Een fatsoenlijke tuin

Oud hout, uit 2011.

Vorig weekeinde kreeg ik het op mijn heupen en besloot dat er iets in de tuin moest gebeuren. Er is in de afgelopen jaren natuurlijk al heel veel gebeurd, maar ik was nog niet tevreden. We hebben heel veel hout in de tuin liggen. Het meeste is nog over van toen wij in 2011 de achtertuin onder handen namen en heel, heel, heel veel bomen en struiken hebben omgezaagd en uitgegraven. In de loop der tijd hebben we veel daarvan natuurlijk opgestookt in de open haard en in de vuurkorf, maar we haalden ook wel eens wat nieuw hout binnen, wanneer de gemeente Heumen weer flink in het openbaar groen had gesnoeid. Afgelopen lente deden ze dat weer en er lag eigenlijk weer een flinke stapel hout in de tuin.

Nieuw hout, uit de gemeente Heumen.

Ik had er genoeg van, dus ik heb +Sander aan het werk gezet om de takken en stammen klein te zagen. Maar dat hielp niet voldoende. Dus toen heb ik Sander op een zondagmorgen naar de Praxis gejaagd om daar een houtopslagmeubel te kopen. Die waren net in de aanbieding en zouden ervoor zorgen dat het hout onder een afdakje lag en niet langer op de grond, waardoor beestjes ook wat minder kans kregen.

Onze dochter kan nog flink wat hout verplaatsen!

Terwijl hij en onze zoon daar druk mee waren, heb ik mijn dochter geprest om met mij de houtstapel te verplaatsen. Een zware klus, waarbij we ook nog allerlei interessante biologische lessen leerden over slakken (die zeggen "splet" wanneer je het stammetje laat vallen, waar ze op slapen), duizendpoten, spinnen en wormen. En pissebedden. Maar we kregen het opgeruimd.

Soms leek het of we het probleem alleen maar verplaatsten.

Toen ben ik nog een tijd met Sander in de weer geweest om het meubel daadwerkelijk op te bouwen. Nog een hele klus. Het was toch niet zo mooi ontworpen als de IKEA kasten waar we meer ervaring mee hebben. Maar met brute kracht en een grote boormachine kwamen we een heel eind. Toen moest de plek waar al drie jaar hout vredig lag te rotten en kleine beestjes met te veel of juist veel te weinig pootjes een ingewikkelde beschaving hadden opgebouwd, schoongemaakt worden. Dat deed ik met een emmer water en een fles huishoudazijn. En dat werkte heel goed.

Stoere mannen leggen al het hout weer terug.

De kast op zijn plek gezet, al het hout erin. Bleken we uiteindelijk nog een te kleine kast gekocht te hebben. Dus er ligt nog wat hout naast. Maar dat branden we wel op. En alles weer op zijn plek. En de tuin is weer iets mooier en netter.

Ik ben heel tevreden.