Nog dichter bij de 40

Een week na mijn verjaardag heb ik ook een feestje gegeven voor familie en vrienden. Omdat het viel in het laatste weekeinde van de herfstvakantie en het samenviel met Spiel in Essen en met de MegaGames in London, was het dit jaar wat rustiger dan andere jaren, maar toch heel gezellig.

Het boek...

In de middag kwamen er vrienden langs met hun kinderen en onze kinderen hebben heel gezellig met hun kleine vriendjes gespeeld. Ze vonden het vooral fijn om vriendje T. weer eens te zien. Maar ook E. wordt nu oud genoeg om lekker met onze dochter te spelen en S. was ook erg in zijn nopjes met mooie auto's die hij mocht lenen van onze kinderen. Sander heeft nog heel lief op een gegeven moment de onrustige kinderschaar meegenomen naar de speeltuin, zodat ik met vrienden S., E., en even later ook S. in een warm oktoberzonnetje kon zitten babbelen over kinderen, ouder worden en koken.
Even later kwam iedereen weer moegespeeld terug van de speeltuin en hebben we de hele middag nog in de tuin kunnen zitten. Het was echt heerlijk weer. We hebben ook voor het eerst een vuurkorf erbij gepakt, maar dat was eigenlijk alleen nodig omdat we graag met onze neus in de rook van brandend hout wilden zitten, niet omdat het koud was.

Voor het avondeten had ik nog wat Bleekselderijsoep gemaakt, naar voorbeeld van Delia. Ik maak hem vaker, maar dat is omdat het zo makkelijk en lekker is. Sander had een enorme stapel pannekoeken gebakken en daar hebben we de vier overgebleven kinderen achter gezet. Gebiologeerd door Buurman & Buurman aten zij braaf hun pannekoekjes.
Onverwacht waren er toch nog meer eters dan soep. Gelukkig hadden we nog een blik soep over van de verhuizing en bakte Sander lekker wat pannekoeken extra. Maar voortaan toch maar een dubbele portie soep maken.
Kort na het eten vertrokken de mensen met kindertjes allemaal en gingen onze kinderen ook uitgeput naar bed. En toen was het ineens stil in een huis met alleen maar volwassen gasten. We hebben de avond nog lekker zitten babbelen met wat vrienden.

En ik heb nog wat mooie cadeaus gekregen ook! Van vrienden S. en R. een mooi boek over slow cooking, waar erg lekkere recepten instaan, die ik zeker zal gebruiken om Sander eens te verrassen. Van mijn rollenspeelvrienden een Pendragon boek waarmee ik een RPG campagne kan starten, waarmee de spelers allemaal ridders uit de tijd van Koning Arthur kunnen spelen. Ik heb met een geleend boek al vaak zo een rollenspel gedaan, maar nu, met een eigen boek, kan ik een eigen, langdurige campagne starten.
En verder ben ik nog verrast door allemaal flessen port en wijn. Ik ben bang dat ik ze allemaal zal moeten opdrinken.

Dichter bij de 40

De post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar meer over mijn gezin en familie.

Pruimenchutney

Even geleden las ik op het blog van een vriendin over het maken van speculaas. In een bijzin had ze het over pruimenchutney. Het water liep mij meteen in de mond. De laatste tijd heb ik een hoop succes gehad met mijn ingemaakte peren en mijn ingemaakte nectarines, dus ik dacht, hoe moeilijk kan het zijn? Bovendien heb ik enkele jaren geleden een boek op de kop getikt, waar ik veel te weinig mee doe. Daar stond een recept in voor pruimenchutney.

Dus vanmorgen tijdens de weekeindboodschappen ook flink pruimen, azijn, pepertjes en een paar kleine weckflessen gekocht. Het recept uit het boek gevolgd en nu heb ik iets meer dan een liter pruimenchutney. De boel moet nog een maand rijpen, maar dan kan ik ook genieten van pruimen chutney met koude kip op brood. Hoop ik.

Een brilletje

deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familia aangaat.

Dankbare vrienden

Vorig weekeinde was heerlijk rustig.

Een tijd geleden gingen goede vrienden van ons verhuizen. En Sander en ik hebben daar natuurlijk onze bijdrage aan geleverd. Daar waren ze zo dankbaar voor, dat zij ons en de andere klussers en verhuizers uitnodigden voor een dank-je-wel diner. De bedoeling was dat dit een kindvrije avond zou zijn, zodat grote mensen eens ongestoord van het eten en elkaar konden genieten.

Ik heb ervoor gewerkt!

Dus de vrijdag voor het etentje ben ik wat vroeger uit mijn werk vertrokken, heb de kinderen naar mijn ouders gebracht en toen weer door de avondspits terug naar huis. Daar trof ik Sander en toen zijn we uit eten gegaan in La Stalla in Malden. Daar hebben we heerlijk genoten van volwassen conversatie en eten da we niet eerst zelf hoefde te koken. Die avond hebben we ook nog ongestoord op de bank een filmpje kunnen kijken en laat naar bed gegaan, want we konden uitslapen.

Die zaterdag gingen we naar onze vrienden toe, en daar stond ons werkelijk een koningsmaal te wachten, van allemaal verschillende lekkere hapjes. Ik vond vooral de gehaktballetjes in tomatensaus erg lekker. Maar ook de doperwten/ munttaartjes, dolmah's, verschillende soorten brood, salades en hartige taart waren niet te versmaden. We hebben onze buikjes heerlijk rondgegeten en moesten toen nog ruimte zien te vinden voor taart.

En de volgende morgen konden we alweer uitslapen en werden onze kindjes erg moegespeeld pas in de late middag weer teruggebracht door ietwat vermoeide grootouders. Het voelde aan als een mini-vakantie.