Sirenenzang

Nu Sander en ik definitief verhuisd zijn, kunnen we ook weer onze spulletjes uitpakken en veel van wat we tegenkomen hebben we al in geen tijden meer echt bestudeerd of kenden we zelfs helemaal niet (omdat het een jeugdherinnering van de ander betrof, niet omdat we heel vergeetachtig zijn). Zo kwam Sander laatst mijn collectie van strips van Bourgeon tegen, de Gezellen van de Schemering (Les Compagnons du crépuscule).

Het derde album

Bourgeon is een Franse striptekenaar die vooral in de jaren '80 en '90 van de vorige eeuw een aantal invloedrijke strips heeft gemaakt. De beroemdste zijn toch wel zijn serie 'Reizigers van de wind' over de slavenhandel. De Gezellen van de Schemering volgt 3 mensen, Mariotte, Anicet en de Ridder op hun zoektocht naar veiligheid en vergeving. Dit alles vindt plaats ten tijde van de honderdjarige oorlog, die het leven van iedereen in Frankrijk op zijn kop zette.

De Ridder heeft geen naam, maar het wordt duidelijk dat hij betrokken was bij de vele gewelddadigheden van de honderdjarige oorlog en ook betrokken was bij de boerenopstanden uit die periode, die in Frankrijk de naam Jacquerie meekreeg. Tijdens deze gewelddadigheden kwam zijn geliefde Blanche om. Hiervoor probeert hij vergeving te vinden.

In de loop der boeken maken de gezellen verschillende avonturen mee, waarbij zij keer op keer vrouwen proberen te redden en haar toch weer verliezen, of misschien toch niet. In het eerste boek (De betovering van het Nevelwoud) krijgen we meer te horen over de geschiedenis van de Ridder en de dood van zijn geliefde. In het tweede boek gaat de groep op zoek naar de Witte Dame, die gevangen gehouden wordt door de wreede Douards. Na een lange zoektocht blijkt zij al dood zijn en neemt een (tijdelijk) lid van de groep haar plaats in. Zal zij voortleven als de mythische Witte Dame of is zij gestorven in een nutteloos offer?

In het laatste boek komt de Ridder en zijn gezellen in aanraking met Neyreille en Carmine, de zusters van de gestorven Blanche. Dan komt de Ridder ook meer te weten over de achtergrond van de familie waar zijn geliefde uit voortkwam. Onder de voormoeders van de zusters zijn verschillende waternimfen of Melusines. Deze magische vrouwen hebben in het verleden voor problemen gezorgd en hun nazaten doen dat nu nog steeds. Uiteindelijk raakt de Ridder verstikt in het verleden en de netten van de overgebleven zusters. Hij dreigt zijn gezellen mee te slepen in zijn val.

In het verhaal wordt vooral het perspectief van de onopgeleide Mariotte weergegeven. Zij is een typisch middeleeuws meisje, bijgelovig en nauwelijks in staat om realiteit van fantasie te onderscheiden. Zij staat de Ridder zeer na. Zijn queeste van wraak en vergeving speelt zich deels ook af in een wereld waar mythische krachten de dienst uitmaken. Hij gelooft dat hij tot voor kort in dienst was van de zwarte macht. Nu heeft hij die afgezworen en strijd hij in naam van de witte en rode macht. De zusters die hij later tegenkomt lijken ook allen een bepaalde macht te dienen. Hoewel zij hem natuurlijk misleiden over wie welke macht dient.

Een mooie serie verhalen die behoorlijk wat diepgang hebben.

Een bespreking

De honderjarige oorlog

Midwinter

De echte datum is al weer twee dagen voorbij, maar het is nu midwinter en het is te merken. De sneeuw ligt hier wel 20 cm diep in de tuin. In de straten is het inmiddels een beetje plat gereden, maar nog steeds hoog. Ook is het vreselijk koud.

Dit jaar sta ik er wat meer bij stil wat mid-winter nu precies betekent. De zon is voor het noordelijk halfrond nu op de grootste afstand. De stralen bereiken nauwelijks het aardoppervlak en alles wordt donker en koud (en bedekt onder een dikke laag sneeuw). Het zal nog een hele tijd duren voordat de dingen weer gaan groeien. De natuur teert nu in op de voorraden die in de negen maanden hiervoor zijn aangelegd. Tot voor kort gold dat ook voor de mensen.

Een maand of 2 geleden ben ik begonnen met het bakken van een kerstcake. In deze kerstcake zitten de producten die kort daarvoor geoogst zijn (rozijnen, kersen, appels, amandelen). Door ze te drogen en in een taart te bakken, kan ik ze langer bewaren en op momenten dat ik het echt nodig heb (wanneer de sneeuw tot mijn knieen komt bijvoorbeeld) opeten. Op datzelfde moment heb ik ook peren ingelegd in siroop, met grotendeels hetzelfde doel.

Het feest van kerstmis heeft niet voor niets het delen van bezittingen en eten met familie en vrienden centraal staan in de viering, hoewel het weinig met de geboorte van Jezus te maken heeft. Dit is het moment om samen de ingemaakte opbrengst van het volgende jaar soldaat te maken, zodat wij de koude winter door kunnen komen. De kalkoenen, ganzen, varkens en koeien zijn vetgemest. Toen geslacht zodat we geen duur voedsel aan hen hoeven te geven. En nu bewaren we het vette vlees waar het ons het meeste goed kan doen, in onze magen.

Voor mijzelf en mijn gezinnetje staat er dit jaar gans gevuld met appel op het menu. Dat vullen we aan met de peertjes op siroop.

Midwinter

Eindelijk verhuisd

Na een verbouwing, het leggen van een nieuwe parketvloer, het plaatsen van de keuken, een bezoek aan IKEA, schilderwerk, laminaatlegwerk en een verhuizing is het nu dan eindelijk zover. We wonen in ons nieuwe huis in Malden. Het is nu, twee dagen na de verhuizing nog een enorme troep, maar de contouren van een beter leven zijn al zichtbaar.

Lunch aan de IKEA Meubels

De laatste keer vertelde ik over de verschillende professionals, die over de vloer kwamen om allemaal verschillende dingen te doen. Toen die eenmaal gedaan waren, konden we zelf weer verder. Dat betekende eerst de muren doen. Eerst moest oerlelijk behang gestript worden. Toen moesten afpulverende muren opnieuw gestucd worden en daara uiteindelijk opnieuw geschilderd en behangen.

Behang krabben door echte pro's

De volgende stap was het opnieuw leggen van een vloer. We hadden mooi laminaat uitgezocht en dat wilden we met behulp van vrienden vlotjes leggen. Maar toen zat er een radiator in de weg. Die verwijderen veroorzaakte een lekkage, naar de mooie parketvloer op de benedenverdieping. Veel paniek, weinig schade, maar de vloer hebben we de dag niet af kunnen leggen. Dat konden we een weekeinde later doen. Ook niet makkelijk met ons tweeën, maar het is afgekomen.

Toen werd er nog een keuken geplaatst, in twee dagen is er werkelijk een pracht van een keuken geplaatst. Hier zal ik nog heel erg lang veel lekkere maaltijden maken met vrienden. En dan uiteindelijk, de verhuizing. Met twee vrienden en een busje hebben we in drie ritten al onze spullen van ons flatje naar Malden gekregen. En toen moesten we het huis nog op orde brengen. Die eerste avond heb ik de keuken ingericht en gelukkig kreeg ik samen met Sander ook de tafel nog op zijn pootjes. Daardoor konden we nog even als beschaafde mensen eten. Die avond hebben we op matrasjes op de grond geslapen. Als roosjes.

De volgende dag kwam Zwager J. helpen met het opbouwen van het huis. We zijn een heel eind gekomen. De kinderkamer is erg mooi geworden. Onze zoon heeft een nieuwe kledingkast. Hij en en zijn zus slapen nu op een kamer. Verder heeft hij ook zijn grootste wens gekregen, een mooi kleed met een racebaan erop. Ook onze eigen kamer begon een beetje vorm te krijgen. Het bed werd opgebouwd. J. en Sander gingen ook druk aan de slag om onze PAX kledingkast op te bouwen, maar helaas bleken we de schroeven van 1 helft van de kast te hebben weggegooid met het afval. Erg suf, maar we waren toch al van plan om naar IKEA terug te gaan.

En dan vandaag een beetje kleine klusjes. Kasten vullen, dozen opruimen, kindertjes alle nieuwe hoekjes van het huis laten ontdekken. Dit was het wel waard allemaal, maar de komende 15 jaar wil ik niet meer verhuizen.

Vrijlating Aung San Suu Kyi

Zo tussen de verfbakken en verbouwingsstof door, heb ik af en toe ook nog tijd om het nieuws te volgen. De oneerlijk verlopen verkiezingen en de vrijlating van Aung San Suu Kyi kort daarop zijn veel in de aandacht. Aung San Suu Kyi heeft de afgelopen 20 jaar ongeveer 15 jaar in gevangenschap doorgebracht, omdat zij strijdt voor meer democratie en vrijheid in haar land. Vanwege haar enorme populariteit en als winnares van de Nobelprijs voor de Vrede, kan zij niet zo makkelijk uit beeld verdwijnen, zoals zoveel andere strijders voor democratie in Birma.

Na de verkiezingen in 1990, die overtuigend gewonnen zijn door de National League for Democracy (NLD), de partij van Aung San Suu Kyi, is het militaire regime twintig jaar bezig geweest om de resultaten te negeren en nieuwe verkiezingen te organiseren. Deze werden zo georganiseerd dat Aung San Suu Kyi niet deel kon nemen aan de verkiezingen en dat de generaals verzekerd waren van een meerderheid. Deze verkiezingen zijn dan ook verlopen zoals zij verwachtten.

Nu hebben zij Aung San Suu Kyi vrijgelaten. Wie weet willen zij daarmee de internationale aandacht afleiden van hun verkiezingsfraude. Wie weet denken zij dat Aung San Suu Kyi geen rol van betekenis meer kan spelen. In elk geval volg ik de ontwikkelingen op de voet.

Frauduleuze verkiezingen
Het regime twijfelt over haar vrijlating
Aung San Suu Kyi's vrijlating

Verbouwing

Vorige week dinsdag hebben we de sleutel van ons nieuwe huis gekregen (joepie) en we zijn meteen flink aan de slag gegaan. Er moet een hoop gebeuren in het huis. Vorige week woensdag heb ik samen met Sander wat kleine dingetjes gedaan, zoals gordijnrails met een heel lelijke omkapping verwijderen.

Maar vorige week zaterdag gingen we echt goed tekeer. We hadden vrienden S. en J. uit Groningen over de vloer, zwager J. kwam ook nog langs en tot mijn verbazing bood vriend A. uit Cuijk ook nog mee te helpen. Sander heeft met A. en een zware boor een knie-hoge schoorsteenmantel uit de jaren '80 verwijderd. Ik geloof dat er daar wel een kleine jongens-fantasie uit kwam.

Wees blij dat je hem niet meer ziet.

De jaren '80 schoorsteenmantel waar hij hoort. Puin in de tuin.

Ondertussen waren zwager J. en S. druk bezig om een keuken te verwijderen. Daarmee konden zij ook wat persoonlijke frustraties sumblimeren in hard fysiek werk. In elk geval, die indruk kreeg ik wel.
  

De horrorkeuken

Gelukkig kon vriendin J. op de kindjes passen. Het was een wat regenachtige dag, maar toen de bewolking een beetje optrok zijn ze nog lekker naar buiten geweest om de speeltuintjes in de buurt te bekijken. 's Avonds heeft iedereen zich lekker vol kunnen eten met een stevige pastaschotel. Dat was wel helemaal waar iedereen aan toe was.

En alcohol natuurlijk, heel veel alcohol

De volgende dag gingen we driftig verder met vriend D. We hebben vloeren verwijderd, behang verwijderd en we hebben het puin van de dag ervoor een beetje gefatsoeneerd. Dat was nog een hele klus en de tuin ligt nu vol met puin, laminaat en vloerbedekking. Ik hoop maar dat we dat ook nog een keer verwijderd krijgen.

Later die week kwamen ook de professionals langs die daadwerkelijk leidingen gaan verplaatsen en allerlei dingen opnieuw gaan aansluiten (leidingen en electra), opnieuw gaan opbouwen (schoorsteenmantel) en mooi gaan afwerken (stucwerk). Erg vermoeiend allemaal, maar het ziet er nu al beter uit.