Het was weer eens tijd om iets nieuws te proberen in de keuken. Ik had via de kringloop een set ramekins op de kop getikt (misschien makkelijk voor mijn historische taarten), maar ik had nog geen geschikte taart of pastei gevonden voor de kleine vormpjes. Maar Crème Brûlée kan natuurlijk altijd! Sommige mensen vonden nog dat ik me teveel op de hals haalde met al dat gedoe met slagroom, eieren en suiker branden. Custard uit een pak was toch net zo lekker. Dat liet ik me geen tweede keer zeggen!
 |
| Gaar |
Via 24 Kitchen kwam ik een eenvoudig en overzichtelijk recept op het spoor. Dus dat heb ik netjes gevolgd. Het was nog makkelijker dan ik dacht. De eieren moeten gesplitst worden en dat moet altijd secuur gebeuren, maar dat ging gelukkig goed. En er ging heel wat meer slagroom in dan ik dacht. Toen de warme slagroom gemengd was met de eieren moest de hele boel langzaam garen in warm water in de oven. Gelukkig heb ik een tijdje geleden ook een mooie bakvorm opgeduikeld, waar alle ramekins mooi inpasten. En de schaa was lekker diep, dus ik kon hem prima vullen met kokend water.
 |
| Leeg |
Toen de crème brûlée eenmaal gaar was, moest nog het traditionele gesmolten suikerlaagje eroverheen. Sander heeft ooit eens een klein gasbrandertje/ aanstekertje gekocht om vuurwerk veilig aan te steken (toen dat nog mocht). En dit deed ook prima dienst om de suiker te smelten.
 |
| Met suiker |
En later die avond kon ik mijn gezinnetje zelfgemaakte crème brûlée voorzetten. Misschien dat ik ze iets te lang heb laten garen in de oven. Maar de smaak en structuur waren heerlijk. Deze leuke toetjes komen zeker nog een keer op herhaling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten