Helden van het Colosseum

In de kerstvakantie zijn +Sander en ik met de kinderen nog naar het Valkhof Museum geweest, naar hun tentoonstelling over Gladiatoren, de helden van het Colosseum.

Stoere mannen!

In het verleden zijn we alleen en ook met de kinderen wel vaker naar het Valkhof Museum gegaan en ze hebben een mooie vaste tentoonstelling over Nijmegen. En veel informatie over de Romeinen, ook omdat Nijmegen natuurlijk eerst een Romeinse stad was. De tentoonstelling over Luxe en Decadentie vonden wij indertijd heel goed, net als de indrukwekkende tentoonstelling over de Laatste Dagen van Herculaneum, dat net als Pompeii verwoest werd. En met de kinderen zijn we zelfs tot twee keer toe naar de tentoonstelling over techniek van de Romeinen geweest.  

En deze tentoonstelling was ook prachtig. Niet zo gericht op kinderen als de High Tech Romeinen voorstelling, maar er was ook voor kinderen genoeg te zien en te doen. 

Er werd ingegaan op de geschiedenis van de Gladiatoren en hun ontwikkeling van religieus getinte gevechten op leven en dood ter ere van een overledene naar een steeds publieker festijn met steeds meer paren gladiatoren die elkaar bevochten op leven en dood. En hoe nog later de gladiatorengevechten door de keizers en andere gezagsdragers werden ingezet om de bevolking op hun hand te krijgen. 

Een oud fresco

Er waren verschillende mooie voorwerpen, wapens, schilderingen en beeldhouwwerken te zien waar de geschiedenis van de gladiatoren werd beschreven. Verder was er ook voldoende te doen voor de kinderen. Ze konden kijken naar vechtende mannen, ze konden zichzelf verkleden als gladiator en ze konden ook nog een speurroute door het museum maken. 

Mijn zoon met zwaard

Middelste dochter met helm

Jongste dochter met zwaard

We zijn eerder dit jaar in Duitsland op vakantie geweest met de kinderen en toen hebben we ook een bezoek gebracht aan Trier, en het amfitheater aldaar. Dus ik kon mooi aan de oudste kinderen uitleggen dat alle stoere mannen die we hier zagen ook in dat hele grote amfitheater in Trier vochten en dat mensen op de tribunes zaten om te juichen. Daar waren ze nog wel van onder de indruk. 

Helaas was de aandachtsspanne van de kinderen niet zo heel groot en lieten ze na een tijdje blijken het allemaal niet meer zo leuk te vinden. Dus helaas moesten we eerder vertrekken dan mij lief was. 

Desondanks was dit weer een boeiend inkijkje in het leven van de Romeinen. En ik heb weer een hoop geleerd. Zo heeft er in Nijmegen een klein Amfitheater gestaan waar ook daadwerkelijk spelen werden georganiseerd. De tentoonstelling loopt nog tot begin maart van dit jaar, dus ga vooral kijken.