De borduurkaartjes gaan door!

Voor kerst heb ik een aantal kaartjes geborduurd in kruissteek (net als vorig jaar) en dat vond ik zo leuk, dat ik er ook na de kerst gewoon mee door ben gegaan. Daarbij ben ik natuurlijk ook geholpen omdat ik van vriend S. voor mijn laatste verjaardag ook een mooi, nieuw boek met borduurpatronen heb gekregen. En die patroontjes smeekten er natuurlijk om, om geborduurd te worden!

Het boek waar het mee begon

Dus na het positieve commentaar van andere mensen (ik werd zelfs genoemd op een blog!)op mijn mooie kerstkaartjes ben ik aan de slag gegaan. In het eerder genoemde winkeltje 'De Wolhoek' in Gennep kocht ik wat witte Aïda met 7 steekjes per centimeter. Dat is vrij fijn, maar wanneer ik het op kaartjes van A6 formaat wil krijgen, moet ik de patroontjes klein houden. Tussen de patroontjes probeer ik 3 a 4 cm. afstand te houden. Dat lijkt veel, maar wanneer ik de lapjes op de kaartjes plak, wil ik wel langs alle kanten van de opening wat ruimte overhouden.  

De lap met voorlopig 15 patroontjes.

Ik ben zelf gek op de stijl van Art Nouveau. De vloeiende lijnen en de inspiratie die uit de natuur wordt gehaald spreekt mij enorm aan. En omdat veel van uitingen van die kunststroom ook bedoel waren om platte vlakken te versieren (Glas-in-lood, keramiek en tegels, posters en bedrukte stoffen) leent het zich ook voor kruissteekjes. De patronen zijn vaak eenvoudig en toch sierlijk. 

 

Een bosje bloemen.

Toen ik de lap met de eerste 15 patroontjes af had, waste ik hem met de hand in een sopje en toen in een kussensloop gecentrifugeerd in de wasmachine (koud). Daarna strijken en laten drogen. Daarna ieder patroontje uitgeknipt en iets van 1,5 á 2 cm rand om ieder patroontje houden. 

Lang geleden heb ik eens wat dikker, gekleurd, A5 formaat hobby papier gekocht bij de hema. Deze vouw ik dubbel, zodat ik een kaartje van A6 formaat heb. Met een cirkelsnijder snijd ik rondjes uit een kant van de kaart. Daarachter plak ik het patroontje en daar achter plak ik weer een half velletje papier in dezelfde kleur als de rest van de kaart.

En dit zijn dan de kaartjes wanneer ze af zijn. 

Het kost een paar avonden werk en een middagje fröbelen met een heel scherp mes en lijm, maar dan heb je ook wel weer een unieke set kaartjes, voor vrienden.