Død Snø

De vakantie is dan wel voorbij, maar we blijven even in Scandinavische sferen met de griezelfilm Død Snø (2009) oftewel Dead Snow van Tommy Wirkola. Een Noorse horrorfilm over jonge mensen in een geïsoleerde hut in de sneeuw en dan gebeuren er gruwelijke dingen. De film is in het Noors en met alleen Noorse acteurs. Dus ik kan niet zeggen dat ik mensen herkende.

Ik ben al bang. 

Spoilers

De film begint met een jonge vrouw die in paniek door een besneeuwd bos rent, ze wordt achtervolgd door iets of iemand. En uiteindelijk sterft zij in het woud. 

Even later gaan er twee groepen luidruchtige jongeren naar datzelfde bos om een weekeindje weg te vieren. De zijn van plan om de vrouw uit de openingsscene daar te treffen. Wij weten al dat dat dus niet goed afloopt. 

De groepjes komen aan, treffen hun vriendin niet, maar maken zich nog niet teveel zorgen, misschien had ze vertraging. De vrienden geven zich al snel over aan gefeest, geroddel, drank en seks. Plots wordt er op de deur geklopt door de brenger van omineuze boodschappen. Hij vertelt dat er in dit gebied tijdens WOII vreselijk werd huisgehouden door een stel soldaten onder leiding van Overste Herzog. In de nadagen van de oorlog beroofden ze alle bewoners in de regio van hun spullen. De woedende bewoners verjoegen hen toen. Met hun schat vluchtten de Nazi's toen de bergen in, waar zij omkwamen door de kou en ontberingen. Hun lichamen moeten hier nog steeds zijn.

Deze vreemde boodschapper wordt natuurlijk volledig genegeerd. Die nacht lijkt iemand iets te verbergen in de hut, maar wanneer een van de studenten dat wil onderzoeken, vindt hij het bebloede lichaam van de vriendin, op wie zij nog wachten. Het blijkt een droom.
De volgende morgen gaat een van de vrienden erop uit om zijn vriendin, die nog steeds niet verschenen is, te zoeken. Hij vindt het gemutileerde lijk van de man die hen de avond ervoor kwam waarschuwen. De jongeman trekt nu dapper verder, op zoek naar de vermiste vriendin. Hij stuit daarbij op een grot, waar waarschijnlijk de nazis hun laatste dagen doorbrachten.
In de hut vinden de resterende vrienden een kistje, vol met gouden spulletjes, munten, sieraden en andere snuisterijen. Is dit de schat die de nazis stalen?

Het verwijderen en betasten van de schat doet de nazis ontwaken en zij vallen de hut aan. Eerst een vrouw die naar buiten naar het toilet gaat. En dan de rest van de vrienden in de hut. De vrienden proberen zich te verdedigen, maar dat gaat maar heel matig. Uiteindelijk heeft een het slimme idee om de goudschat terug te geven aan de zombies. Maar een munt blijft ongemerkt achter, waardoor in de laatste scene de zombies de laatste overlevende nog achtervolgen.

Napraat

Een hele bloederige film! De Zombies zijn omgekomen door de kou en zien er ook uit alsof zij verwondingen hebben van bevroren ledematen. Verder vallen zij ook op lompe wijze de vrienden aan. Ze slaan, trekken en bijten. Bloed, ledematen en ingewanden spatten door het scherm. De vrienden laten zich ook niet onbetuigd en gebruiken wapens, gereedschappen en zelfgemaakte molotov-cocktails om zich de zombies van het lijf te houden. 

Verder hangt de film van Clichés aan elkaar. De geïsoleerde situaties, de sociale transgressies (drank en seks), de genegeerde boodschapper en de zombies. Maar het is met de relatief jonge acteurs, de bloederigheid en de snelheid van het verhaal lekker fris gebracht. Het had niet veel langer moeten duren. Hierin deed de film wel denken aan Black Sheep en Iron Sky, ook films die gemaakt waren door amateurs en een lekkere frisse en gruwelijke blik wierpen op oude thema's. 

Ga zeker kijken. Er is ook een vervolg...Dead Snow: Red vs. Dead.