Translate

zondag 15 mei 2016

Geniale visioenen

We zijn naar de tentoonstelling van Jeroen Bosch geweest in het Noord-Brabants Museum. Samen met +Sander Hartogensis en de kinderen zijn we er vorige week heen geweest. Er was natuurlijk al een lange tijd veel aandacht voor deze expositie en we wilden eigenlijk wat eerder gaan, maar we konden geen goed moment meer vinden, dus we gingen op de allerlaatste zaterdag.
Mijn hemel wat was het druk!
De man zelf, denken we. 
Maar ondanks de drukte hebben we toch wel het een en ander kunnen bekijken. De grote en beroemde werken als de Tuin de Lusten en de Hooiwagen waren aanwezig. En met de grote kinderen konden we (met even wachten) er dichtbij komen. En de gekke beestjes en wezentjes van Jeroen Bosch spreken natuurlijk ook aan.
Onze zoon houdt erg van aardbeien en onderaan het middenpaneel van de Tuin der Lusten heeft een man een aardbei te pakken die groter is dan hijzelf. Wat wil je nog meer in het leven?

De tuin der Lusten

De Hooiwagen hebben we ook van dichtbij bekeken. Ik kon gelukkig wat uitleggen over de achterliggende symboliek. Mensen op de hooiwagen die op zouden moeten letten, maar afgeleid zijn door een duiveltje dat muziek maakt. Alles en iedereen die hooi probeert te stelen. Mensen die vechten om het hooi en elkaar zelfs neersteken in hun geruzie. De kinderen vonden dat heel aansprekend.
De hooiwagen

Een paar jaar geleden waren we met de kinderen in Bayeux en toen hebben we ook het Tapijt van Bayeux bekeken. Wat de kinderen toen erg leuk vonden was dat er allerlei kleine, maar herkenbare scenes te zien waren. En Jeroen Bosch werkte ook zo. Er was natuurlijk een grote boodschap te zien in het schilderij, maar dat werd in allerlei kleine brokjes verteld. En door dan weer te focussen op de kleine delen, konden ze het grote schilderij wat meer waarderen.

Onze jongste dochter was ook mee en die hield het heel goed voel, maar werd na anderhalf uur staren naar kuiten van andere mensen, vanuit de kinderwagen, toch wat ongedurig. Dus toen moesten we helaas weer een einde maken aan de tentoonstelling. We hebben ons nog even laten gaan in de museumshop en ik heb een dik boek gekocht met de plaatjes van Jeroen Bosch, en allemaal uitleg erbij. Dus dat kan ik gebruiken om me gezelschap te houden op eenzame avonden.

Onze jongste dochter vindt het ook mooi. 
En onze jongste dochter vond het boek de volgende dag en ging er meteen druk in bladeren en benoemde meteen de rare beestjes die ze aantrof.

Ik ben blij dat ik gegaan ben en de kinderen vonden het ook indrukwekkend. Maar ik had het denk ik iets meer kunnen waarderen als het allemaal wat rustiger was geweest. Maar ja. Daar doe je niets aan.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten