Call of Cthulhu II - Ondoden in Heliopolis

Voor de tweede keer alweer komen de spelers bij elkaar in Iunnu. Het mysterie rondom de Romeinse, Christelijke vrouwen, die hun dode geliefden meeslepen in vaten wijn, wordt alleen maar mysterieuzer.

Draco Silvius Dorso - Patriciër
Gaius Valerius Lucanis - Wetenschapper in dienst van Draco Silvius Dorso
Vibus Norbanus - Ziener in dienst van Draco Silvius Dorso
Proclus Servilius Adventus - Ex-slaaf van, maar nu als bankier in dienst van Draco Silvius Dorso.
Marcus Livius Cicero - Senator en rivaal van Draco Silvius Dorso (niet aanwezig)

De Ides van Mensis Martius in het Eerste Jaar van het Consulschap van Hadrianus en Caesar of 898 Ab Urbe Condita, Iunnu

Nadat de Romeinen gisteren een rondleiding hebben gehad door de Tempel van de Zon willen ze vandaag graag een ceremonie bijwonen van de priesters van Re - Atum. Via hun gids Horemheb is dit mogelijk. Zij worden in de vroege ochtend, lang voor de zon opgaat, wakker gemaakt. Zij kleden zich aan en gaan naar de Tempel. De priesters zijn daar al aanwezig.
Er wordt een indrukwekkende ceremonie opgevoerd, waarbij vooral veel aandacht is voor de gevaarlijke reis van Re - Atum door de onderwereld, waar hij belaagd wordt door Apep, de Slang van Chaos. Deze wil niets liever dan Re - Atum verwoesten en een eeuwige nacht over de wereld doen neerdalen. Maar de priesters staan Re - Atum bij met hun ceremoniële bezoedeling van een afgodsbeeldje van Apep. Zij bespugen het beeldje, verwerpen hem met hun linkervoet, doorsteken hem met een lans, binden hem, doorsteken hem met een mes en uiteindelijk verbranden zij het afgodsbeeldje. Het komt allemaal erg barbaars en etnisch over.
En als het afgodsbeeld van Apep verzwolgen wordt door het vuur, komt de zon boven de horizon in het Oosten. De stralen van de zon komen tussen de pilaren van de tempel door en raken de glanzende steen van de Benben steen met een flits. En de wereld is weer opnieuw gecreëerd.

Bennu vogel

 

Wanneer de Romeinen in de vroege ochtendzon terugkeren naar de Taberna, zien zij dat er een nieuw schip uit Alexendrië is aangemeerd in de haven van Iunnu. Daar komen ook weer paar Romeinse vrouwen af. Zij hebben Nubische slaven bij zich en in twee handkarren worden twee wijnvaten vervoerd. De vrouwen melden zich bij de Taberna en lijken Herrenia te kennen, het zijn Atia en Sybilla, ook uit Rome. Het is duidelijk dat zij ook volger zijn van de cultus van Jezus van Nazareth (Spot Hidden).

Vibus Norbanus bevraagt Horemheb nog over de rituelen in de Tempel van de Zon, trekt dat nog veel toeristen van buiten Iunnu? Volgens Horemheb komen alleen op hoogtij dagen veel mensen van buiten Iunnu naar de tempel, maar niet voor de dagelijkse rituelen.
Norbanus vraagt zich af wat Romeinse vrouwen komen doen bij een ritueel dat zo duidelijk thuishoort bij de AEgyptus, vooral omdat de vrouwen volgers van Jezus van Nazareth zijn. Dit is helemaal geen heilige plaats voor zijn cultus, dat ligt allemaal in Iudea (Occult).

Is er misschien iets sinisters gaande in de Tempel van de Zon? Moet misschien toch Praefectus AEgypti Lucius Valerius Proculus geïnformeerd worden over wat hier gaande is? Dan zien de Romeinen, iets wat hen nog meer verontrust. Hassan loopt voorbij. Deze marktkoopman is gisteren nog overreden door een ossenwagen en gedood. En nu sjouwt hij een zak met onduidelijke inhoud van de haven Iunnu uit.

Gaiaus Valerius Lucanis vraagt zich af of Romeinse vrouwen misschien hun echtgenoten vermoorden, laten herrijzen en zo een volgzame partner mee naar huis kunnen nemen.
Vibus Norbanus besluit dat de hulp van de Goden hierbij gewenst is. Hij besluit de voortekenen van de wolken en de vogels te duiden en zo advies te krijgen over de te volgen koers. Hij observeert de vlucht van de vogels in de lucht boven Iunnu en hij ziet dat dode mensen weer tot leven worden gewekt, maar niet in de Tempel van de Zon, ergens anders, op een sinistere plek I(Augury).
Vibus Norbanus vraagt zich af waarom de vrouwen niet gewoon hertrouwen met een nieuwe man. Een dode echtgenoot laten herrijzen is wel heel erg veel moeite.

Papyrusriet

Ondertussen besluiten Gaius Valerius Lucanis en Proclus Servilius Adventus om de sjouwer Hassen te volgen. Ze hebben echt gisteren gezien dat hij dood was. En nu loopt hij rond, als een zwijgende sjouwer? Zij volgen hem Iunnu uit. De onbewoonde ruïnes van de eens machtige stad liggen nog om het bewoonde gedeelte van Iunnu heen. Maar uiteindelijk worden de oude, ingestortte huizen en gebouwen vervangen voor lapjes bewerkte grond en uiteindelijk gaan ook die over in wildernis. De oever van de Nijl wordt ook steeds drassiger en uiteindelijk lopen Gaius Valerius Lucanis en Proclus Servilius Adventus door het manshoge papyrusriet. De vaste grond is nauwelijks nog van het water te onderscheiden. In het water drijven enorme Nijlkrokodillen.

Apep, de Slang van de Onderwereld

Uiteindelijk komen zij aan op een open plek. Daar staat een kleine hut van modder en riet. Voor het huis van modder en riet staat een afgodsbeeld van een enorme slang, met de kop van een Krokodil en een kronkelend lijf. Verder hangen er overal rare sculpturen van botten. Er zijn ook verschillende altaren te zien. Een grote Nubische man, beschilderd met witte verf en uitgedost met allerlei gouden sieraden voert wat onduidelijke taken uit rondom het huis en bij de altaren. Hij heeft hier duidelijk te leiding, en heeft hij Hassan uit de dood laten herrijzen?

Gaius Valerius Lucanis en Proclus Servilius Adventus snappen dat ze in de problemen zitten en maar beter snel terug kunnen naar Iunnu. Zij proberen stilletjes te vertrekken, maar de grote, zwarte man ziet hen. Terwijl zij door het papyrusriet terugvluchten, wordt Gaius Valerius Lucanis geraakt door een zwarte bliksemschicht. De huid op zijn arm wordt zwart en verschrompelt helemaal. Welke gruwelijk krachten kan deze man oproepen? Waar laten zij zich mee in?

Eenmaal terug in de Taberna steken de Romeinen de koppen bij elkaar. Vibus Norbanus geneest de arm van Gaius Valerius Lucanis. Gaius Valerius Lucanis wil een bericht sturen naar de Praefectus AEgypti Lucius Valerius Proculus in Alexandrië. Maar zelfs de snelste ruiter zal er zeker vijf dagen over doen om van Heliopolos naar Alexandrië te reizen. Dan moet er nog een afspraak bij de Praefectus geregeld worden, hij moet overtuigd worden van de urgentie en dan moeten de legioenen nog voorbereid worden op een lange mars naar Heliopolis. De legioenen zullen niet voor het einde van Mensis Martius arriveren.

De Romeinen denken nog verder na. De Nubische magiër en de Romeinse vrouwen werken duidelijk naar een soort hoogtepunt toe. Het is hier in AEgyptus iets minder merkbaar dan in Rome, maar binnenkort zullen de nacht en de dag even lang zijn. Sol Invictus zal daarna duidelijk merkbaar langer aan de hemel staan en de dagen zullen steeds langer worden, tot aan Mensis Iunius wanneer de langste dag is. Pas in Mensis September zullen de dagen weer korter zijn dan de nachten. Dus over een dikke week is de laatste kans van Apep om Re - Atum te verzwelgen en zijn heerschappij van nacht en chaos te beginnen.

De Romeinen besluiten om de priesters van Re - Atum te informeren over deze ontwikkelingen. Misschien hebben zij nog een machtig ritueel om Apep te bezweren en Re - Atum te beschermen. Verder is het natuurlijk een grof schandaal dat een Nubische man het in zijn hoofd haalt om kwetsbare Romeinse vrouwen te misbruiken voor een of ander onheilig ritueel. Het is natuurlijk ook nog een mogelijkheid om de wijnvaten, met daarin waarschijnlijk de lichamen van Romeinse mannen, te vernietigen. Als er geen lichaam is, kan er ook niemand vervloekt worden met herrijzen na de dood. Aan de andere kant, de lichamen van Romeinse (ex)burgers schennen is misschien ook niet zuiver.

De groep concludeert dat de vrouwen niet geselecteerd zijn omdat zij Romeins zijn, maar omdat zij Christelijk zijn en daarmee wat makkelijk beïnvloedbaar wanneer het aankomt op verhalen over leven na de dood. En waarschijnlijk worden de mannen helemaal niet meer tot echt leven gewekt, maar zullen zij en de vrouwen dienen als een soort spirituele brandstof voor een onheilig ritueel. Gaius Valerius Lucanis besluit om ook via Horemheb de priesters van Re - Atum te informeren over deze ontwikkelingen.