De Oude Man en de Zee

Na The Sun Also Rises en A Farewell to Arms heb ik weer een boek van Hemingway gelezen, The Old Man and the Sea. 

Het is de laatste roman van Hemingway die nog tijdens zijn leven werd gepubliceerd en werd beloond met de Pullitzer prijs en de Nobelprijs. Aangezien het ook een vrij kort en op het oog eenvoudig boek is, komt het natuurlijk veel voor op allerlei literatuur voor de jeugd lijstjes. 

Spoilers

Het boek is uit '51 mensen, en ontzettend dun, dit had je inmiddels echt gelezen moeten hebben. 

We volgen de arme visser Santiago uit Cuba. Hij heeft al tijden geen vissen gevangen en gaat er dit keer alleen op uit. Hij vangt een enorme Zeilvis, die zo sterk is, dat hij Santiago met boot en al steeds verder wegsleurt van Cuba. Uiteindelijk sterft de Zeilvis en moet Santiago de vis weer naar Cuba zien te krijgen. Maar de dode vis trekt de haaien aan, die vis volledig opvreten, ondanks de heroische strijd die Santiago levert tegen de haaien. 

Eenmaal terug in Cuba begrijpen zijn collega - vissers wat er op zee gebeurd moet zijn, als zij het enorme skelet van de Zeilvis zien. Een paar suffe toeristen begrijpen er niets van en denken zelfs dat het een skelet van een haai moet zijn. Ondertussen probeert Santiago te herstellen van zijn uitputtingsslag en droomt van de Afrikaanse kust met leeuwen, die hij in zijn jeugd zag. 

Conclusie

Verdikkie, dit is een kort boek, maar alles zit erin zeg. Santiago droomt van zijn verloren jeugd en successen, ervaart nog eenmaal een enorm succes, maar is niet meer in staat ervan te genieten. En net als de Zeilvis sterft hij op het einde. En dat staat allemaal symbool voor een ideaal van mannelijkheid (stoer, in staat om eten en geld te verwerven, sterk), waar tegenwoordig geen behoefte meer aan is (andere vispraktijken, toeristen die ambachten niet op waarde kunnen schatten). Ik snapte waar Hemingway heen wil, met zijn verdriet over teloorgaande mannelijke waarden (het is het overkoepelende thema van al zijn werk eigenlijk). 

Maar ik zie alleen maar een man die in al zijn arrogantie en trots er alleen (zonder hulpje) op uit gaat om de natuur  te plunderen, niet terugkeert wanneer hij de kans krijgt, uiteindelijk nog zonder opbrengst zit ook en dan ook nog eens sterft na al zijn inspanningen. Terwijl de rest van de wereld al lang verder is gegaan met andere doelen. 

Het voelde allemaal nogal onnodig. Maar zeker mooi geschreven. Een keer lenen uit de bieb waard.