De kortste dag

Gisteren was het midwinter, alweer een jaar voorbij en nu beginnen we weer aan de start van een nieuw jaar. De zon is langzaam (onmerkbaar) op de weg terug en binnenkort kunnen we weer sterkere zonnestraaltjes voelen.

Wij hebben ons al helemaal voorbereid op de komende winter. Er liggen al twee kerstcakes klaar. Er ligt weer een gans in de koelkast en allerlei andere lekkere hapjes om ons door de donkere dagen te loodsen. Verder staan er ook peren te trekken in azijn. De winter kan beginnen, ik heb er zin in.

Verder heb ik ook even te tijd genomen om terug te blikken op het afgelopen jaar. En het is toch wel een druk jaar geweest. Vorig jaar om deze tijd hoorde ik dat ik in januari 2012 bij de gemeente Den Bosch kon blijven om de aanpak van ouderenmishandeling vorm te geven. Sander begon bij Planon in Nijmegen. Toen scheurde Sander natuurlijk prompt zijn achillespees. In april ben ik op zoek gegaan naar nieuw werk omdat ik toch tegen het einde van een contractperiode aankeek. Toen brak onze dochter prompt haar sleutelbeen. In juli ben ik begonnen met een nieuwe functie bij de gemeente Gennep. Onze zoon brak of scheurde niks (ik verwachtte eerlijk gezegd wel iets) maar begon in november met zwemles, wat hij erg leuk vindt. Hij is al door naar het volgende groepje. Erg druk en stressvol, dus ik hoop volgend jaar op een wat rustiger jaar.

Inmiddels geniet ik van een welverdiende kerstvakantie.

Kussen!

Nadat ik twee Kindle Sleeves heb gemaakt, heb ik echt de smaak van het handwerken te pakken gekregen! Ik heb een kussensloop bebreid. Ik had in de woonkamer al jaren een groot kussen van de IKEA (ik had hem in het marineblauw, dat lijkt er niet meer te zijn). Hij paste heel goed bij de bank (maar dan blauw) die ik indertijd had. De bank is er nog, maar de hoes is inmiddels donkergroen geworden (ook niet meer te krijgen kennelijk). Verder hadden we nog twee stoelen in een bruine streep. Dus het blauwe kussen stak een beetje vreemd af. Bovendien waren verschillende knopen losgesprongen. Een nieuwe hoes dus.
Met ongeveer acht bollen merinowol (het was even slikken) van het merk Lana Grossa Bingo hebik een kussenhoes met flink wat kabels kunnen maken. Ik ben er een week of 6 mee bezig geweest en laatst heb ik het in elkaar kunnen zetten. En het staat fantastisch. Deze kleuren passen veel beter bij de nieuwe meubels. Ik heb gewerkt met groen, bruin en gebroken wit.

Detail van de grote dubbele kabel in het midden. 

Ik heb 144 steken opgezet. Eerst heb ik een rand gebreid van 1recht, (2averecht, 2recht) x 35, 2av, 1r. Dat 10 pennen herhalen, voor een mooie strakke rand. Daar moeten straks de knopen op gemaakt worden. Daarna in het midden een dubbele kabel van 16 steken. aan weerskanten 3 dikke vlechten van 12 steken, iedere keer gescheiden door een baan van 2 av, 1r, 2av. En toen weer afgesloten met een rand van 11 pennen 1r (2av, 2r) x 35, 2av, 1r. In die laatste rand hield ik iedere 28 steken ruimte open voor een gaatje, waar ik dan later een knoop doorheen kon doen. 

Toen de lap afwas, heb ik hem eerst nog voorzichtig op de handwas gewassen, uitgespoeld met azijn en toen vastgespeld op een handdoek, om te rekken en de vorm te fixeren. Toen heb ik de lap ondersteboven neergelegd, de twee zijkanten teruggevouwen naar het midden. De beide ingebreiden randen over elkaar gelegd en vastgenaaid. Even later de knoopjes tegenover de gaten genaaid. En nu dan een mooie nieuwe kussenshoes. 

Ik heb nog twee andere, kleinere kussentjes, die moeten nu natuurlijk ook een nieuwe hoes. 

The Raven

Onlangs vertelde ik al over de laatste keer dat mijn rollenspelgroepje Ravenloft speelde. Omdat we dat toch niet zonder een afscheid voorbij wilden laten gaan, kwamen we zaterdag voor het laatst bijeen om gezamenlijk te eten en een film te kijken.
Het eten was heerlijk, rundvlees gestoofd in port en Guiness met aardappeltjes (de aardappeltjes gebakken in het laatste ganzevet van vorig jaar) en spruitjes. Toe hadden we stoofpeertjes. Zeer hollandsch maar wel erg lekker.

Stoofpeertjes zijn erg makkelijk en ik vind het altijd heerlijk om te maken in de winterse, donkere dagen.

• Stoofpeertjes - (giezer wildeman, 1 per persoon)
• Kaneelstokje
• Citroenschil
• 3 scheppen suiker
• beetje foelie
• 1 kruidnagel
• 3 jeneverbessen

• Doe alles behalve de stoofpeertjes in een pan met water (niet te veel, de peertjes moeten net onder staan) en breng aan de kook, tot de suiker is opgelost.   
• Schil en halveer de peertjes.
• Doe de peertjes in het water en laat een minuut of 20 zachtjes koken tot de peertjes zacht zijn en amberkleurig worden (langer kan ook). 
• Laat afkoelen en serveer.

De film die we keken was The Raven, uit 1963, gemaakt door Roger Corman. Alle grote griezelfilm acteurs uit die tijd hebben rol. We zien Boris Karloff en Vincent Price (The Ten Commandments, The Witch Finder) en Peter Lorre (20.000 Leagues under the Sea).
De film claimt gebaseerd te zijn op het werk van Edgar Allen Poe, the Raven. Hierin vertelt een jonge man over zijn verloren liefde, Lenore, en een raaf die met zijn cryptische worden (nevermore!) hem tot waanzin drijft. De film was wat anders. 

Spoilers ahoi!

De film begint met het gedicht van E. A. Poe, maar verandert dan al snel van toon. Een eenzame man (Price) denkt aan zijn dode vrouw Lenore, een raaf komt binnen en prest hem om hem weer in een mens te veranderen. De man, Dr. Craven gaat daar vrij makkelijk in mee, ondertussen grafschennis plegend op het lichaam van zijn vader. De man die eerst een raaf was, stelt zich voor als Dr. Bedloe (Lorre). Hij is door Dr. Scarabus (Karloff) veranderd in een raaf aan het eind van een tovenaarsduel. Dr. Scarabus was een gezworen vijand van de oude heer Craven. Dr. Bedloe claimt dat hij Lenore zag in het huis van Dr. Scarabus. Dr. Craven wil onmiddellijk de geest van zijn vrouw bevrijden uit de klauwen van Dr. Scarabus. 

Persoonlijk vond ik dat Dr. Craven alles wel erg makkelijk voor zoete koek slikt en meegaat in de wilde plannen van een man die hij nauwelijks kent. 

Bij Dr. Scarabus aangekomen blijkt dat deze een zeer slechte smaak heeft op het gebied van interieur ontwerp, maar verder een zeer aimabel gastheer is. Dr. Bedloe ontpopt zich juist als een dronken braller die zijn gastheer voor het hoofd stoot. Uiteindelijk komt het aan op een duel, waarbij Dr. Bedloe om het leven komt. Dr. Craven, zijn dochter en de zoon van Dr. Bedloe (een piepjonge Jack Nichelson) mogen wel blijven slapen. 

Die avond blijkt dat Dr. Scarabus en Dr. Bedloe onder een hoedje speelden om Dr. Craven naar het huis van Dr. Scarabus te lokken, zodat Dr. Craven gedood kan worden. Maar ondanks dat Dr. Craven zich gedraagt als een watje, beschikt hij toch over flinke magische krachten en zonder al te veel moeite verslaat hij Dr. Scarabus. 

Oh en Lenore bleek een ambitieus kreng die haar eigen dood in scene zette om Dr. Craven verder te verzwakken en ondermijnen. 

Ik vond het matig. Maar de film was niet bedoeld als horror, maar als komische deconstructie van horror clichés. Misschien dat ik het met de verkeerde insteek bekeek.   

Kindle Sleeve

Voor mijn verjaardag kreeg ik een Kindle en even later had ik bedacht dat die natuurlijk een beschermhoesje moest krijgen. Na wat inspiratie opgedaan te hebben via internet heb ik er eerst een voor mijzelf gebreid, in witte wol, met kabels.

In het midden loopt een dubbele kabel van 12 steken, dat zijn twee draaiende kabels geworden die elke een andere kant op draaien, waardoor het effect ontstaat dat ze in elkaar overlopen. Dan aan beide kanten weer een kabel van 6 steken en daarnaast weer een kabel van  2 steken . Om de hoes symetrisch te houden, draaien de kabels aan iedere kant van het midden een andere kant op. 

Het model van de sleeve is heel eenvoudig. Ik heb een lange lap gemaakt, die net zo breed en twee keer zo lang was als de Kindle met nog een stuk extra. Ik heb de lap dubbelgevouwen, zodat de Kindle er net inpaste en er nog een stuk overbleef om om te slaan. Daar heb ik nog een gaatje in gebreid en een knoopje op de hoes gezet. Dus de Sleeve is nu ook af te sluiten. 

Enige nadeel aan deze Sleeve is dat de wol een beetje pluist en daarmee ook af en toe haartjes achterlaat op de Kindle. Ik denk dat ik er nog eens een maak van een minder pluizende wol. 

Toen ik eenmaal voor mezelf een Kindle Sleeve gemaakt had, had ik de smaak te pakken. Voor vriend J. heb ik ook een Sleeve gemaakt. Deze is gemaakt van een draad met wat franje in turquoise en feloranje. De draad was vrij dun en door de franje kon ik niet echt goede kabels maken, dus dat heb ik achterwege gelaten.   

Om toch een beschermend effect te genereren heb ik een aantal banen van 3 rechte steken gebreid, afgewisseld met een 1 averechte steek. (3r, 1a, 3r, 1a, etc). Hierdoor ontstond toch wat hoogteverschil in het breiwerk (hoewel dat wegvalt op de foto). 

De overgangen tussen de kleuren heb ik gemaakt door eerst 4 pennen in 1 kleur te breien, dan 2 pennen met beide kleuren en dan weer 4 pennen in de andere kleur. Hierdoor ontstonden ook weer dikteverschillen, waardoor de Kindle weer beter beschermd is. 

Het model was hetzelfde als bij de andere Sleeve, een lap twee keer zo lang als de Kindle, met nog wat extra. In het extra deel een gaatje breien voor een smaakvol knoopje. Vriend J. was er blij mee. 

De wol en de knoopjes kocht ik bij een schattig Genneps winkeltje, de Wolhoek, waar een ouder echtpaar nog steeds wol, breipennen, knoopjes en ritsen verkoopt aan mensen die graag breien. In mijn pauzes kom ik er graag. 

Handwerk

Een van mijn hobbies is borduren. Ik heb een paar keer grote werken gemaakt, maar dat is niet altijd praktisch. Het is een beetje zonde om zomaar te laten liggen. Cadeau geven is ook lastig, want het is niet ieders smaak. Maar het is toch zo rustgevend om te doen.

Een tijdje geleden had ik een lapje aïda over en daar heb ik toen een serie kleine borduurwerkjes op gemaakt, uit verschillende borduurpatroonboeken, die ik nog heb. Maar toen had ik een hele hoop kleine borduurwerkjes en wat moet ik daar dan mee? Weggooien is zonde.
Dus ik heb een middag doorgebracht met ze uitknippen en in kaartjes plakken. Die kaartjes ook weer zelf gemaakt van gekleurd papier van de Hema. Een hoop geknutsel later had ik toen een serie mooie kaartjes. En die gaan binnenkort op de post in plaats van gewone (kerst)kaarten. Zo is mijn werk dan toch niet voor niets geweest.

In mijn recente hang naar handwerk kwam ik laatst ook een mooie site tegen die ik jullie niet wil onthouden. Het is een site die oude en antieke handwerkboeken verzameld, inscant en beschikbaar stelt aan het publiek. Van deze boeken is het copyright verstreken en zij vallen dus in het publieke domein. Met het inscannen en via internet beschikbaar stellen, komen deze mooie patronen dan ook weer ten goede aan de hobbyisten die er hun voordeel mee kunnen doen. Het gaat om de website van Antique Pattern Library en hun catalogus.

De patronen voor mijn kaartjes komen uit de boeken van Barbara Hammet en die vallen nu nog niet in het publieke domein, dus die zullen gewoon gekocht moeten worden.
Cross Stitch Art Nouveau
Elizabethan Cross Stitch
Celtic Art in Cross Stitch
The Art of William Morris in Cross Stitch