Translate

dinsdag 3 november 2015

CoC filmavond

Sinds kort speelt +Sander een Call of Cthulhu- rollenspel, naar de verhalen van H. P. Lovecraft. En om een beetje in de stemming te komen, wilde vriend +D daar een gepaste film bij vertonen. Verschillende van de verhalen van Lovecraft zijn al eens verfilmd (en hebben wij ook al eens gezien), dus het werd The Whisperer in Darkness. Deze is door de H. P. Lovecraft Historical Society verfilmd in de stijl van films uit de jaren '30, dezelfde periode als waarin het verhaal geplaatst is.

Voor de CoC filmavond. 

Spoilers ahoi

Het begint met overstromingen in Vermont, tussen de weggespoelde bomen, rotsen en lichamen vinden mensen ook dingen die bepaalde niet van deze wereld zijn. De onrust groeit in Vermont. Maar aan de Miskatonic Universiteit in Akrham gelooft Professor Wilmarth van Engels en Folklore deze verhalen niet. Verhalen over vreemde wezens worden al jaren verteld in Vermont en kunnen dus niet waar zijn. 
Maar dan komt een jongeman (George Akely) uit Vermont met bewijs. Voetsporen van vreemde wezens zijn gevonden, zijn vader heeft zo een wezen zelfs doodgeschoten. Het is werkelijk niet menselijk. Professor Wilmarth gelooft het nog steeds allemaal niet, maar er zijn ook verschillende antieke artefacten gevonden. En George Akely zegt dat zijn vader Henry Akely hem maar wat graag zou ontvangen om meer te kunnen vertellen over zijn ervaringen.

Professor Wilmarth vertrekt naar Vermont om te spreken met Henry Akely. Akely is een zieke oude man die stilletjes in een stoel zit. Hij vertelt over de wezens in de bossen van Vermont, het zijn inderdaad buitenaardse wezens, maar wel goedaardig. Zij kunnen de mensen door de ruimte laten reizen, wanneer zij erin zouden toestemmen om hun brein in een metalen cilinder te laten overplaatsen. 
Professor Wilmarth is hier nogal door uit het lood geslagen en hij vraagt wat tijd om het allemaal te overdenken. In de nacht kan hij de slaap niet vatten, gaat op onderzoek uit en ontdekt dat Akely niet meer bestaat, maar dat een buitenaards wezen zich voordoet als Akely. De echte Akely zit inmiddels al een hele tijd als brein in een metalen container. Professor Wilmarth is ook de slimste niet en kan maar niet begrijpen dat hij niet met de echte Akely heeft gesproken aan het begin van de avond. 
Professor Wilmarth gaat verder op onderzoek uit. Het blijkt dat de buitenaardse wezens eigenlijk al een groot deel van Vermont hebben overgenomen en dat de lokale bevolking uit angst hun bevelen opvolgt. De wezens staan op het punt om meer van hun soortgenoten naar aarde te halen en de planeet over te nemen.

Wilmarth probeert te vluchten, maar dit gaat mis en ook hij eindigt als een brein in een metalen cilinder. 

Oordeel

Eerlijk gezegd vond ik de film tegenvallen. Dezelfde HPLHS had ook al eens Call of Cthulhu verfilmd, als stomme film. En die was veel beter. Dat verhaal was langer en leende zich meer voor een verfilming. The Whisperer in Darkness is sowieso een kort verhaal en in de film hebben ze flink wat verhaal elementen toegevoegd. Hele scenes op de universiteit, de introductie van Hannah, lokale boerendochter, de missie van de buitenaardse wezens. 
En daar kwam bij dat de verfilming door liefhebbende amateurs is gedaan, wat zo zijn eigen charme heeft, maar dan moet de hoofdrolspeler wel meer dan 1 gezichtsuitdrukking hebben. Hij leek altijd wel angstig en verschrikt te kijken. En hoewel er in een Lovecraft verhaal natuurlijk voldoende is om angstig en verschrikt over te zijn, ging dit toch wat ver. 
En wat me ook op de zenuwen werkte was de verregaande arrogantie van de hoofdpersoon. Keer op keer zijn er aanwijzingen dat er tegen hem gelogen wordt en keer op keer trapt hij er toch weer in en gaat hij door op de ingeslagen weg. Na een tijdje verlies je dan ook alle sympathie. 

Geen aanrader, houd het bij Call of Cthulhu

Geen opmerkingen:

Een reactie posten