Vakantie - Aflevering 2 - Triër

Tijdens onze vakantie hebben we ook een bezoekje gebracht aan de oudste Duitse stad, Triër. De stad staat bekend om zijn overblijfselen uit de Romeinse tijd, het oude stadscentrum en de vele wijnstokken in de stad zelf. Naar alle waarschijnlijkheid is het sinds de stichting zeer lange tijd de belangrijkste en grootste stad ten noorden van de Alpen geweest. Triër was de hoofdstad van de Romeinse provincie Belgica en een tijdlang ook (deel)hoofdstad van het Romeinse Rijk.

De Porta Nigra in Triër, groots en zwart.

Triër is gesticht door de Romeinen in de eerste eeuw na Christus, Augusta Trevorum, naar de lokale stam van de Treveri. Maar er zijn ook aanwijzingen, dat er eerder al een nederzetting was. Een van de belangrijkste overblijfselen uit die tijd is de Porta Nigra, de Zwarte Poort die toegang gaf tot de stad. We waren ervan onder de indruk, maar het had toch niet de grootsheid van de restanten van de Romeinen, die we twee jaar eerder zagen tijdens onze vakantie in Orange, Frankrijk.

De buitenmuur en achterkant van het Romeinse theater in Orange, net iets groter.

We zijn nog doorgewandeld naar de dubbelkerk, de Kathedraal van St. Peter en de naastgelegen Lieve Vrouwenkerk. De Kathedraal van St. Peter was een belangrijke bisschoppelijke zetel, ook al sinds de tijden van de Romeinen. Triër is lange tijd een belangrijke, want meest noordelijke bisschopsdom geweest. De bisschop van Triër had ook een stem in de verkiezing van de paus. In de tuin bij de Kathedraal hebben we nog even van het zonnetje genoten en ook dat deed me sterk denken aan onze vakantie van twee jaar geleden, toen we genoten van de zon in de binnentuin van de Kerk van St. Trophime in Arles.

Met onze zoon in de binnentuin van de Kathedraal van St. Peter

In de binnentuin van het klooster van St. Trophime in Arles.

Toen wilden we nog het amphitheater zien, dat in Triër bewaard is gebleven. Daar streden gladiatoren en wilde dieren tegen elkaar ter vermaak van het Romeinse volk. Vreemd om te bedenken dat de mensen aan wie we zoveel ideeën, uitvindingen en idealen te danken hebben en die zoveel blijken van hun vernuft hebben achtergelaten, ook lol hadden in het kijken naar gevechten tot de dood tussen onschuldige dieren of slaven. Maar zoals Sander zei, gaat het er tegenwoordig zoveel anders aan toe? We zien het niet, maar de dieren die we opeten worden ook onwaardig behandeld. En met alle reality-TV-shows als Big Brother en de Gouden Kooi, gaan we toch weer die kant op, lijkt het.

Het paleis van de keurvorst in Triër, de bisschop van Triër.

Onderweg naar het amphitheater kwamen we nog langs het paleis van de keurvorsten en de Romeinse baden, die ook bijzonder goed bewaard zijn gebleven en er beter aan toe waren dan de Romeinse baden in Arles. De Keurvorsten waren zeven mannen, bisschoppen en wereldlijke heersers, die de nieuwe koning van het Duitse Rijk en dus ook de Keizer van het Heilige Roomse Rijk kozen. De Keurvorsten bepaalden hun keuze pas nadat potentiële kandidaten allerlei toezeggingen hadden gedaan, waardoor de positie van keurvorst een machtige was en deze mannen veel macht konden vergaren. Deze periode liep van 1198 tot 1806.

Restanten van de baden in Triër.

Het amphitheater, waar we na een flinke wandeling aankwamen, was groot en indrukwekkend, maar ook erg in verval. De plaatsen waar de 20.000(!) bezoekers gezeten moeten hebben waren volledig overgroeid met gras, waardoor ze wat aan indrukwekkendheid moest inboeten. Toen we er eenmaal waren, was onze zoon ook blij dat hij even rond kon rennen. Op de plek waar 2000 jaar geleden slaven en ter dood veroordeelde criminelen uitgehongerde wilde dieren bevochten ter vermaak van het publiek, speelde mijn kindje nu vrolijk met steentjes in het herfstzonnetje. Een vreemd idee.

Het amphitheater.

De grasheuvels zijn de overgroeide zitplaatsen, waar het publiek kon genieten van de show. Door de opening achter onze zoon kwamen de uitgehongerde wilde dieren het theater in. Niet op de foto te zien, is een toegang naar een kelder, waar de dieren en de gladiatoren gevangen werden gehouden.
Na al deze mooie dingen gezien te hebben was het hoog tijd om weer op huis aan te gaan. We hebben niet alles kunnen bekijken in Triër, ik had graag ook de Constantijn Basiliek willen bekijken en wat meer de oude middeleeuwse huisjes in het centrum van Triër bestuderen. Maar ons menneke vond het wel weer mooi geweest en wilde heel graag gaan slapen.

Triër