Spoilers
Eigenlijk is dit niet meer nodig nadat ik de film heb gezien. De film volgt het verhaal van het boek vrij trouw. Er zijn wat karakters en intriges weggelaten om het verhaal wat in te dikken, maar in het boek voegden die nou ook weer niet zo heel veel toe.
De jonge Newland Archers gaat naar de Opera en treft daar zijn vrienden, waaronder May Welland, de vrouw waar hij mee wil trouwen, hoewel zij formeel nog niet verloofd zijn. De Wellands hebben ook hun buitenlandse nicht, Gravin Ellen Olenska meegenomen, die schandalig genoeg, haar man verlaten heeft. De andere leden van de New Yorkse High Society zijn geshockeerd dat de Wellands hun afvallige nicht steunen. Om het schandaal voor zijn vriendin te beperken, stelt Newland voor om dan vanavond maar de verloving tussen May en hemzelf bekend te maken. Dan heeft iedereen tenminste iets anders om over te praten en maakt hij meteen duidelijk dat er twee families achter Gravin Olenska staan, de Wellands en de Archers.
Verder ontspint het verhaal zich zoals in de film. Newland realiseert zich al vrij snel dat May is opgevoed om een ornament te zijn. Ze is vrij dom, denkt niet na over de hogere dingen in het leven en heeft ook geen ambitie om zich te verbeteren. En Newland heeft er weinig zin in om haar op intellectueel sleeptouw te nemen. Gravin Olenska daarentegen is een vrouw van de wereld, die kennis heeft van alle dingen die Newland ook interesseren.
Newland valt als een blok voor Ellen Olenska en zij voor hem. Maar ze kunnen hun liefde nooit uiten. Newland durft het schandaal van een verbroken verloving en een nieuw leven opbouwen met een gescheiden vrouw niet aan. Ellen Olenska houdt ook oprecht van haar nicht May en wil haar niet kwetsen.
De beide geliefden stuiteren wat heen en weer, maar uiteindelijk gaat de verloving en het huwelijk tussen Newland en May gewoon door. Gravin Olenska verdwijnt uit het leven van Newland en hij gaat mokkend verder met May Welland.
Conclusie
Dit boek is ook fantastisch!
De conflicten van de karakters zijn iets beter te volgen, omdat het boek de tijd kan nemen dat wat meer uit te diepen. Iedereen zit enorm vast in een patroon van tradities en verwachtingen en kunnen daar bijna niet aan ontsnappen. Dat zorgt ervoor dat de elite van New York probeert via bepaalde leefregels te leven, bijna niemand kan dat volhouden en springt stiekem uit de band (de mannen hebben allemaal buitenechtelijke affaires), maar het oordeel over mensen die betrapt worden is hard.
Dan komt Gravin Olenska langs en zij zet alles op zijn kop, door alleen maar aanwezig te zijn. Ze is een gescheiden vrouw en laat haar gezicht zien buitenshuis. Ze kent mensen met adellijke titels uit Europa en heeft een mening over hun persoonlijkheid. Ze neemt genoegen met minder geld, is bereid in een mindere, bohemien buurt te wonen en is vriendelijk voor haar personeel.
De sociale sfeer in deze roman werd zo verstikkend beschreven dat ik al lezend zelfs bijna een paniekaanval kreeg. Iedereen zit volledig klem in de verwachtingen van anderen, met name de vrouwen. Die mogen zich alleen bemoeien met huishouden, geen mening of wensen hebben en ze zijn volledig afhankelijk van de mannen in hun leven.
Newland Archer heeft wel door dat het niet eerlijk is om vrouwen zo te beknotten, maar hij vindt dat alleen oneerlijk wanneer dat betekent dat hij geen relatie kan starten met Ellen Olenska. Hij wil niet echt dat May zichzelf ontwikkeld of zich bemoeit met zijn zaken. Of dat Ellen Olenska het lef zou hebben om hem af te wijzen wanneer hij haar niet kan bieden wat zij wil hebben.
De roman deed me ook denken aan Gejaagd door de Wind, die ik ook laatst heb gelezen. Beide boeken gaan over de laat - 19e eeuw (De jaren van onschuld speelt in de 1870's en Gejaagd door de Wind start 1861 en loopt door tot 1873), beide boeken zijn geschreven door vrouwen, De jaren van Onschuld in 1920 en Gejaagd door de Wind in 1936, en beide boeken ontvingen een Pullitzerpijs.
En in beide boeken komt ook de verstikkende sociale mores aan bod. Voor vrouwen is er geen ander carrierepad dan een goed huwelijk te sluiten en hun goede naam en die van hun familie hangt sterk af van hun succes op de liefdesmarkt. Voor vrouwen die daar van afwijken (gedwongen door een slecht huwelijk of een oorlog) is er alleen maar veroordeling door de rest van de samenleving.
Alleen was het bij Edith Wharton dan duidelijk dat het een slechte zaak was dat vrouwen (en mannen) zo beknot worden in hun wensen dat hun karakter volledig vervormd raakt. Margaret Mitchell vond het een drama dat deze samenleving verdween.
Dus, vooral eens lezen als je deze roman te pakken kan krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten