Livius van Broughton komt terug van zijn missie naar het noorden. En hij heeft zorgwekkend nieuws. Het toernooi in Lothian was niets meer dan een dekmantel. De zonen van Koning Lot van Orkney zijn hun legers aan het verzamelen. Zij kunnen een Burcombe zo dicht bij de troon van Logres echt niet accepteren en zij zullen binnenkort optrekken. Zij zullen zeker het gezag van de Hoge Koning niet meer accepteren en misschien ook wat van de Noordelijke Koninkrijken willen inpikken. Ongetwijfeld zullen de Saksische Koninkrijken van Deira en Bernicia zich hierbij aansluiten en ook wat gebied van Logres en de cliënt - koninkrijken willen wegkapen. 

Sir Romulus is niet heel erg verrast, maar wel bezorgd. Hij vraagt zich af of Cwene Guinevere ook van de gelegenheid gebruik zal maken om haar Koninkrijk van Kent nu flink uit te breiden. Hij besluit dat dit niet het goede moment is om ten strijde te trekken. Maar wel moeten alle vrienden van Hoge Konink Arthur opgeroepen worden om hem volgend jaar bij te staan. Ook moeten alle smidsen in het land nu pijlpunten, zwaarden en harnassen gaan maken. 

Ortlinde, Prinses van Bernica vertelt haar echtgenoot, Sir Benno dat Hoge Koning Arthur zich nooit zal kunnen verweren tegen de macht van de Saksen en de legers van Orkney. Het zou verstandig zijn als hij zich aansloot bij haar broer, Cyning Adda van Bernicia. Sir Benno is ernstig teleurgesteld in zijn vrouw. 

De dreiging van oorlog dwingt de ridders om keuzes te maken. Na al deze jaren zijn hun families verweven met alle andere belangrijke families in het land. 

Sir Romulus heeft een hekel aan Mordred en zal nooit aan zijn kant staan. Hij kiest voor Hoge Koning Arthur. Sir Benno heeft ook een hekel aan Sir Mordred en dat gevoel is geheel wederzijds. Hij heeft Mordred verschillende keren een ongenadig pak slaag gegeven (in 553, in 561) of zijn plannen gedwarsboomd (in 538 en in 552). Hij kiest de kant van Hoge Koning Arthur, daarmee gaat zijn loyaliteit aan Vrouwe Morgaine waarschijnlijk ook het raam uit. 

Sir Eliot volgt Sir Turquine en Hoge Koning Arthur. 

Sir Benno is de bekendste ridder en maakt een ronde door Europa om daar vreemde ridders op te halen, zoals de ridders van De Ganis, ridders uit Byzantium of Zazamanc. Sir Eliot wil huurlingen uit Ierland kopen. 

Winterphase 564/ 565

Sir Eliot en zijn vrouw krijgen een wat ziekelijk meisje. 

De zuster van Sir Romulus, Vrouwe Flavia gaat eindelijk trouwen. 

Ook Sir Benno krijgt een wat ziekelijke zoon met zijn Ortlinde. En een dienstmaagd van Camelot baart een dochter. Zijn broer Leaf gaat eindelijk trouwen.