November

Voor mijn verjaardag kreeg ik meerdere boeken, waaronder November van Thomas Olde Heuvelt. Na de Alpenhorror van Echo, moest ik even bijkomen met wat lichtere kost. Maar inmiddels durfde ik een nieuw horror - rondje wel aan, en dat werd dus November, heet van de naald uit 2022. 

Spoilers

Dit boek is net aan een jaar oud, heet van de naald, kijk uit voor spoilers. 

De boek begint met een aantal gezinnen die in Bird Street in Washington leven. Alle gezinnen zijn rijk, gezond, welvarend en vooral heel erg gelukkig, onwaarschijnlijk gelukkig. En langzaamaan wordt duidelijk hoe het kan dat ze zo gelukkig zijn. Achter Bird Street ligt een klein, bosrijk reservaat. En daar waart een monster rond. En eens per jaar brengen de bewoners van Bird Street een mensenoffer, eens per jaar krijgen zij alle ongeluk over zich heen in November. En in ruil daarvoor gaat het hen de andere elf maanden van het jaar voor de wind. Een prima deal, vinden de volwassen bewoners van Bird Street. 

 

Maar in de loop van het eerste deel blijkt dat de volwassenen van Bird Street hun zaakjes misschien niet zo goed in de hand hebben als zij zelf denken. Zo ontdekken de ouder wordende kinderen de deal met de duivel die hun ouders gesloten hebben en daar hebben ze als echte pubers ook meteen een mening over. En met de moderne media (altijd een thema bij Olde Heuvelt) is het geheim van de volwassenen wel heel snel te delen met de rest van de wereld). Verder knaagt het schuldgevoel over het offer dat ze ieder jaar moeten brengen aan iedereen. En als dan in November van dat jaar het offer ook nog eens helemaal fout loopt, komen alle onderdrukte problemen naar de oppervlakte. 

In het jaar daarop blijft het rommelen in Bird Street. Het offer van het nieuwe jaar moet goed gaan, en men is niet vergeten wat er in het vorige jaar allemaal gebeurd is. Vooral de nieuwe generatie twijfelt erg of zij wel mee willen doen aan de afspraken met de duivel, gezien de prijs die hun ouders ervoor betalen. Is de jongere generatie in staat om een nieuwe keuze te maken, of zullen zij toch ook weer hun eigen deal met de duivel moeten maken?

Conclusie  

Een leuk boek om te lezen, het leunt wat meer op de psychologische horror dan de gruwelijke body-horror van Echo. De beklemmende sfeer van wonen aan Bird Street met een onuitgesproken geheim wordt goed weer gegeven. De kinderen van Bird Street stellen nauwelijks vragen over de vreemde rituele van hun ouders en gaan er gehoorzaam in mee, ondanks dat zij wel de problemen van die rituelen ervaren. En de volwassenen houden elkaar in een wederzijdse wurggreep, iedereen weet van elkaar dat zij betrokken zijn bij een moord, alleen maar om geluk voor zichzelf veilig te stellen. Je kan eigenlijk nooit meer weg uit Bird Street, je kan er met niemand over praten en je kinderen zullen ook nooit kunnen vertrekken. Dan komt alle ongeluk dubbel zo hard terug. 

Aan de andere kant, het boek deed ook wel erg denken aan Needful Things van Stephen King. Een klein dorpje, waar mensen kunnen krijgen wat ze willen, maar daarvoor moeten ze wel hun integriteit en ziel in de uitverkoop doen. En de duivel die daarachter zit, geniet van de chaos en ellende die wordt veroorzaakt door zijn deals. Maar deze interpretatie is weer eens lekker fris, voor de 21e eeuw. 

Tot slot is November een metafoor voor ons eigen leven in de moderne westerse samenleving. We beschikken over alle luxe van warme huizen, voldoende eten uit de hele wereld en meer spullen dan we opkunnen. En in ruil daarvoor laten we andere mensen in ellende leven, zonder voldoende behuizing, voedsel of veiligheid. En zullen generaties na ons dat onrecht wel recht kunnen zetten, of zullen zij hun eigen deal met de duivel sluiten? De moeite waard om nog eens over na te denken.