Tijd voor Feest

Twee weken geleden alweer werd ik een jaartje ouder. En dat betekent feest, natuurlijk. Dus vorige week zaterdag stonden Sander en ik in oppertste staat van paraatheid op. Er moest een huis worden schoongemaakt (gelukkig geven we af en toe een feestje, anders zou dat nooit gebeuren). Er moesten taarten worden gebakken (lekkere appeltaart met bramen, rabarberschuimtaart) en andere hapjes worden klaargemaakt.

Hij kwam pas later

En toen kwamen de mensen binnen. Het begon al vroeg met vrienden N. en A. En de ouders van Sander kwamen ook nog langs. En even later kwamen J. en M. met hun kinderen en M. met zijn kinderen ook nog over de vloer. Het decibel niveau steeg en de stemming ook. Maar gelukkig was er nog genoeg ruimte om even bij te kletsen met mensen die te ver weg wonen en die we te weinig zien.

Het weer was niet zo lekker als we wel eens gehad hebben, dus iedereen bleef binnen. En dan maken kinderen een hoop herrie. Mijn grootsten hadden er niet zoveel zin in. Maar mijn jongste is inmiddels stoer genoeg om wat kindjes mee te nemen naar de speeltuin.

Van vrienden

Van mijn schoonouders

In de avond bleven er weer een hoop mensen eten. Vrienden M. en M. hadden weer gezorgd voor een heerlijke Indonesische stoofpot. Wij verzorgden wat rijst, salade en soep. En voor de kinderen waren er weer stapels pannenkoeken. En na het eten vertrokken de mensen met kinderen, waardoor het voor iedereen weer een heel stuk rustiger werd in huis. En met nog een ronde thee en taart, kwamen er ook weer nieuwe gasten binnen. 

Lekkere port, ook niet onbelangrijk

En zo hebben we nog tot in de nacht doorgekletst over van alles en nog wat. Ik word ouder en zak steeds sneller door mijn hoefjes. Maar tot mijn grote verrassing had Sander in de nacht alles opgeruimd en konden we zondag rustig bijkomen in een huis zonder al te veel rommel.