In de winter zit ik toch wat meer binnen, zeker deze winter. Dan vind ik een legpuzzel maken om wat af te leiden toch wel erg leuk. Jaren geleden heb ik al eens geïnvesteerd in een puzzelmat. Op die manier kan ik de puzzel weer eenvoudig oprollen als ik er even klaar mee ben en we de eettafel weer nodig hebben. En dit jaar kreeg ik van de Sint ook een mooie puzzel met 1000 stukjes met een tekening van M. C. Escher. Het was een afbeelding van zijn litho Belvedere, over mensen die een onmogelijk gebouw betreden.
 |
| Belvedere |
En dat was nog niet makkelijk. Want niet alleen was het een puzzel van 1000 stukjes. Het was ook nog eens een puzzel van een onlogisch gebouw. En om het nog erger te maken, grotendeels in grijstinten. Het heeft me een paar dagen met wat frustratie gekost. Aan de andere kant, hoe meer stukjes er lagen, hoe makkelijker de rest werd.
M. C. Escher heeft nog een lange tijd gewoond in het dorp waar Sander en ik zijn opgegroeid. En in mijn middelbare school hebben altijd twee pilaren gestaan die bekleed waren met enigszins kromme tegels met bekend oppervlakte bedekkend werk van zijn hand. De ene was het vogels en vissen patroon, en de andere eenvoudige bloemen. Dus Escher heeft altijd een warm plekje in mijn hart gehad.
En ik ben niet de enige de puzzels leuk vindt. Ook onze jongste dochter kreeg een puzzel van de Sint. Het ging over Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen. Het was een puzzel van wel 500 stukjes. Best een uitdaging nog. Gelukkig kon haar moeder helpen.
 |
| Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen |
En ik ben niet de enige de puzzels leuk vindt. Ook onze jongste dochter kreeg een puzzel van de Sint. Het ging over Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen. Het was een puzzel van wel 500 stukjes. Best een uitdaging nog. Gelukkig kon haar moeder helpen.
Een middagje puzzelen is misschien niet heel spannend, maar wel knus bij een regenachtige wintermiddag, als je toch niet naar buiten mag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten