Thriller in Baskenland

Met Corona zit ik wel weer heel veel thuis en ik heb meer tijd over om te lezen. En zo kwam ik laatst thuis uit de Bieb van Malden met een thriller trilogie die zich afspeelt in Vitoria in Baskenland. Het gaat om De Stilte van de Witte Stad, De Riten van het Water en De Heren van de Tijd, allemaal van Eva Gárcia Sáenz de Urturi. 

De verhalen spelen zich allemaal af in Vitoria - Gasteiz, een oude stad in Baskenland. De stad zelf en de hedendaagse cultuur en het verleden van de regio spelen allemaal een grote rol in het verhaal en zijn bijna een karakter op zicht. Er wordt veel aandacht besteed aan de stad met zijn historische restanten en hoe die nog steeds gebruikt worden, maar ook aan de eetcultuur van de regio en de manier waarop de mensen met elkaar omgaan. 

Spoilers

In de Stilte van de Witte Stad maken we kennis met Unai López de Ayala, een profiler van de politie van Vitoria. Hij wordt geconfronteerd met een stel bizarre moorden, waarbij steeds een stel slachtoffers wordt gevonden, een man en een vrouw, van dezelfde leeftijd op een historische significante plaats in of om Vitoria. Op zich al zorgwekkend genoeg, maar deze moorden zijn dezelfde als een serie van 20 jaar geleden. De dader daarvan bevindt zich in de gevangenis en komt binnenkort vrij. Dus hij kan het niet zijn, toch? Is de juiste persoon wel veroordeeld dan? Waarom is deze dan 20 jaar lang gestopt met moorden?

Ook volgen we een aantal ontwikkelingen in het verleden. Wat gebeurde er 40 jaar geleden en waarom is dat belangrijk voor de problemen van nu?

De vervolgen zijn wat minder, maar nog steeds spannend en ingewikkeld. In de Riten van het Water worden er weer een aantal moorden gepleegd, die weer ernstig dichtbij het persoonlijke leven van Unai López de Ayala komen en die ook weer een verband houden met gebeurtenissen uit het verleden en de historie van de regio. En in de Heren van de Tijd wordt dat truckje weer herhaald. 

Conclusie

Als je je eens helemaal onder wil dompelen in de Baskische cultuur en geschiedenis, gecombineerd met intelligente detectiveverhalen, is dit een fantastische serie. Net als de film Errementari geeft dit eens een geheel andere kijk op een genre dat ik ken en een regio die mij nog volstrekt onbekend was. 

Verder werd er ook ingezoomd op de Baskische cultuur. En tjee wat is die verstikkend! Dat is al horror op zich. Zo blijven mensen sterk hangen aan vriendengroepen uit hun jeugd, ook al kunnen ze elkaar eigenlijk niet uitstaan en zitten ze elkaar steeds dwars. Het is nauwelijks mogelijk om nieuwe mensen te leren kennen en daar een diepe vriendschap mee op te bouwen, dat blijft altijd op het niveau van kennissen. 

Verder hebben vrouwen ook nog steeds te maken met heel veel discriminatie. In de Stilte van de Witte Stad zit een vrouw, die in de jaren '60 en '70 haar gewelddadige man drogeert om maar niet steeds in elkaar geslagen en verkracht te worden. Hij heeft daar het volste recht toe, want ze is een keer, voor haar huwelijk, meegelopen met een jongeman naar zijn huis. In de Riten van het Water kan een man jarenlang zijn dochter misbruiken en iedereen, die hulp wil verlenen, om te tuin leiden. En ook in de Heren van de Tijd is het moeilijk voor vrouwen om voor hun eigen veiligheid te zorgen. 

De manieren waarop vrouwen in alle tijden monddood worden gemaakt was bijna net zo erg als in de Stilte van de Vrouwen. Zeer beklemmend en deprimerend allemaal. 

Leuk en verfrissend, maar vooral het eerste deel was het beste.