Translate

zaterdag 20 december 2025

Die Monster, Die!

Het jaar loopt ten einde en ik heb zeker nog twee Cthulhu - films te kijken. Deze keer was het tijd voor Die, Monster, Die! (1965) van Daniel Haller. In deze film zagen we verder nog Boris Karloff (Curse of the Crimson Altar, The Terror), Nick Adams en Patrick Magee (Demons of the Mind, Tales from the Crypt). 



Die, Monster, Die! is een bewerking van het verhaal The Colour out of Space van H. P. Lovecraft. dat verhaal is vaker verfilmd en hier ook vaker besproken (2019 en 2010). In dat verhaal uit 1927 stort een meteoriet neer bij een vredige boerderij en de bewoners gaan ten onder aan zijn vreemde invloed. In dit verhaal is het niet veel beter. 

Spoilers

Het verhaal begint met Stephen Reinhart (Adams), een Amerikaanse wetenschapper die in Engeland zijn vriendinnetje Susan Witley (Farmer) komt bezoeken in het geïsoleerde dorpje Arkham. In Arkham is lang niet alles pluis. De dorpelingen willen het niet hebben over de family Witley, Stephen vindt een stuk heide, waar alle bomen en planten volledig verdord zijn en de familie van Susan bewaard ook verschillende geheimen. Vader Nahum (Karloff) zit in een rolstoel, Moeder Letitia (Jackson) ligt ziek op bed en laat haar gezicht niet zien, dienstbode Helga werd ziek en liep weg van het landgoed. Susan is een brave dochter en stelt niet veel vragen, maar doortastende Amerikaan Stephen laat zich niet met een kluitje in het riet sturen. 

Het blijkt dat alle problemen terug te voeren zijn op een vreemde steen die Nahum in zijn plantenkas bewaard en waar hij mee experimenteert. Het is een meteoriet die vreemde, radioactieve straling afgeeft. De planten worden enorm groot, maar alle mensen worden ziek en sterven aan de vreemde straling. Daarom werd Helga ziek, ligt moeder nu alle dagen op bed en voor Susan ziet het er ook niet goed uit als ze blijft. 

Uiteindelijk eindigt alles in tranen. Letitia is niet alleen ziek geworden van de straling maar ook waanzinnig. Zij probeert alles en iedereen in huis te vernietigen. Hetzelfde geldt voor Helga, ook zij keert terug en wil wraak nemen op Nahum die haar met zijn experimenten in het ongeluk heeft gestort. Iedereen die ook maar iets te maken had met de meteoriet sterft, Witley Hall gaat in vlammen op en Stephen en Susan zijn vrij om iets nieuws op te bouwen. 

Conclusie

Dit was geen hele beste film, maar dat heeft misschien ook met het tijdvak te maken. Susan Witley was wel heel dom, goedgelovig en meegaand, terwijl zij toch een volwassen vrouw met een universitaire opleiding moest voorstellen. Ze liet zich volledig afbluffen door haar vader en moeder in haar eigen huis en kon zelf helemaal niets ondernemen. Gelukkig was daar Stephen Reinhart die al haar problemen voor haar kon duiden en oplossen. Dat begon na een tijdje wel te irriteren. 
Verder wilde de film ook te veel. Er was een zieke moeder, een zieke dienstbode, een verlamde vader en een plotseling dood neervallende butler. Dat zijn wel heel veel zieke mensen in een huishouden van vijf personen. 
Bovendien werd na verloop van tijd wel duidelijk dat er iets sinisters gaande was, maar de nadruk die Nahum legde op tovenarij en invloeden van duivels kwam ook wat raar over in een film die duidelijk de tegenwoordige tijd moest verbeelden. Er zijn auto's, fietsen, vrouwen volgen zonder commentaar een universitaire studie, maar de duivel heeft nog altijd invloed in de wereld! 

Een wat onevenwichtige film, die de horror van een buitenaardse meteoriet niet duidelijk kan maken. Niet echt de moeite waard. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten