Translate

woensdag 9 oktober 2019

She

Enige tijd geleden keek ik hier She (2001), een hele beroerde film. Vriend D. kon het niet aanzien dat ik alleen kennis zou maken met deze versie. Dus hij leende mij een andere verfilming uit, namelijk She (1935). Deze film is van Lansing C. Holden en met Helen Gahagan, Randolph Scott, Helen Mack, Nigel Bruce en Gustav von Seyffertitz.

Dat ziet er heel wat beter uit

Spoilers

Van een verhaal dat zou oud en beroemd was, en vorige maand ook hier besproken was, zou deze waarschuwing eigenlijk niet nodig moeten zijn. 

John Vincey is stervende, hij deed teveel onderzoek naar straling. Zijn zoon Leo Vincey (Scott) erft alles, waaronder ook een vreemd beeldje. Een weduwe van de voorvader van de Vinceys nam dat ooit mee uit Siberië. Haar echtgenoot deed daar onderzoek, maar stierf daar ook. Kennelijk had zijn onderzoek te maken met het Vuur des Levens. De stervende Vincey denkt dat het straling was. Leo Vincey neemt de taak van zijn voorvaderen op zich en vertrekt met trouwe butler Holly (Bruce) naar Siberië (Dus niet naar Afrika).

Eenmaal aangekomen in Siberië treffen ze een Engelsman die een soort laatste bastion van beschaving runt, waar mensen nog inkopen kunnen doen (Maar waarom dan?). Hij heeft een leuke dochter, Tanya (Mack). Hij weet ook van de vreemde verhalen van de lokale inboorlingen. En omdat hij zo aardig is, neemt hij Vincey en Holly mee naar een gletsjer, waar het allemaal om draait.
Deze gletsjer stort in, doodt de Engelsman. En Vincey, Holly en Tanya ontdekken een afgesloten tunnel. 


Wanneer Vincey, Holly en Tanya de tunnel ingaan, vinden zij al snel de woeste Amahaggar (onder leiding van Noble Johnson, die ook actief was in zogenaamde Race Films). Deze primitieve barbaren onthalen de reizigers warm. Maar al snel blijkt dat zij eigenlijk kannibalen zijn en het reisgezelschap willen opeten.
Net als de situatie er heel somber uitziet, worden Vincey, Holly en Tanya gered door een groep mensen die eruit zien als een vreemde mix van Grieken, Romeinen en Egyptenaren. Deze nemen iedereen maar naar She Who Must Be Obeyed (Gahagan), de Koningin van Kor. Daar wordt She verliefd op Vincey, die eruit zien als zijn voorvader John Vincey. Deze John stierf in Kor, omdat hij liever met zijn vrouw meeging, dan de echtgenoot te worden van She. She doodde hem toen.

De jongere Vincey raakt als snel in de ban van She. Maar wanneer hij ziet dat She uit pure jaloezie Tanya wil offeren, vallen hem de schellen van de ogen en ziet hij in dat She en haar cultus puur slecht zijn. Samen met Tanya en Holly weet hij te ontsnappen, terwijl het rijk van Kor instort. She wil nog laten zien hoe je in het vuur het eeuwige leven kan vinden, maar zij verouderd juist snel en sterft, terwijl haar rijk instort.

Vincey, Holly en Mack vinden vrede en voldoening bij een eenvoudig haardvuur in een woning vol liefde.

Conclusie

Ook deze film verwijdert het racisme door de Amahaggar te laten bestaan uit barbaren, in plaats van zwarte mensen uit diep, donker Afrika. Maar deze film behoudt wel het expliciete kannibalisme van het boek. 
Waar de film wel weer afwijkt van het boek is dat She veel te onderdanig is naar Leo Vincey toe. Zij smeekt hem om bij haar te blijven, zijn vorige leven te vergeten en vooral ook Tanya te vergeven. In het boek had She er geen enkel probleem mee om rivalen uit de weg te ruimen en ging zij er voetstoots van uit dat Vincey bij haar zou blijven. 
She wordt trouwens fantastisch vormgegeven door Helen Gahagan. Zij is bij vlagen echt een imposant toonbeeld van een enge, psychisch gestoorde stalker. 

Verder is deze film prachtig vorm gegeven. De decors zijn groots en overweldigend, opgetrokken in de Art Deco stijl. Verder wordt de barbaarsheid van het rijk van She ook weergegeven in een aantal prachtige groepsdansen, waarbij duidelijk wordt hoe groots haar rijk is. Erg mooi gedaan. Ook een paar rampen zijn mooi in beeld gebracht. Zoals de lawine die het de gangen naar het rijk van Kor onthullen, de ontsnapping uit Kor en de ineenstorting van kor. 

Deze film is veel meer de moeite waard dan de vorige bespreking van een She film. 

Bekijk ook eens de review van scifist, die plaatst het allemaal wat meer in context. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten