Sander wilde al een tijdje naar de film Wall-E, maar dat is er niet van gekomen. Vrijdag zagen we hem als DVD in de winkel liggen en in een bui van decadentie hebben we hem meteen aangeschaft en bekeken. Wall-E is gemaakt door Pixar, en is van regisseur Andrew Stanton (Finding Nemo).
Wall-E is een wat vreemde film. (Spoilers ahead)
Het gaat over de aarde, die volledig gestikt is in het eigen afval. De scenes die dit in beeld brengen zijn intimiderend. De enige levende wezens zijn kakkerlakken. Verder is er nog een robotje over, Wall-E, die eenzaam en alleen, zijn taak van het verwerken van afval blijft uitvoeren. Op een dag vindt hij een klein plantje en hij neemt het mee naar zijn woning.
De mensen zijn de aarde echter niet vergeten. Af en toe sturen zij EVE robots om op zoek te gaan naar tekenen van herstel. EVE vindt Wall-E, en het plantje dat hij bewaard heeft. Onmiddellijk neemt zij het plantje in beslag en wacht totdat zij weer wordt opgehaald. Dan wordt de film wat vreemd. Wall-E is verliefd geworden op EVE. Nu zij min of meer comateus is, besluit hij om met haar op pad te gaan. Hoewel het allemaal in schattige en nette blijft, is het toch wat vreemd om te zien hoe iemand die zich niet kan verweren op allemaal "date"achtige activiteiten wordt genomen.
Na verloop van tijd wordt EVE weer opgehaald en Wall-E gaat met haar mee naar het ruimteschip Axiom, waar de nazaten van de mensen leven, die de aarde ontvlucht zijn. Deze zijn volledig gedegenereerd door hun decadente levensstijl. Door het gebrek aan zwaartekracht zijn ze verzwakt en dik geworden en kunnen zij zonder robots niet meer lopen. Werk hoeven zij ook niet te verrichten en zij hebben geen idee meer waar hun eten vandaan komt. Dit gaf een bijzonder verontrustend beeld van de toekomst voor mij.
Uiteraard bleken de robots ook een dubbele agenda te hebben. De laatste vertrekkende mensen hadden besloten dat het redden van de aarde niet meer mogelijk was. Mensen zouden nooit meer terug mogen keren. Maar de komst van Wall-E en het plantje geven de mensen weer nieuwe hoop en inspiratie. Uiteindelijk keert de mensheid terug naar de aarde, waar het nog steeds een bende is, maar met de intentie om het weer op te knappen.
Al met al vond ik Wall-E een goedgemaakte en leuk film, maar de verontrustende boodschappen vond ik vreemd om te zien in een familie-film. Dankzij verregaande consumptiedrift is de aarde daadwerkelijk opgebruikt. De mensheid heeft de sterk vervuilde aarde achter zich gelaten, maar heeft daar niets van geleerd. In hun lusthof tussen de sterren zijn zij op de oude voet doorgegaan. Daardoor zijn mensen ongezond dik geworden, hebben zij nauwelijks betekenisvolle contacten met elkaar of met de wereld om hen heen. Hun cultuur en activiteiten worden hen voorgeschoteld door robots, die uiteindelijk niet het beste met hen voorhebben.
Ik begin later een moestuin, zodat onze zoon tenminste weet waar zijn eten vandaan komt.
Wall-E is een schitterende film, dat ten eerste. De verpletterende eenzaamheid aan het begin is heel ontroerend, en net als je denkt dat hij het toch niet zo slecht heeft (met z'n huisje, z'n verzameling en de kakkerlak) wordt hij verliefd en verdwijnt EVE weer. Heel droevig.
BeantwoordenVerwijderenDe snode plannen van de robots haal ik er niet zo uit. Dat Wall-E de bewusteloze EVE achter zich aan sleept kwam op mij heel natuurlijk over. Hij zet haar eerst in de zon omdat hij op die manier zijn eigen batterijen oplaadt. En hij weet dat EVE iets heeft gezien waardoor ze zo raar doet; misschien als hij haar het juiste ding laat zien dat ze weer normaal gaat doen.
Hetzelfde heb ik bij de scheepscomputer van de Axiom: hij wil niet zozeer de mensheid onder de duim houden, hij heeft zijn laatste commando ("weet je wat, blijf maar weg jongens") geinterpreteerd als "onder geen enkele omstandigheid terugkeren". Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij het beste wil voor de mensheid: de regelmatig uitgestuurde sondes hebben jarenlang (eeuwenlang?) geen bewijs van fotosynthese gevonden op de aarde.
De hopeloosheid van de mensen valt zeker op het einde wel mee: het ontzettend mooie eindfilmpje laat mensen zien die met elke generatie slanker en gebronsder worden. Landbouw, zeilbootjes, visserij: het komt wel weer goed met ons.
Maar ik ben het wel met je eens dat dit niet echt een kinderfilm is. Zeker het begin kan overweldigend zijn. Mijn neefje van 6 vroeg aan zijn moeder: "Waar zijn alle mensen naar toe?". Leg dat maar eens uit...