Ik loop natuurlijk hopeloos achter en doe al jaren met een telefoon die net kan bellen en SMSen (wat ook alweer hopeloos achterhaald is). Dus ik kan niet meedoen, wat werkelijk vreselijk is. Maar nu ben ik erachter gekomen dat er ook een niet-electronische versie bestaat van dat Wordfeud, Scrabble genaamd. Sander en ik hebben nu al een paar avonden doorgebracht met het spelen van Scrabble en het is enig. We kunnen rustig zitten met een drankje en discussiëren over woorden en of ze nu wel of niet bestaan. En we poetsen onze woordenschat ook weer eens op. Ruin is daadwerkelijk een woord (een gecastreerde hengst), de aanvoegende wijs kun je op ieder werkwoord loslaten, maar is niet altijd wenselijk. En ik krijg weer de kans om woorden als Xylotheek in dagelijkse conversatie te gebruiken.
Van XKCD, nr. 492 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten