De Muppets doen Dickens!

In mijn jonge jaren was ik een enorme fan van de Muppets, als kleuter zat ik altijd klaar voor The Muppet Show en ik heb daar meer warme herinneringen aan dat aan Sesamstraat. Vooral de afleveringen met Shirley Bassey, waarin zij haar grote hit "Goldfinger" (van de gelijknamige James Bond film) zingt en ondertussen bestolen wordt van al het goud op de set.

Een van de betere versies van het verhaal.

Shirley Bassey - Goldfinger

Maar de Muppets hebben niet alleen de korte shows gemaakt, ze hebben ook enkele films gemaakt en een daarvan hebben we laatst weer eens tijdens de kerstvakantie gekeken, The Muppet Christmas Carol. Zeer toepasselijk natuurlijk in deze dagen. 

Dit is een verfilming van het beroemde verhaal van Charles Dickens, maar dan met de toevoeging van Muppets en liedjes (het is eigenlijk een musical). De regie was van Brian Henson (Labyrinth). En Michael Caine (The Dark Knight, The Dark Knight Rises) speelt de hoofdrol als Ebenezer Scrooge.

Ik ga niet waarschuwen voor spoilers, want ik ga er van uit dat iedereen dit verhaal inmiddels wel kent. Naar aanleiding van het zien van de film heb ik ook weer eens het verhaal zelf gelezen, makkelijk te verkrijgen via The Gutenberg Project. 

De film opent met charmante scenes van Victoriaans Londen, waar Gonzo zich voordoet als Charles Dickens zelf en de rol van verteller op zich neemt. Hij heeft steun van Rizzo de Rat, die het verhaal voorziet van commentaar en wat hilariteit. 

Dan komt Ebenezer Scrooge (Caine) op het toneel en hij loopt door Londen naar zijn kantoor. Hij wordt daarbij achtervolgd door Londense Muppets die in liedvorm aangeven hoe buitengewoon onaangenaam Scrooge eigenlijk is. Scrooge zelf komt heel effectief niet echt goed in beeld, waardoor hij tijdens zijn introductie een mysterieuze figuur blijft. 

Wanneer Mr. Scrooge aankomt bij zijn kantoor werkt daar Kermit als Bob Crachit in de kou voor een hongerloontje. Hij krijgt daarbij hulp van wat ratten. De hoogtepunten van het boek worden redelijk trouw afgewerkt. Er komt iemand langs die uitstel van betaling wil en op straat wordt gegooid, Neef Fred komt langs om Mr. Scrooge uit te nodigen, er komen mannen langs die geld ophalen voor het goede doel en Bob vraagt met zijn collegas om wat meer kool, voor op het vuur en om een dagje vrij met kerstmis. 

Mr. Scrooge dient hen allemaal buitengewoon bot van repliek, geeft Bob en zijn mensen een extra dag vrij en gaat dan naar huis. Eenmaal thuis aangekomen verandert zijn deurklopper in het gezicht van Statler, die hem waarschuwt dat er onheil op komst is. Enigszins geschokt gaat Mr. Scrooge naar binnen en bereidt zich voor op de nacht. 

Wanneer Mr. Scrooge klaar is met zijn maal verschijnen Statler en Waldorf als Jacob en Robert Marley, zijn voormalig zakenpartners om hem te waarschuwen voor de komst van meer geesten. Deze geesten zullen proberen hem van zijn pad af te houden en hem een nieuw levenspad te laten kiezen. Mr. Scrooge heeft er weinig zin in. 

Dan komen natuurlijk de geesten van het verleden, heden en toekomst en beleefd Mr. Scrooge zijn welbekende avonturen. Er zijn wat opvallende momenten. Zo wordt de overgang van episode met een geest naar zijn eigen slaapkamer in beeld gebracht met hele mooie match cuts, wat het idee dat het allemaal droom of fantasie is enorm bevestigd. Wat heeft Mr. Scrooge meegemaakt, werd hij werkelijk door geesten verplaatst door ruimte en tijd? Of had hij alleen maar een droom? Of herinnerde hij zich zaken uit het verleden?

Er gebeuren natuurlijk ook hilarische Muppet-grappen. Bob Crachit is getrouwd en zijn vrouw wordt gespeeld door een zeer amoureuze Miss Piggy. Gonzo en Rizzo blijven Mr. Scrooge volgen als hij op stap gaat met de geesten. Tot natuurlijk de enge geest van de toekomst komt, dan mogen de kijkertjes het zelf uitzoeken. 

Uiteindelijk komt natuurlijk alles goed en heeft Mr. Scrooge een karakterverandering ondergaan en wordt hij een man die midden in het leven staat en begrijpt waar het om draait met kerst. Een hele leuke film met genoeg te genieten voor jong en oud.