Heroes en Mythos las ik dit keer The Song of Achilles van Madeline Miller, die ook Circe schreef. En ook dit boek was weer te leen uit de lokale bieb. Ga vaker naar je bieb mensen, er is een hoop leuks te vinden.
The Song of Achilles gaat over het leven van Achilles, verteld door Patroclus, zijn beste vriend. het verhaal betreedt daarbij begaande paden, net als in De Stilte van de Vrouwen en Circe, maar weet er toch weer een frisse draai aan te geven.
Spoilers
Achilles en Patroclus zijn beide koningszonen en in hun jonge jaren goed bevriend. Ze groeien samen op, ze gaan samen in de leer bij de Centaur Chiron en worden daar minnaars. Uiteindelijk komt natuurlijk de Trojaanse oorlog en beide mannen vervoegen zich bij de andere Grieken.
En dan volgt het drama natuurlijk. Koning Agamemnon moet Chryseïs afstaan, om een vloek van Apollo op te heffen. Hij neemt de oorlogsbuit van Achilles, Briseïs. Achilles trekt zich terug uit de strijd. De Trojanen winnen en Patroclus doet de wapenrusting van Achilles aan. Dan wordt hij gedood door Hector, waardoor Achilles weer een reden heeft om de strijd te starten. De Trojanen worden verslagen, Achilles sterft en de Grieken keren weer naar huis.
Conclusie
Dit verhaal kon me wat minder boeien. Misschien omdat ik eerder als Circe gelezen had, waar ik wat minder van wist en wat dus wat verfrissender voor me was. Misschien omdat ik eerder De Stilte van de Vrouwen heb gelezen en daarna is het moeilijk om de Trojaanse oorlog nog als een nobel mannen-feestje te zien.
En verder vond ik de karakters ook wat vlak. Achilles is een jonge blaag, waarbij alles meezit in het leven. Hij is een gerespecteerd Prins en mag verwachten later Koning te worden. Hij krijgt de beste opvoeding en iedereen wil met hem rondhangen. Omdat hij van zijn moeder Thetis goddelijk bloed in zijn aderen heeft, is hij ook bijzonder sterk en snel. En hij heeft een nobele lotsbestemming, dat is iedereen wel duidelijk.
Patroclus is bijna volledig het tegenovergestelde. Ook hij is een koningszoon, maar hij is een teleurstelling voor zijn vader. Daardoor wordt hij een verlegen en bedeesde jongen, die zichzelf nooit op de voorgrond zet. Ook in zijn relatie met Achilles laat hij alle belangrijke beslissingen over aan zijn partner.
Verder zat er wel erg veel vrouwenhaat in het boek. Het begint al met Thetis die wordt verkracht door Peleus, zodat Achilles verwekt wordt. Ook het huwelijk tussen de ouders van Patroclus is niet gelukkig en het heeft er de schijn van dat zijn moeder een beperking heeft. Verder is Thetis ook een manipulatieve moeder, die haar zoon niet los kan laten en hem zijn eigen leven kan laten leiden. Zij dwingt (een wederom ongelukkig) huwelijk af tussen Achilles en Deidameia. Maar het wordt allemaal een beetje weggewuifd als onderdeel van de samenleving in die tijdsperiode (terecht natuurlijk). Desondanks voelt het niet lekker.
Leuk, maar net niet je dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten