De Zeven Zuilen van Wijsheid

Ondanks dat de Corona maatregelen zo goed als opgeheven zijn, heb ik mij toch vastgebeten in een hele dikke pil, De Zeven Zuilen van Wijsheid van T. E. Lawrence. De Bieb van Malden levert weer. 

T. E. Lawrence was een archeoloog en diplomaat die betrokken was bij de Arabische Opstand (1916 - 1918) en de Palestijnse Campagne (1915 - 1918). De Britten zochten samenwerking met de Arabische bevolking tegen het Ottomaanse Rijk, ten tijde van de Eerste Wereldoorlog. En T. E. Lawrence speelde daar als Britse diplomaat een belangrijke rol in. En dit boek bevat zijn herinneringen aan zijn bijdrage aan de Arabische Opstand en het strijdtoneel in Palestina. 

Spoilers 

Het is allemaal echt gebeurd!

T. E. Lawrence probeert redelijk precies zijn herinneringen aan zijn betrokkenheid bij de Arabische Opstand en de Palestijnse Campagne ten tijde van WOI op te halen. Zijn rol was belangrijk, het Ottomaanse Rijk had ten tijde van WOI de kant van Duitsland gekozen. Het idee van de Britten was om een Arabische Opstand te stimuleren, zodat het Ottomaanse Rijk werd afgeleid van de oorlog in Europa. 

Hiervoor werd T. E. Lawrence naar voren geschoven om bij de Sharif van Mekka, Hussayn bin Ali een opstand te stimuleren. Met zijn zoon Faisal begint hij een opstand. Eerst in de Hedjaz, om te proberen het Ottomaanse rijk af te snijden van Mekka en Medina. Hiervoor wordt de ene spoorlijn na de andere opgeblazen. 

Wanneer dat succesvol is, trekt T. E. Lawrence steeds verder naar het noorden, om uiteindelijk te eindigen in Damascus. Hiervoor moet hij steeds nieuwe allianties sluiten met verschillende stammen in het gebied. Hij raakt steeds meer verknoopt met de lokale stammen en de lokale belangen. Het conflict tussen zijn vriendschap met de lokale bewoners en zijn kennis van de plannen van de Britten zorgen voor steeds meer twijfel bij hem. Hij weet wel redelijk zeker dat de Britten hun beloften voor zelfbeschikking voor de Arabische bevolking van Aleppo tot Amman waarschijnlijk nooit na zullen komen. 

Conclusie

Een heel interessant, maar taai boek om te lezen. Het gaat om hele persoonlijke herinneringen van T. E. Lawrence zelf, dus hij voelt niet altijd de noodzaak om precies uit te leggen wie wie is, aangezien zijn tijdgenoten het waarschijnlijk wel wisten. Verder komen er heel heel heel erg veel Bedoeïen van verschillende stammen in het gehele Midden Oosten voorbij en soms is het wat veel. Een overzicht van namen en stammen was misschien handig geweest. Tot slot worstel T. E. Lawrence enorm met zijn opdracht, als zijn banden met de lokale bevolking sterker worden. Hij weet dat hij hen waarschijnlijk vreselijk gaat teleurstellen. Daarnaast raakt hij in de loop der tijd ook steeds meer direct betrokken bij de strijd. Ook hij blaast spoorrails op  en doodt mensen. 

T. E. Lawrence neemt ook de tijd om het gevarieerde landschap in het Midden Oosten zeer uitvoerig te beschrijven. Het is niet alleen maar zandwoestijn! Met dit soort enthousiaste beschrijvingen heb ik onmiddellijk zin om ook dik twee jaar door de verschillende landen in het Midden Oosten te reizen en alles te zien!

En het boek geeft een prachtig tijdsbeeld van een zeer korte, maar intensieve periode in het Midden Oosten ten tijde van WOI. De situatie zoals hij nu is, komt voort uit de naweeën van WOI. ZO is er alleen nog maar het Ottomaanse Rijk en Egypte. Alle andere landen (Saudi Arabië, Jordanië, Israel en Syrië) bestonden nog niet. T. E. Lawrence kon dan ook vrijelijk heen en weer reizen en hoefde alleen uit te kijken voor woeste Ottomanen.  

Al met al een zeer complex boek over een complexe periode.