Het komt niet geheel onverwacht natuurlijk, hij leed al jaren aan de ziekte van Alzheimer en ging de laatst tijd hard achteruit. Maar ik ben toch even van de kaart.
Ik begon zijn Discworld - boeken te lezen in het Nederlands, ik leende ze nog uit de Bibliotheek van Baarn. Het eerste boek in die serie, De Kleur van Toverij, kwam in 1991 in het Nederlands uit. Ik zal het in de loop van de jaren '90 voor het eerst opgepakt hebben. Ik was er meteen aan verslingerd. Ik zal toen een jaar 14, 15 zijn geweest. Maar de referenties aan de Drakenrijders van Pern en de verhalen van Fafhrd en Grijzer Muizer herkende ik wel al.
De eerste boeken uit de serie waren leuk, maar hingen vooral aan persiflages van eerdere werken uit de wereld van de SF en Fantasy. Met Meidezeggenschap werden de standaard Fantasy-ideeën over magie en mannen en vrouwen op hun kop gezet, maar kon je al zien dat Pratchett meer zijn eigen stijl begon te ontwikkelen. Betoverkind was het eerste boek dat ik ook in het Engels las (Sourcery) en sindsdien heb ik niet meer teruggekeken.
Hoewel de Nederlandse vertaling enorm goed is en met veel liefde en deskundigheid gemaakt is, vind ik het toch altijd prettiger om Engelse verhalen in het Engels te lezen (Hetzelfde geldt ongetwijfeld ook voor verhalen in het Russisch en Spaans, maar ja, dat gaat voor mij niet).
Naar mijn idee het eerste boek waarin Pratchett echt zijn eigen stijl vindt en de losse parodie loslaat, is Wyrd Sisters (en deelt een belangrijke hoofdpersoon met Meidezeggenschap), een parodie op het Schotse Toneelstuk van William Shakespeare, hoewel er ook verwijzingen inzitten naar Hamlet en King Lear
Kort daarna ontdekte ik ook de site L-Space, waar de boeken van Terry Pratchett geanalyseerd werden. Daar heb ik ook nog veel tijd rondgebracht. Maar intussen wordt die site niet meer onderhouden helaas.
Inmiddels waren de Wikipedia en TVTropes sites steeds populairder aan het worden en aangezien Terry Pratchett ook erg populair was onder mensen die sites als Wikipedia en TVTropes leuk vinden, was daar al snel veel over hem en zijn werk te vinden.
Terry Pratchett heeft ook een keer samengewerkt met Neil Gaiman aan het book Good Omens, wat ik indertijd echt fantastisch vond (en nog steeds vind). Ik heb het zelfs aan meerdere mensen in mijn vriendenkring cadeau gedaan. Vanwege dat boek ben ik ook andere boeken van Gaiman gaan lezen, zoals Neverwhere, American Gods, Stardust en Coraline.
Ik ben niet de enige die van de kaart is door het overlijden van Terry Pratchett, het stond in de Nederlandse kranten, en een webcomic die ik volg heeft er ook al aan gerefereerd.
In de Volkskrant, Volkskrant, Trouw en NRC
TVTropes
XKCD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten