Urlaub in Stadtkyll IV - Triër

Stadtkyll ligt op een uurtje rijden van Trier, een van de oudste steden van Duitsland. Dus daar moesten we wel heen tijdens onze vakantie, natuurlijk. +Sander Hartogensis en ik zijn al eens eerder in Trier geweest, toen onze oudste nog heel klein was en we nooit hadden kunnen vermoeden dat we zo een groot gezin zouden vormen!

Trier

Trier is een prachtige oude stad met een geschiedenis die teruggaat tot de Romeinen en waarvan nog erg veel bewaard is gebleven (misschien moet ik er wat mee doen met mijn Pendragon Campagne). Acht jaar geleden vonden we het een enige stad om te bezoeken en we vonden dat we dit de kinderen ook niet mochten onthouden. Dus we kieperden de kinderen in auto en vertrokken. 

Eerst gingen we naar het oude Romeinse Amfitheater van Trier. Het is een fiks amfitheater, waar indertijd plaats was voor wel 20.000 toeschouwers. En hoewel het in de middeleeuwen deels is afgebroken en de stenen hebben gediend voor de bouw van de stad, zijn de restanten nog steeds erg imposant.

En juichen he, als de wilde beesten de gevangen aan stukken scheuren!

De kinderen vonden het erg groot en imposant. En ik ook nog steeds wel. Dit keer waren ook de kelders toegankelijk. Daar werden de wilde dieren en gevangen gehouden, totdat zij los werden gelaten op elkaar, ter vermaak van het publiek.

De kelders onder het amfitheater, waar de gevangen en wilde beesten werden gehouden. 

Mijn zoon en jongste dochter op de vloer
van het amfitheater

Mijn zoon op de vloer
van het amfitheater in 2008.

Na een bezoek aan het amfitheater (we probeerden naar buiten te gaan door het vomitorium, maar dat ging niet) gingen we door naar de Keizerthermen. Ook daar zijn we in het verleden eerder geweest. Ik heb het idee dat Trier in de tussenliggende jaren meer heeft gedaan om de Romeinse geschiedenis toegankelijk te maken voor bezoekers. Er was nu het een en ander aan voorlichting over doel, geschiedenis en bouw van de baden die ik me niet herinner van de vorige keer. Ook was er nu een uitkijkpost, waardoor we de Thermen ook van boven konden zien. 

De thermen.

Ik probeerde nog aan de kinderen uit te leggen dat mensen vroeger geen eigen badkamers hadden, maar met zijn allen naar een gezamenlijk bad gingen. Mijn zoon vond het wel interessant.
En wat moet het badhuis ook enorm groot zijn geweest. Echt iets om indruk mee te maken op de bevolking.

Daarna wandelden we van de thermen door de paleistuin naar het Keurvorstelijk Paleis. Op de foto hieronder zie je het niet zo goed. Maar het Keurvorstelijk Paleis is deels opgetrokken in de Roccoco stijl, niet iets waar ik wild van wordt. Maar veel krullen, zachte kleuren en opsmuk. 

Sander met de kids voor het Keurvorstelijk Paleis. 

 Bij ons vorige bezoek, stond Sander ook voor het Paleis, maar toen alleen met onze zoon. 

Sander, met onze zoon. 

Daarna liepen we door naar de Basiliek van Constantijn, dat vlak achter het Keurvorstelijk Paleis ligt. Daar zijn we nog kort even naar binnen gegaan. De kinderen waren gelukkig muisstil en we konden even rondkijken in de Basiliek. De Basiliek is al heel oud. De keizer Constantijn bouwde het eerst als zijn Paleis in zijn hoofdstad van het Westelijk Deel van het Romeinse Rijk. Het moet toen erg rijk versierd zijn geweest en een hoogstandje zijn geweest van Romeinse technologie. 

Ik vind het imposant groot. 

Later werd het een overheidsgebouw, kazerne en tenslote een Protestantse kerk. In de loop der tijd is het ook een paar keer vernield en weer opgebouwd, dus er is niet heel veel over van de oorspronkelijke Romeinse bouw. Maar jeminee wat is het ding groot en imposant.  

We wilden nog meer zien in Trier. Er is ook nog veel meer te zien. Maar het was een warme en drukke dag en de kinderen hadden last van een culturele overload. Dus we gingen weer naar huis. Op de terugweg reden we nog langs de Porta Nigra, ook een nog belangrijk Romeins restant. Maar we vonden het een beter idee om gewoon door te rijden.