Onlangs was er een film uit de oude doos op TV, Varieté (1925) van Ewald André DuPont en in de hoofdrollen Emil Jannings (Der Blaue Engel, Ohm Krüger), Maly Delschaft en Lya De Putti. In kleinere rollen zien we nog Georg John (Eine Stadt sucht einen Mörder).
Het is een film gemaakt in de tijd dat expressionisme nog populair was en dat is ook wel in deze film terug te zien.
Spoilers
Het is een film uit de oude doos en gebaseerd op een nog ouder boek (Der Eid des Stephan Huller van Felix Hollaender), maar dat is allemaal redelijk obscuur. Dus let op.
De film begint met een man in de gevangenis, met alleen een rugnummer, '28' (Jannings). Hij wordt bij de directeur geroepen. In de tien jaar dat Nr. 28 nu in de gevangenis zit, heeft hij nooit met een woord willen reppen over zijn misdaad, een moord. Maar misschien dat hij dat nu wil doen. Nr. 28 geeft aan dat hij niets te zeggen heeft. Maar dan laat de directeur een kaart zien, deze zijn van de echtgenote en zoon van Nr. 28 en zij vragen om clementie voor de gevangene. Dan vertelt Nr. 28 zijn levensverhaal.
Ooit was hij Baas Huller en leefde hij met zijn vrouw (Delschaft) en kind een bescheiden maar gelukkig leven als uitbater van een erotisch getinte dansshow, een Varieté - act, samen met andere acts. Dat was nogal een stap achteruit, want ooit hadden hij en zijn vrouw een succesvol trapezenummer. Maar toen viel Baas Huller uit de trapeze en raakte zwaargewond. Zijn vrouw wilde niet dat hij het gevaarlijke trapezewerk nog deden. Deze dansshows brengen ook geld binnen, maar Baas Huller droomt nog altijd van de trapezes.
Op een dag brengt een vriend (John) van hem een weesmeisje (De Putti) langs. Zij reisde met haar moeder op zijn schip, maar moeder overleed en een schip is geen geschikte plek voor een jong weesmeisje. Een erotische dansshow misschien wel! Baas Huller ziet het wel zitten, maar Frau Huller weet wel wat voor vlees ze in de kuip heeft met zo een soort wicht.
Op een dag brengt een vriend (John) van hem een weesmeisje (De Putti) langs. Zij reisde met haar moeder op zijn schip, maar moeder overleed en een schip is geen geschikte plek voor een jong weesmeisje. Een erotische dansshow misschien wel! Baas Huller ziet het wel zitten, maar Frau Huller weet wel wat voor vlees ze in de kuip heeft met zo een soort wicht.
De bange vermoedens van Frau Huller komen al snel uit. Baas Huller wordt verliefd op Berthe Marie, laat zijn gezin in de steek en gaat met haar weg naar Berlijn (waar in deze tijd veel entertainment afgenomen werd!). Daar begint hij weer een succesvolle trapeze act. Ze worden zelfs zo succesvol dat zij de aandacht trekken van een internationaal beroemde trapeze artiest Artinelli (Ward). Met zijn drieën beginnen zij een nieuwe act. Baas Huller herleeft zijn gloriedagen en denkt helemaal nooit meer aan zijn vrouw en kind.
Maar Artinelli versiert (of verkracht, zorgwekkend genoeg laat de film dat in het midden) de jonge Berthe Marie. Als Baas Huller erachter komt dat zijn vriendin, voor wie hij alles opgaf, in de armen ligt van de buitenlandse kunstenaar, wordt hij woest. Hij begint een duel met Artinelli en weet hem te doden. Daarna geeft hij zichzelf onmiddellijk aan bij de politie en belandt zo in de gevangenis. En nu blijkt dat zijn vrouw en kind hem niet zijn vergeten en hem zelfs zijn verraad vergeven.
De gevangenisdirecteur verbindt hier nog een wijze les aan en het lijkt erop dat Nr. 28 binnenkort vrijgelaten wordt.
Conclusies
Dit was best een imposante film. Emil Jannings is natuurlijk een solide acteur en Lya De Putti is ook perfect als Femme Fatale, die meerdere mannen in het ongeluk stort. Verder hangen de acteurs veel in de trapezes en de cameraman moet flinke toeren uithalen om dat mooi in beeld te brengen. De doodsverachting van de trapeze artiesten komt mooi over.
Verder is het verhaal ook meeslepend. Een Man op leeftijd, misschien een beetje verveeld met het voorspelbare leven van een jong gezin, droomt nog altijd van zijn gloriedagen. Hij ziet met een jongere vrouw ook weer een kans om zijn jeugd te herbeleven en geeft daarvoor alles op. Maar als snel stort zijn droom in. Zijn nieuwe meisjes is niet zo trouw als zijn vrouw, en het eindigt in tranen.
Verder gaf deze film ook wel een mooi beeld van Duitsland in de jaren '20. De Eerste Wereldoorlog is net voorbij en er is veel armoede (Frau Huller loopt kleding die maar net beter is dan vodden), overal zijn wezen zonder familie om op terug te vallen en veel mensen verdienen hun geld met seksshows en ander laaggewaardeerd entertainmentwerk. En Berlijn is het kloppend hart van het decadente leven.
Vooral eens kijken, als je geinteresseerd bent in Duitse Film uit de oude doos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten