Bavo de Stoute
Bellias van Winterbourne Gunnet
Caulas van Tisbury
Eliot van Burcombe
Gerhardt van Berwick St James
Ignaeus Livius van Broughton
Winterphase 492 - 493
Sir Eliot wordt weer verblijdt door een kind van zijn vrouw Adwen, het is een meisje en hij noemt haar Evalina. Zijn neef Gumret huwt eindelijk.
Sir Bavo krijgt een zoon, hij noemt hem Bentley. En zijn dochter, Maria, sterft op 7-jarige leeftijd als gevolg van een kinderziekte. Zijn oom Benno zorgt weer voor problemen, dit keer door geruchten dat hij er een ongepaste liefdesrelatie op nahoudt.
Sir Caulas' enige zoon, Pellogres sterft op 1-jarige leeftijd, als gevolg van een kinderziekte. Zijn zuster, Diana krijgt een dochter, Divone.
Sir Igneaus mag ook een kind verwelkomen in de familie. Zijn nicht Augusta krijgt weer een dochter, Antonia.
Sir Bellias heeft wel veel pech, de gans die zijn broer jarenlang van goud voorzag, sterft.
Lente van 493, Sarum
In deze lente zijn de schildknapen van Sir Bellias en Sir Ignaeus te oud geworden om nog als schildknaap te kunnen fungeren. Zij zijn beiden op zoek naar een nieuwe schildknaap. Zij vragen Sir Elliot, die nu sinds een paar jaar de positie heeft om pages en schildknapen toe te wijzen aan de huishoudens in Salisbury, om advies. Wie kunnen zij het beste als schildknaap aannemen en uit welke familie moet deze komen? Sir Eliot beloofd om er nog eens goed over na te denken en zal binnenkort met advies komen.
(Een opdracht voor mij eigenlijk, ik moet even wat schildknaapjes in elkaar draaien. We zijn nu wel door de jongere broers van de huidige ridders heen, maar hun zonen zijn nog lang niet oud genoeg om schildknaap te worden. )
Sir Roderick heeft zijn ridders naar Sarum geroepen, omdat hij zorgwekkend nieuws te delen heeft. Terwijl Koning Uther Happy Families in Cornwall aan het spelen was met Ygrainne en zijn zoon Arthur, hebben de Saksen zich weer verzameld ten noorden van Logres. Vooral het koninkrijk Malahaut onder leiding van de Centurion Koning heeft het zwaar te verduren gehad de afgelopen jaren. En erger is nog, dat de Saksische stamhoofden Octa en Eosa, die gevangen genomen zijn in de Slag bij Lindsey, ontsnapt zijn en zich bij de Saksen ten noorden van Malahaut gevoegd hebben.
Sir Roderick wil nu dat Sir Eliot, samen met de andere ridders naar de Centurion Koning van Malahaut gaat, om daar afspraken te maken over een alliantie, waarbij Malahaut steun van de Koning van Logres zal ontvangen voor de strijd tegen de Saksen. Hij zal zorgen dat Sir Eliot de papieren meekrijgt waar het aanbod van Koning Uther instaat.
De ridders gaan op weg. Het gezelschap is groot geworden. Er zijn zes ridders te paard, met ieder een schildknaap te paard en ieder nog één of twee pakpaarden voor alle spullen die zij mee moeten nemen. Vooral Sir Eliot en Sir Caulas beschikken over een goed inkomen door de verschillende manors die zij beheren en kunnen het breed laten hangen.
Wanneer zij na een aantal weken aankomen bij Eburacum, de hoofdstad van Malahaut, krijgen zij een grote schok. Niet alleen wappert de banier van Malahaut van de muren van Eburacum. Er wapperen ook banieren van Saksen en onafhankelijke, noordelijke koningen. Is Malahaut al onder de voet gelopen of heeft de Centurion Koning zijn keuze al gemaakt?
Sir Eliot besluit dat er nu meteen bericht gestuurd moet worden naar Sir Roderick over deze ontwikkelingen. De groep besluit om Julius, schildknaap van Sir Ignaeus terug te sturen naar Sarum met dit bericht.
Maar het is nog niet voorbij met de schokkende ervaringen. De groep mag Eburacum niet in! Na enig gesoebat mag alleen Sir Eliot, als ambassadeur met een bediende naar binnen. De rest moet buiten blijven. Nog nooit is de groep zo beledigd! Het ziet er somber uit voor de zaak van Koning Uther. Heeft Malahaut zijn keus al gemaakt? Is de Centurion Koning nog wel koning hier?
Na enig overleg besluit Sir Bavo om zich te vermommen als een schildknaap en met Sir Eliot mee naar binnen te gaan (Een deceitful voor Sir Bavo). Binnen zullen zij hun boodschap overbrengen en hun oren en ogen open houden.
In Eburacum zien Sir Eliot en Sir Bavo geen tekenen van geweld of strijd. Het lijkt erop dat de Centurion Koning besloten heeft om samen te werken met de noordelijke koningen en de Saksen in plaats van met Koning Uther. In het kasteel van de Centurion Koning krijgt Sir Eliot al snel een audiëntie bij de Koning. In de grote zaal, omringd door ambassadeurs van allerlei noordelijk koninkrijken, ontvangt de Koning het gezelschap uit Logres.
Sir Eliot houdt dapper zijn boodschap van vriendschap en samenwerking tussen de rijken van Logres en Malahaut en hoopt dat deze in de toekomst voortgezet kunnen worden. De Koning van Malahaut hoort het allemaal aan en zegt dat Sir Eliot en zijn schildknaap mogen verblijven in het kasteel, tot hij zijn antwoord heeft.
Een dienaar brengt Sir Eliot en zijn schildknaap naar hun kamer, een klein en eenvoudig kamertje met weinig voorzieningen (alweer een belediging). Sir Bavo is bang dat hij en Sir Eliot in hun slaap vermoord zullen worden in dit kasteel en dat niemand ooit zal weten wat er met hen gebeurd is. Hij gaat op onderzoek uit in de keukens, stallen en het oefenterrein bij het kasteel, maar hij wordt niet veel wijzer.
Sir Eliot flirt met de dienstmaagd die hem water om te wassen komt brengen (critical). Het dieprood blozende meisje vertelt hem dat Koning Heraut de Apres niet langer de samenwerking zoekt met Koning Uther van Logres, maar meer wil samenwerken met de koningen van het noorden. Sir Eliot stuurt het meisje weer weg en denkt diep na. Koning Uther heeft misschien meer op het spel gezet dan hij dacht, toen hij alles opzij zette om zich de vrouw van een ander eigen te maken. Malahaut heeft geleden onder de aanvallen van Saksen in de afgelopen jaren en Koning Uther begon een oorlog met een van zijn eigen leenheren. Niet een daad om vertrouwen te wekken bij collega-Koningen.
Buiten Eburacum wordt Sir Bellias steeds onrustiger. Hij is bang dat hij zijn vrienden Sir Eliot en Sir Bavo nooit meer terug zal zien. Hij rijdt op zijn paard rond de stad en schreeuwt verwensingen naar de mannen op de muren. Maar er komt geen reactie, waar hij alleen maar kwader van wordt. Sir Caulas weet zijn hoofd wat beter koel te houden. Hij besluit om een nep-kamp in te richten met een groot vuur. De ridders en schildknapen zullen in het donker en zonder vuurt elders slapen. Als de verraderlijke Malahauters dan een overval op hen willen plegen in de nacht, zullen zij in elk geval niet bij het vuur zijn.
Die avond mag Sir Eliot met zijn schildknaap wel aanzitten bij het maal dat Koning Heraut de Apres geeft in zijn grote zaal. Maar hij zit wel aan een van de lagere tafels, alweer een teken aan de wand. Na de maaltijd wil Sir Eliot nog een toespraak houden. Hij probeert de Koning te herinneren aan de roemruchte samenwerking tussen de twee koninkrijken en de successen die toen behaald zijn. Maar hij komt van de zenuwen niet lekker uit zijn woorden hij houdt een vrij saaie toespraak over gedeelde normen en waarden (Orate fail).
De volgende morgen wordt Sir Eliot weer ontboden naar de grote zaal. Koning Heraut de Apres van Malahaut geeft aan dat hij heeft nagedacht over het aanbod van Koning Uther. Hij wil erop ingaan, maar verwacht dan wel dat Logres tribuut zal betalen aan Malahaut. Sir Eliot is diep geschokt door de brutaliteit van de Koning van Malahaut, maar laat niets blijken. Met deze boodschap vertrekt hij weer naar zijn vrienden en naar Sarum.
Wanneer de groep, onder leiding van Sir Eliot, daar enige dagen later aankomt, ontsteekt Koning Uther in woede wanneer hij de brutale eisen van de Centurion Koning hoort. Hij wil onmiddellijk zijn vazallen bijeenroepen om Malahaut een lesje te leren.
Prins Madoc stelt voor dat het dan misschien een goed idee is om Koningin Ygrainne achter te laten in Tintagel.
Sir Bavo stelt voor dat Koning Uther doet alsof hij zich voorbereid op het betalen van tribuut, terwijl hij zich eigenlijk voorbereid op het leveren van een slag. Sir Caulas gaat hierop verder. Logres zou zich nog zwakker voor kunnen doen. Sir Ulfius zou bijvoorbeeld kunnen doen alsof die zich aan zou willen sluiten bij Malahaut. Of misschien zelfs Prins Madoc, die erg ontevreden is, nu er een legitieme zoon van Koning Uther is. Hoe zwakker Logres lijkt, hoe beter. Dan komt de strafexpeditie helemaal als een totale verrassing.
De rest van de zomer verglijdt met het maken van plannen voor een expeditie tegen Malahaut.
Sir Bellias krijgt deze winter nog een dochter bij een onbekende vrouw.
Sir Bavo krijgt een dochter, hij noemt haar Mercedes. Zijn moeder, Bertilia zorgt weer voor problemen door te verdwijnen. Maar hij herinnert zich nog de moeite die Sir Bradwen zich getroostte om haar terug te vinden, en eigenlijk vindt hij het wel best als zij wegblijft.
Sir Gerhard wordt getroffen door tragedie, zijn vrouw Diana, zuster van Sir Eliot, sterft in het kraambed. Haar ongeboren kind sterft ook. En dan sterft de jonge Godfried, zoon van Grigor ook nog aan een kinderziekte. Vreselijk nieuws natuurlijk, maar dat betekent wel dat de kleine Gwenda van 6 nu de enige erfgenaam is van Berwick St. James. Of Gerhard moet natuurlijk een claim naar voren brengen...
Sir Gerhard besluit om niet al te lang te blijven rouwen en hij huwt met Berta, de weduwe van zijn overleden broer Grigor. Zo kan hij ook beter zorgen voor haar overlevende dochters.
Sir Ignaeus huwt dit jaar eindelijk, met Balinette, een jongere zuster van Sir Bellias.
sir Eliot en Sir Caulas beschikken door hun meerdere manors nu eindelijk over een vast inkomen. Zij willen starten met een ambitieus programma om hun manors te versterken en hun inkomen en positie verder te vergroten. Sir Roderick kan dit alleen maar toejuichen, maar heeft ook enige zorgen. Wat als, vooral Sir Eliot, een bedreiging gaat vormen voor zijn eigen positie?
Sir Roderick wil nu dat Sir Eliot, samen met de andere ridders naar de Centurion Koning van Malahaut gaat, om daar afspraken te maken over een alliantie, waarbij Malahaut steun van de Koning van Logres zal ontvangen voor de strijd tegen de Saksen. Hij zal zorgen dat Sir Eliot de papieren meekrijgt waar het aanbod van Koning Uther instaat.
 |
| Heraut Apres Koning van Malahaut |
De ridders gaan op weg. Het gezelschap is groot geworden. Er zijn zes ridders te paard, met ieder een schildknaap te paard en ieder nog één of twee pakpaarden voor alle spullen die zij mee moeten nemen. Vooral Sir Eliot en Sir Caulas beschikken over een goed inkomen door de verschillende manors die zij beheren en kunnen het breed laten hangen.
Wanneer zij na een aantal weken aankomen bij Eburacum, de hoofdstad van Malahaut, krijgen zij een grote schok. Niet alleen wappert de banier van Malahaut van de muren van Eburacum. Er wapperen ook banieren van Saksen en onafhankelijke, noordelijke koningen. Is Malahaut al onder de voet gelopen of heeft de Centurion Koning zijn keuze al gemaakt?
Sir Eliot besluit dat er nu meteen bericht gestuurd moet worden naar Sir Roderick over deze ontwikkelingen. De groep besluit om Julius, schildknaap van Sir Ignaeus terug te sturen naar Sarum met dit bericht.
 |
| Octa, Cynning van Kent, Zoon van Hengest van de Saksen |
 |
| Lot Koning van Lothian en Orkney |
Maar het is nog niet voorbij met de schokkende ervaringen. De groep mag Eburacum niet in! Na enig gesoebat mag alleen Sir Eliot, als ambassadeur met een bediende naar binnen. De rest moet buiten blijven. Nog nooit is de groep zo beledigd! Het ziet er somber uit voor de zaak van Koning Uther. Heeft Malahaut zijn keus al gemaakt? Is de Centurion Koning nog wel koning hier?
Na enig overleg besluit Sir Bavo om zich te vermommen als een schildknaap en met Sir Eliot mee naar binnen te gaan (Een deceitful voor Sir Bavo). Binnen zullen zij hun boodschap overbrengen en hun oren en ogen open houden.
In Eburacum zien Sir Eliot en Sir Bavo geen tekenen van geweld of strijd. Het lijkt erop dat de Centurion Koning besloten heeft om samen te werken met de noordelijke koningen en de Saksen in plaats van met Koning Uther. In het kasteel van de Centurion Koning krijgt Sir Eliot al snel een audiëntie bij de Koning. In de grote zaal, omringd door ambassadeurs van allerlei noordelijk koninkrijken, ontvangt de Koning het gezelschap uit Logres.
Sir Eliot houdt dapper zijn boodschap van vriendschap en samenwerking tussen de rijken van Logres en Malahaut en hoopt dat deze in de toekomst voortgezet kunnen worden. De Koning van Malahaut hoort het allemaal aan en zegt dat Sir Eliot en zijn schildknaap mogen verblijven in het kasteel, tot hij zijn antwoord heeft.
Een dienaar brengt Sir Eliot en zijn schildknaap naar hun kamer, een klein en eenvoudig kamertje met weinig voorzieningen (alweer een belediging). Sir Bavo is bang dat hij en Sir Eliot in hun slaap vermoord zullen worden in dit kasteel en dat niemand ooit zal weten wat er met hen gebeurd is. Hij gaat op onderzoek uit in de keukens, stallen en het oefenterrein bij het kasteel, maar hij wordt niet veel wijzer.
Sir Eliot flirt met de dienstmaagd die hem water om te wassen komt brengen (critical). Het dieprood blozende meisje vertelt hem dat Koning Heraut de Apres niet langer de samenwerking zoekt met Koning Uther van Logres, maar meer wil samenwerken met de koningen van het noorden. Sir Eliot stuurt het meisje weer weg en denkt diep na. Koning Uther heeft misschien meer op het spel gezet dan hij dacht, toen hij alles opzij zette om zich de vrouw van een ander eigen te maken. Malahaut heeft geleden onder de aanvallen van Saksen in de afgelopen jaren en Koning Uther begon een oorlog met een van zijn eigen leenheren. Niet een daad om vertrouwen te wekken bij collega-Koningen.
Buiten Eburacum wordt Sir Bellias steeds onrustiger. Hij is bang dat hij zijn vrienden Sir Eliot en Sir Bavo nooit meer terug zal zien. Hij rijdt op zijn paard rond de stad en schreeuwt verwensingen naar de mannen op de muren. Maar er komt geen reactie, waar hij alleen maar kwader van wordt. Sir Caulas weet zijn hoofd wat beter koel te houden. Hij besluit om een nep-kamp in te richten met een groot vuur. De ridders en schildknapen zullen in het donker en zonder vuurt elders slapen. Als de verraderlijke Malahauters dan een overval op hen willen plegen in de nacht, zullen zij in elk geval niet bij het vuur zijn.
Die avond mag Sir Eliot met zijn schildknaap wel aanzitten bij het maal dat Koning Heraut de Apres geeft in zijn grote zaal. Maar hij zit wel aan een van de lagere tafels, alweer een teken aan de wand. Na de maaltijd wil Sir Eliot nog een toespraak houden. Hij probeert de Koning te herinneren aan de roemruchte samenwerking tussen de twee koninkrijken en de successen die toen behaald zijn. Maar hij komt van de zenuwen niet lekker uit zijn woorden hij houdt een vrij saaie toespraak over gedeelde normen en waarden (Orate fail).
De volgende morgen wordt Sir Eliot weer ontboden naar de grote zaal. Koning Heraut de Apres van Malahaut geeft aan dat hij heeft nagedacht over het aanbod van Koning Uther. Hij wil erop ingaan, maar verwacht dan wel dat Logres tribuut zal betalen aan Malahaut. Sir Eliot is diep geschokt door de brutaliteit van de Koning van Malahaut, maar laat niets blijken. Met deze boodschap vertrekt hij weer naar zijn vrienden en naar Sarum.
Mei 493, Sarum
Ook Sir Roderick is geschokken en geshockeerd door de eisen van de Centurion Koning van Malahaut. Hij adviseert de ridders om meteen door te reizen naar Tintagel, waar Koning Uther nog altijd verblijft met Ygrainne en de rest van zijn hofhouding.Wanneer de groep, onder leiding van Sir Eliot, daar enige dagen later aankomt, ontsteekt Koning Uther in woede wanneer hij de brutale eisen van de Centurion Koning hoort. Hij wil onmiddellijk zijn vazallen bijeenroepen om Malahaut een lesje te leren.
Prins Madoc stelt voor dat het dan misschien een goed idee is om Koningin Ygrainne achter te laten in Tintagel.
Sir Bavo stelt voor dat Koning Uther doet alsof hij zich voorbereid op het betalen van tribuut, terwijl hij zich eigenlijk voorbereid op het leveren van een slag. Sir Caulas gaat hierop verder. Logres zou zich nog zwakker voor kunnen doen. Sir Ulfius zou bijvoorbeeld kunnen doen alsof die zich aan zou willen sluiten bij Malahaut. Of misschien zelfs Prins Madoc, die erg ontevreden is, nu er een legitieme zoon van Koning Uther is. Hoe zwakker Logres lijkt, hoe beter. Dan komt de strafexpeditie helemaal als een totale verrassing.
De rest van de zomer verglijdt met het maken van plannen voor een expeditie tegen Malahaut.
Winterphase 493/ 494
Sir Bellias heeft het zwaar deze winter, maar hij kan rekenen op L6,- van Sir Eliot. Sir Eliot kan niet aanzien hoe de erfgenaam van zijn beste vriend en het kind van zijn beste vriend honger moet lijden deze winter. Sir Bellias is zeer dankbaar. Toch sterft zijn zuster Carsenafide in deze winter, haar man, Dewi van Pitton, blijft bedroefd achter.Sir Bellias krijgt deze winter nog een dochter bij een onbekende vrouw.
Sir Bavo krijgt een dochter, hij noemt haar Mercedes. Zijn moeder, Bertilia zorgt weer voor problemen door te verdwijnen. Maar hij herinnert zich nog de moeite die Sir Bradwen zich getroostte om haar terug te vinden, en eigenlijk vindt hij het wel best als zij wegblijft.
Sir Gerhard wordt getroffen door tragedie, zijn vrouw Diana, zuster van Sir Eliot, sterft in het kraambed. Haar ongeboren kind sterft ook. En dan sterft de jonge Godfried, zoon van Grigor ook nog aan een kinderziekte. Vreselijk nieuws natuurlijk, maar dat betekent wel dat de kleine Gwenda van 6 nu de enige erfgenaam is van Berwick St. James. Of Gerhard moet natuurlijk een claim naar voren brengen...
Sir Gerhard besluit om niet al te lang te blijven rouwen en hij huwt met Berta, de weduwe van zijn overleden broer Grigor. Zo kan hij ook beter zorgen voor haar overlevende dochters.
Sir Ignaeus huwt dit jaar eindelijk, met Balinette, een jongere zuster van Sir Bellias.
sir Eliot en Sir Caulas beschikken door hun meerdere manors nu eindelijk over een vast inkomen. Zij willen starten met een ambitieus programma om hun manors te versterken en hun inkomen en positie verder te vergroten. Sir Roderick kan dit alleen maar toejuichen, maar heeft ook enige zorgen. Wat als, vooral Sir Eliot, een bedreiging gaat vormen voor zijn eigen positie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten