Helemaal niets is meer heilig...

Na Jimmy Savile, Marion Zimmer Bradley, Bill Cosby en Aung San Suu Kyi zou ik er toch aan gewend moeten zijn dat mensen die ik waardeer om wat ze kunnen, niet zo zuiver op de graat zijn. Maar nu is dan ook Kevin Spacey van zijn voetstuk gevallen.

Se7en

Kevin Spacey heb ik altijd een briljant acteur gevonden, sinds ik hem voor het eerst zag in de film Se7en. Die film keek ik met mijn tante en zus op een leeftijd dat ik er echt nog te jong voor was. Later zag ik ook nog The Usual Suspects, L. A. Confidential, The Negotiator, waar hij zich staande hield tegenover Samuel L. Jackson, American Beauty, K-Pax, Moon, waarin hij maar een beperkte rol heeft en natuurlijk Baby Driver.
En ik vond hem goed, hij wist zijn rollen en daarmee de film altijd naar een hoger plan te tillen.

En nu zijn, in het kielzog van de #Metoo campagne, verschillende mannen naar voren gekomen die vertellen over hoe zij zijn lastiggevallen of aangerand door Kevin Spacey. Zij waren veel jonger dan hij of van hem afhankelijk voor hun werk en durfden zich niet te verweren.

Blech.

Mensen, hoe moeilijk is het nou om van (minderjarige) mensen af te blijven, wanneer ze niet willen dat je aan ze zit? En in het geval van minderjarige mensen, helemaal vanaf blijven. Hopelijk zal het succes van de #Metoo campagne er toe leiden dat nog meer mensen zullen durven praten over hun ervaringen met seksueel geweld en dit nou eindelijk eens stopt.

Verdikkie. Nadat ik weet kreeg van het seksuele misbruik dat Marion Zimmer Bradley mogelijk heeft gemaakt en zelf gepleegd heeft, heb ik al haar boeken weggedaan. Nu ook maar geen Kevin Spacey meer. Het kan niet meer. +Netflix is dat met me eens trouwens. Zij hebben hun uiterst succesvolle serie House of Cards voorlopig stilgelegd. Dat zal ook pijn gedaan hebben, aangezien die serie het eigen werk van Netflix op de kaart heeft gezet.


Kevin Spacey op de Wiki, met een tijdlijn van de beschuldigingen