Spoilers
Deze film is zo ingewikkeld, het wordt nog lastig om het verhaal te spoilen. We volgen een man, Leonard (Pearce). Deze man heeft een aandoening. Na een traumatische gebeurtenis, waarbij hij een hoofdwond opliep, is hij niet langer in staat om nieuwe herinneringen aan te maken. De hele dag lang probeert hij zich door het leven te slaan met ondersteuning van foto's, aantekeningen en tatoeages (voor de echt belangrijke dingen). Voor de meeste mensen zou dat al problematisch genoeg zijn, maar Leonard heeft het bijkomende probleem dat hij ook op zoek is naar de moordenaar van zijn vrouw (de traumatische gebeurtenis).
Bij deze zoektocht wordt hij bijgestaan door vriendin Natalie (Moss) en sympatieke politieman Teddy (Pantoliano).
Om deze aandoening en de problemen van Leonard over te brengen, krijgen we de film in achterwaartse volgorde. Zo lang Leonard zijn aandacht bij de zaken kan houden, leven we met hem mee. Zodra hij afgeleid raakt en de meest recente gebeurtenissen vergeet, springen we een scene terug in het verhaal.
Aan de ene kant is het hilarisch. Soms vraagt Leonard zich af wat hij doet in een situatie en blijkt dat hij het volledig verkeerd heeft ingeschat. ("Ah, ik achtervolg iemand!" Na wat kogelschoten, "Nee, hij achtervolgt mij.") En soms is het ook diep tragisch, als duidelijk wordt dat mensen in zijn omgeving hem misbruiken voor zijn eigen doeleinden. De meest onschuldige is nog wel een hoteleigenaar, die hem steeds nieuwe kamers verhuurt.
Uiteindelijk leiden al zijn inspanningen naar een ontknoping waar blijkt dat niets is zoals het was. Maar wie loog wie nou voor? Was Teddy wel zo zuiver op de graat? Was Leonard wel zo oprecht? Wie heeft nou werkelijk de vrouw van Teddy vermoord?
Conclusie
Een klassieker! Deze film moet je echt gezien hebben. De acteurs zijn prima en nog in hun jonge jaren. Het verhaal is complex en om over na te denken en de gebeurtenissen zijn allemaal zeer deprimerend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten