Sleutelbeen

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.

Hunerwold State - IV

 Hunebed bij Diever, D52

Na een dagje Veenhuizen en Assen wilden wij zondag lekker rustig aandoen. Ik was een beetje ziekjes en Sander sukkelt nog steeds een beetje met zijn been. We besloten na lekker wat uitslapen om naar Diever te rijden en aldaar een korte wandeling te doen. Bij Diever ligt ook een Hunebed en daarvoor zijn we eigenlijk naar Drenthe gegaan. Het weer was deze dag prachtig (beter dan de dagen ervoor) en in Diever was ook nog een Braderie, aandoenlijk in zijn kleinheid.

Jennifer leest over het Trechterbekervolk

We hebben een rondwandeling van een kilometer of 6 gevolgd, die bracht ons door stukken weide, bos, Diever, langs een hotel waar ze heerlijke chocoladecake verkochten en tot slot ook nog langs een Hunebed. Later las ik via de Wiki, dat dit hunebed eigenlijk de conservatie van de Hunebedden in Nederland in gang heeft gezet. Het lag praktisch in de achtertuin van de man die later een beroemd Nederlands archeoloog zou worden en zijn specialisme had in Hunebedden.

Ondanks dat er van dit Hunebed niet veel meer over was, was het toch imposant. De gebruikte stenen zijn echt heel groot en ik moet er niet aan denken om die met wat houten stammetjes en zelfgevlochten touw ergens heen te slepen, alleen maar om mensen onder te begraven.  

Het is echt heel groot en zwaar

In de middag gingen we moe maar voldaan weer op ons huisje aan, alwaar we een spelletje Smallworld wilden spelen met ons tweeen. Het spel is daar geschikt voor, maar we hadden het nog nooit eerder geprobeerd. Ik vind het nog steeds een eenvoudig en leuk spelletje, maar met meer personen heeft het iets meer uitdaging. 

Hunerwold State - III

Na afloop van de wandeling door Veenhuizen zijn we doorgereden naar Assen. Daar hebben we een middagje wat gegeten en gewinkeld. Tien we honger kregen uit eten gegaan in een lekker Italiaans restaurant. We zaten er al om 17:15 en dat was niets te vroeg, de andere eters liepen af en aan en tegen de tijd dat we vertrokken wachtten mensen op een plekje. Met reden, we hebben onze buikjes met smaak rondgegeten.

Allemaal leuke mannen en nog een verhaal ook. 

Toen door naar de spiksplinternieuw De Nieuwe Kolk, een cultureel centrum waar ook een bioscoop inzat. Daar hebben we samen (en met de rest van jeugdig Assen) de film The Avengers (2012) gekeken. Deze film is van Joss Whedon, die we kennen van The Dollhouse en Buffy the Vampire Slayer. Verder belangrijke rollen voor mensen als Robert Downey Jr. (Sherlock Holmes, Kiss, Kiss, Bang, Bang), Chris Evans, Mark Ruffalo (Shutter Island), Chris Hemsworth, Scarlett Johansson (Match Point, The Island), Jeremy Renner en Tom Hiddleston

Spoilers

In deze film komen een aantal karakters samen, die al eerder hun eigen films hebben gehad.
Goed gemaakte onzin (door Josh Whedon), die nog vermaakt ook. Ondanks de grote hoeveelheid karakters komt iedereen goed uit de verf en wordt het plot niet opgeofferd voor de mooie ontploffingen. Ook goed te volgen voor de mensen die de strips niet kennen. Maar laten we wel wezen, ik zou het nog met het geluid uit kijken.

Hunerwold State - II

Sander en ik hebben natuurlijk meer gedaan dan eten en slapen in ons huisje in Hunerwold State. We hebben ook aan cultuur en natuur gedaan.

Koud en nat, maar het is wel natuur

Zaterdag zijn we naar Veenhuizen gegaan. In de 19e eeuw werd er in Drenthe een aantal koloniën gesticht door de Maatschappij van Weldadigheid, waar wezen, bedelaars en landlopers werden opgevangen. Daar leerden zij een beroep en allerlei sociale vaardigheden en konden zij later weer terugkeren in de maatschappij en zo niet meer terugvallen in armoede. Later in de 19e eeuw bleken de koloniën toch geen succes en nam het Rijk het bestuur ervan over, Veenhuizen veranderde toen in een gevangenis, wat het tot op de dag van vandaag is.

Huizen voor personeel van de Kolonie, met stichtelijke teksten

Een tijd geleden heb ik van een collega het boek Het Pauperparadijs geleend en gelezen. Daarin beschrijft de schrijfster hoe zij op zoek is gegaan naar haar afkomst en erachter kwam dat haar familie voortkomt uit mensen die in Veenhuizen hebben gewoond. Ze gaat daarbij diep in op de (nobele) doelen achter de Maatschappij van Weldadigheid en andere initiatieven om de armoede te bestrijden en de effecten die dat heeft op de mensen die het ondergaan. Ik vond het erg boeiend om te lezen, omdat ik mij in mijn werk ook (nog steeds) bezighoud met mensen die arm zijn en op de een of andere manier niet aangepast zijn aan de rest van de samenleving en daarmee voor problemen zorgen voor henzelf en voor anderen. Tegenwoordig heten ze anders (Multi-Problem Huishoudens, Zorgwekkende zorgmijders), maar de problematiek erachter is hetzelfde gebleven. En de oplossingen die we ervoor hebben zijn (nog steeds) vaak ontoereikend.

De directeur woonde wel iets beter.

We hebben niet alleen het museum bezocht, maar ook een wandeling in de omgeving gemaakt. Zo liepen we over het enorme terrein dat bij de Kolonie hoorde. We liepen langs huisjes van personeel en de eerste bewoners. Het ideaal van de Kolonie was in het begin dat het een zelfvoorzienende omgeving moest zijn. Bewoners leerden het land te bewerken, en daarna de opbrengst verder te verwerken, via de Maalinirchting en het Slachthuis. Ook het personeel woonde in een dienstwoning en had een ruimte voor de personeelsvereniging.

Het Personeelsverenigingsgebouw

Als een van de weinig initiatieven uit die tijd, was het niet op religieuze leest geschoeid. Van de bewoners werd wel verwacht dat zij gelovig waren en dat zij naar religieuze diensten zouden gaan, maar er werd geen bepaald geloof voorgeschreven. Dus er werden verschillende kerken gebouwd en zelfs een synagoge. Dit werd door veel andere denkers uit die tijd gezien als de bron van het falen van de kolonie. Zonder een degelijke religieuze onderbouwing, konden mensen natuurlijk nooit geholpen worden. Het was zelfs nog maar de vraag of mensen wel geholpen moesten worden, want het was ook de natuurlijk orde dat sommigen arm waren en anderen rijk. Dat gaf de rijken de kans om hun barmhartigheid te tonen. 

De (ex)synagoge, nu kantoor van Staatsbosbeheer

Beltane

We zijn even een lang weekeinde weggeweest, en dan kun je meteen zien hoe hard het momenteel gaat met de natuur. De planten in de tuin zijn hard aan het groeien onder invloed van de regen en de steeds sterker wordende zon. En dat mag ook wel, want het is natuurlijk alweer 1 mei. Daarmee is het Beltane, in oude keltische kalenders was dit de start van de zomer, met als tegenhanger Samhain, waarmee de zomer eindigde en de winter begon. We zijn nu halverwege tussen de lente-equinox en midzomer, dus de dagen worden langer en warmer.

En de plantjes maken daar gebruik van. Alles komt in de tuin ineens heel snel op. Ook in mijn vensterbank genieten de courgette, pompen, tomaten, zonnebloemen, bonen en dille van alle zon. Over een week of twee, als het Ijsheiligen is geweest, mogen ze naar buiten.

Zo...en nu maar eens mijn best gaan doen om later in het jaar een overvloedige oogst te garanderen.