Curse of Machiavelli

Afgelopen weekeinde waren we van plan om met een vast groepje The Curse of Nineveh te spelen, een Call of Cthulhu avontuur. Maar onze onfortuinlijke spelleider was vergeten de karakters mee te nemen. Wat jammer was, want we waren net lekker op weg.

Ik ben bang

Maar niet getreurd. Dat was voor ons de kans om eens iets anders uit de kast te trekken. Zoals Escape Room, een spel dat ik vorig jaar van mijn werkgever als kerstpakket kreeg, maar nog niet de kans heb gehad om te spelen. Daar hebben we alleen het startavontuur van gespeeld, wat we ruim binnen de tijd afkrijgen. Voor ons als ervaren spellenspelers niet een hele grote uitdaging, maar wel gezellig. 

Tik tok tik tok...

Misschien dat Sander en ik nog eens met ons tweeën de andere avonturen doorwerken. In het verleden hebben we ook wel eens een escaperoom-spel gedaan. Wat toen ook heel leuk was.

Hard aan het werk om te ontsnappen. 

Daarna hebben we teruggegrepen op een gouwe ouwe, Machiavelli. In het verleden hebben Sander en ik dit veel met vrienden gespeeld. Maar het ligt eigenlijk al jaren in de kast te versloffen. Wat zonde is, want het is best een leuk spel. 

Vroeger waren alle goede spellen Duits.

We zijn lekker los gegaan en ik wist een mooie rij huizen te bouwen in mijn stad. Aan de andere kant, Sander had als eerste wel acht huizen gebouwd. En toch was het vriend J. die er met de hoofdprijs vandoor ging.

Hard tegen hard.

Ondanks dat we geen horrors from beyond the Stars aan het bevechten waren, hebben we toch een hele gezellige avond gehad. Klein maar fijn.