The Haunting

The Haunting (1963) is een klassieke horrorfilm van Robert Wise en gebaseerd op het boek The Haunting of Hill House van Shirley Jackson, dat ik zelf ook eens gelezen heb. Ik kan me ook herinneren dat ik de verfilming uit 1999 eens gezien heb, die was ook behoorlijk naargeestig.

In de film zien we Julie Harris en Claire Bloom (A Doll's House, Brideshead Revisited) in de belangrijkste rollen. 

Spoilers 

De film begint met een verteller die ons vertelt over Hill House, zijn vreemde eigenaar en de vreemde gebeurtenissen die het zijn sinistere reputatie hebben gegeven. Het werd ooit gebouwd door Hugh Crain (Lang) voor zijn vrouw en kind. Maar zijn eerste vrouw overleed, terwijl zij onderweg was naar het huis.  Zijn tweede vrouw kwam ten val in het huis en stierf. En zijn dochter leefde altijd alleen in het huis, uiteindelijk erfde haar verzorgster het huis, maar die verhing zichzelf daarna. Het huis is nu in handen van verre familie van de verzorgster. 

De verteller blijkt Dr. John Markway (Johnson) te zijn, een onderzoeker naar het paranormale. Hij wil, samen met drie onderzoekers (of eigenlijk proefkonijnen) tijd doorbrengen in het huis, om te bekijken wat er waar is van de verhalen. De eigenaresse geeft daar uiteindelijk toestemming voor. 

We volgen Eleanor Lance (Harris), een jonge vrouw die aan alle kanten onderdrukt wordt. Zij ziet haar tijd als onderzoeker in Hill House als een ontsnapping aan haar beroerde leefsituatie met haar zuster en zwager. Eenmaal aangekomen in Hill House, wordt zij meteen overweldigd door de sinistere architectuur en inrichting. En de onheilspellende woorden van de conciërge en huishoudster helpen ook niet. 

In het huis ontmoet zij al snel Theodora (Bloom), een onafhankelijke en vrijgevochten (en tikje lesbische) vrouw. In alle opzichten is zij een tegenpool van Eleonora, maar al snel staan zij op vriendelijke voet met elkaar. Daarna arriveren Dr. John Markway en Luke Sannerson (Tamblyn), de erfgenaam van het huis. Bijna meteen beginnen ook de vreemde gebeurtenissen. Er worden vreemde geluiden gehoord, vreemde stemmen en voetstappen. En het huis lijkt wel bijzonder geïnteresseerd in Eleanor.

De spanningen lopen steeds verder op. Is het huis daadwerkelijk bezeten, of proberen de verschillende logés zelf de boel te manipuleren? Iedereen bereikt een kookpunt wanneer Grace Markway (Maxwell) op komt dagen, John blijkt getrouwd te zijn. Eleanor neemt dit bijzonder zwaar op. Uiteindelijk ontvlucht zij het huis en rijdt zij zichzelf te pletter tegen de boom waar ook de eerste Mevrouw Crain haar einde vond. Iedereen vertrekt en het huis blijft achter. 

Conclusie

Geen wonder dat deze film een klassieker is geworden. Het huis is steeds aanwezig met zijn waanzinnige architectuur en inrichting. Het heeft duidelijk gediend als inspiratie voor Crimson Peak, waar ook een huis met bizarre architectuur een belangrijke rol speelde. Verder wordt er ook veel gebruik gemaakt van de zogenaamde Dutch Angles, wat het verhaal een nog vreemdere en waanzinniger aanblik geeft. 

De focus ligt vooral op Eleonora en haar ervaringen. Die worden uitgelegd door middel van haar eigen innerlijke stem. In het begin ligt het er wat al te dik bovenop, maar na een tijdje ga je helemaal mee in haar steeds waanzinniger overwegingen. 

En uiteindelijk wordt het nooit helemaal duidelijk. Wat gebeurde er nu echt? Spookt het? Was Eleonora altijd al waanzinning? Werd zij wreed gemanipuleerd door de mensen om haar heen. 

Zeker de moeite waard.