Shin Godzilla

Oud & Nieuw vierden we traditioneel met eerst een film, en dit keer was dat Shin Godzilla (2016) van Hideaki Anno en Shinji Higuchi. Nadat we laatst al Godzilla Minus One hadden gezien, hadden we zin in meer monsterfilms. Deze film huurden we uit de Bibliotheek en konden we op de bank kijken. 

Spoilers

De film opent met een bootje dat verlaten wordt aangetroffen in de Baai van Tokyo. Wanneer de lokale politie het bootje onderzoekt en zich afvraagt waar de eigenaar gebleven kan zijn, ontploft plotseling de boot van de politie en wordt een tunnel onder de Baai van Tokyo ook vernield, een enorme ramp natuurlijk in een drukke stad als Tokyo. 

En wat doe je als overheid, wanneer een enorme ramp je hoofdstad platlegt? Dan richt je een commissie op, om met deze ramp om te gaan. De commissie lijkt nog goed van start te gaan, de ramp moet bestreden worden, mensen gered en verzorgd, slaapplaatsen ingericht. Daarvoor liggen allemaal draaiboeken klaar. Maar wat heeft de ramp nu veroorzaakt, en belangrijker nog, wie moet de schuld krijgen?

Een jonge, ambitieuze ambtenaar Rando Yaguchi (Hasegawa) denkt dat de ontploffing helemaal geen ramp was, maar het gevolg van een levend wezen. Als jonge blaag krijgt hij meteen te horen dat hij geen onrust moet stoken. Maar uiteindelijk blijkt hij gelijk te hebben. Het monster komt aan land en legt een groot deel van Tokyo in puin. 

Voor een monster als dit moet het leger worden ingezet! Maar het leger heeft maar een beperkte opdracht. Is dit monster wel een aanval van een buitenlandse mogendheid, of moet eerst de wet worden aangepast, zodat het leger legitiem ingezet kan worden? Een nieuwe commissie denkt daarover na en bereid wetswijzigingen voor. 

Ondertussen gaan foto's en films van het monster de wereld over. De Amerikanen bemoeien zich ook met de ramp. Zij laten weten dat een Japanse professor lang geleden onderzoek deed naar het monster, maar dat zij die informatie stil hielden, om geen paniek te veroorzaken. NU zeggen de Amerikanen meer hulp toe, en zij bombarderen Godzilla. Maar dat maakt Godzilla alleen maar heel boos, en in zijn woede begint hij kernstraling uit te stralen. De Minister President (Ôsugi) van Japan komt hierbij om, samen met een aanzienlijk deel van de Japanse regering. 

Niet alleen richt Godzilla waanzinnig veel schade aan, hij zorgt ook nog voor een diepe politieke crisis! Maar geen crisis zonder kansen! Nu veel van de oude garde is uitgeschakeld, staan er wat gretige jonge mannen klaar om hun kans te grijpen op het politieke toneel van Japan.  

De aanval van de Amerikanen en de nucleaire reactie van Godzilla hebben wel voor een respijt gezorgd. Godzilla is zoveel energie kwijtgeraakt dat hij in een soort winterslaap raakt en verstijft. De Japanners hebben even de tijd om een nieuwe oplossing te verzinnen. Een dappere commissie van ambtenaren en wetenschappers werken rond het klokje door en komen met een oplossing. Ze willen het bloed van Godzilla laten stollen, zodat het beest sterft. Maar de andere landen van de wereld willen zeker weten dat het werkt en geloven in de inzet van atoomwapens. En ze zijn prima bereid om heel Japan op te offeren als ze zeker weten dat Godzilla ook sterft. 

Het wanhopige plan van de Japanse Interim regering lijkt te werken. Godzilla is voorlopig geen gevaar meer. En de straling van Godzilla zal ook snel verdwijnen. Tokyo kan herbouwd worden en Japan kan herstellen. Maar de rest van de wereld heeft er weinig vertrouwen in en zij laten Japan weten dat als Godzilla weer tot leven komt, er onmiddellijk een atoomaanval uitgevoerd zal worden. Dat blijft dan als een zwaard van Damocles boven de geschokte natie hangen. 

Conclusie

Ook dit is een prima film. De focus ligt wat minder op Godzilla en wat meer op de reactie van de (vrij formele en hiërarchische) overheid. Voor allerlei crisissen liggen plannen en draaiboeken klaar, maar wat doe je als er iets gebeurt waar je echt nog nooit over hebt nagedacht? Dan grijp je terug op wat je kent, overleggen, commissie, afstemming en schuld doorschuiven. 

En in tijden van crisis laat iedereen zijn ware aard zien. Oudere politici willen graag dat alles hetzelfde blijft tot aan hun pensioen en maken zich meer zorgen om de fragiele machtsbalans tussen alle ministeries, dan om de problemen van de bevolking. De jonge politici zien dit als een kans om de macht te grijpen en eindelijke de oude sokken van het toneel te vagen (en vergeten de bevolking). In die zin was deze film het tegenovergestelde van Invaders from Mars, waarbij de overheid juist wel reageerde als een goed geoliede machine, die effectief reageert op een buitenaardse invasie. 

Verder is Godzilla dan niet veel in beeld, maar hij is wel erg eng, vooral in één van zijn latere incarnaties. Half Tokyo ligt in puin, in paniek proberen miljoenen mensen de stad te verlaten, en tegen de horizon afgetekend zie je dan het silhouet van het gruwelijke monster. De dreiging die daarvan uitging kwam mooi over. En de machteloosheid van de overheid om de bevolking te beschermen was ook beklemmend. 

Een interessante film, zeker de moeite waard.