Geschiedenis van de Britse Koningen

Toen ik onlangs in 's-Hertogenbosch was, had ik ook een boek van de bieb mee, De Geschiedenis van de Britse Koningen van Geoffrey van Monmouth. Dit is het boek dat verhaald over de geschiedenis van Brittannië en de belangrijkste Britse Koningen. Daarmee is het ook een belangrijke inspiratiebron voor de verhalen van Koning Arthur en het Pendragon - rollenspel dat ik al een tijdje run. Geen enkel excuus om zo lang te wachten met het lezen ervan. 

Geoffrey van Monmouth was een man uit Monmouth uit de vroeg twaalfde eeuw. Hij was een geleerd man en schreef als eerste een geschiedenis van de Koningen van Brittannië op in het Latijn. Zijn werken waren zeer populair en werden zelfs in andere talen vertaald. Geoffrey zegt dat hij zich baseert op de werken van voorgangers, maar zelfs kort na het verschijnen van zijn werk, werd dat al betwijfeld door mensen. Desondanks is het vermakelijk om te lezen. 

Spoilers

De Geschiedenis van de Britse Koningen begint bij Brutus, een nazaat van Aeneas van Troje. Deze krijgt opdracht om naar een onbewoond eiland te varen, dat hij Brittannië noemt, naar zichzelf. Ook sticht hij Troia Nova, Nieuw Troje. Later wordt dat Trinovantum en nog later Londen. Na zijn dood erven zijn drie zonen het rijk van hun vader. Al snel ontstaat er heibel, natuurlijk. 

We volgen de nazaten van Locrinus, die het rijk Logres sticht in Brittannië. Zijn nakomelingen zijn ook weer beroemde koningen, zoals Leir, die de inspiratie was voor King Lear. Maar niemand weet het rijk weer te verenigen zoals hun voorvader Brutus dat deed. Uiteindelijk ontstaat er steeds weer strijd tussen broeders over het rijk. 

Uiteindelijk wordt de eeuwige strijd opgelost door Julius Caesar en zijn legioenen. Eerst weten de Britten nog weerstand te bieden, maar uiteindelijk ontstaat er weer een intern conflict en iemand denkt steun te kunnen vinden bij Julius Caesar. De Britse koningen regeren voortaan onder vazalschap van de Romeinen en soms komen zij tegen de Romeinen in opstand, met wisselend succes. 

Dan kunnen de Romeinen hun uitgebreide rijk niet langer in stand houden en zij verlaten Brittannië, dat natuurlijk onmiddellijk overspoeld wordt door andere groepen van buiten, zoals Picten, Schotten en Denen. De Britten gaan op zoek naar een nieuw leider en vinden die in Bretagne, waar veel Britten zich ook gevestigd hebben. 

Dan komt Constantijn uit Bretagne op het toneel. Wanneer hij sterft gaat het rijk naar zijn zoon Constans, met Vortigern als zijn belangijkste adviseur. Vortigern doet een greep naar de troon en vermoordt Constans. De andere zonen van Constantijn, Aurelius Ambrosius en Uther zijn nog te jong om een rol te spelen en vluchten naar Bretagne. Vortigern nodigt de Saksen in de vorm van Hengist en Horsa uit om naar Brittannië te komen voor hem te vechten, met hun troepen.  

Dan komt er een tussenstuk vol voorspellingen van Merlijn, een zoon van een maagd, zonder een vader. Deze voorspellingen gaan over de rest van het boek, over de tijd van Geoffrey zelf (om hem wat meer krediet mee te geven) en over onduidelijke gebeurtenissen. 

In de loop der tijd worden Aurelius Ambrosius en Uther ouder. Als te tijd rijp is, keren zij terug naar Brittannië en verslaan Vortigern. Ambrius Aurelius wordt ziek en sterft. Zijn broer bestijgt de troon. En dan start de lange strijd tegen de Saksen. Hengist en Horsa hebben steeds meer van hun Saksische familie naar Brittannië laten komen en Vortigern deed daar weinig tegen. Uther voert steeds strijd om de Britse Landen terug te winnen. Ondertussen verwekt hij ook nog Arthur bij de vrouw van een van zijn vazallen. 

Na de dood van Uther bestijgt Arthur de troon. Hij weet voor het eerst in lange tijd de Britse Eilanden weer te verenigen, de Saksen een gevoelige nederlaag toe te brengen en een groot deel van Noordelijk Europa ook onder zijn gezag te brengen. Een laatste overblijfsel van het Romeinse Rijk wil zijn gezag weer in Brittannië doen gelden, en Arthur besluit op straf-expeditie te gaan. 

Maar wanneer Arthur zijn rijk verlaat, legt zijn vrouw het aan met Mordred, een neefje. Arthur moet terugkeren om thuis orde op zaken te stellen en sterft dan in de Slag bij Camlann. Hij wordt weggevoerd naar Avalon, waar hij ooit weer zal herstellen en terug zal keren om Brittannië te leiden. 

Na de dood van Arthur volgen er weer nieuwe koningen. Zij kunnen de terugkerende Saksen niet buiten de deur houden. Uiteindelijk vluchten de laatste Britse Koningen naar familie in Bretagne en nemen de Saksen de leiding in de Britse eilanden. 

Conclusie

Een leesbaar boek, en leuk om eens een van de bronnen van de Arthur legenden zelf te lezen. Het verhaal is hier nog vrij eenvoudig. Geen Lancelot, geen eindeloze seksuele transgressies (behalve die van Uther), geen Morgaine. Vooral lezen als je een interesse hebt in vroege Britse legenden.