Met Corona heb ik eens echt een dikke pil ter hand kunnen nemen, De Graaf van Montecristo, een klassieker van de hand van Alexandre Dumas (met dank aan de Bibliotheek van Malden). Dit verhaal is gepubliceerd in serie-vorm in de periode 1844 - 1846. Het gaat over de onterechte gevangenneming van een onschuldig man, zijn ontsnapping en wraak - oefening tegen iedereen die hem ooit heeft dwars gezeten.
Het verhaal spreekt aan en het is een literaire klassieker. Het boek is talloze malen in verschillende talen uitgegeven. En het is ook verschillende malen verfilmd voor het witte doek en als serie. De eerste verfilming was een stomme film uit 1908.
Spoilers
Het verhaal is zo oud en zo bekend, het hoeft hier eigenlijk niet herhaald te worden. Het bestaat uit drie delen. In en om Marseille verdwijnt een jonge, onschuldige Edmond Dantes onterecht in de gevangenis van het gruwelijke Chateau d'If. Daar leert hij Abbé Faria kennen, die hem helpt ontdekken hoe hij in de gevangenis terecht is gekomen en wie daaraan schuldig zijn. Ook vertelt een stervende Abbé Faria over een enorme geldschat, die te vinden is op het eiland Montecristo. Edmond weet te ontsnappen in de lijkzak van Abbé Faria en keert na veertien jaar terug naar Marseille, om uit te vinden hoe het met zijn geliefden is vergaan.
De mensen die Edmond in het ongeluk hebben gestort, Danglars, Mondego en Villefort hebben carrière gemaakt en zijn nu allemaal erg rijk. Zijn verloofde, Mercédès is getrouwd met Mondego, de vader van Edmond is overleden en zijn voormalige baas staat aan de rand van de financiële afgrond. Edmond vat het plan op om de mensen die hem hebben bijgestaan te helpen. Dan verdwijnt hij voor lange tijd naar de Oriënt om nog rijker te worden een plan voor wraak uit te broeden.
In Rome verschijnt negen jaar later een vreemde Italiaanse Graaf op het toneel, de Graaf van Montecristo. Hij heeft zijn titel duidelijk gekocht, maar is echt onmetelijk rijk. Hij raakt bevriend met twee Parijzenaars en zorgt ervoor dat zij hem kunnen introduceren bij andere vooraanstaande Parijzenaars.
In Parijs wurmt de Graaf zich snel naar binnen bij de families van Danglars, Moncerf (voorheen Mondego) en Villefort. Met zijn manipulaties ruïneert hij hun levens. Maar hun kinderen raken daar ook bij betrokken. Zij zijn over het algemeen redelijk onschuldige, jonge mensen, die nooit iets te maken hebben gehad met de machinaties van hun ouders. Als een onschuldig kind ook nog eens omkomt, als gevolg van de acties van de Graaf, vraagt hij zich af waar hij mee bezig is.
Uiteindelijk gaan al zijn tegenstanders ten onder.
Uiteindelijk keert de Graaf weer terug naar Montecristo. Daar brengt hij nog twee geliefden samen, die bijna ten onder waren gegaan aan de machinaties van de Graaf. De Graaf besluit een wat rustiger leven te gaan leiden en keert terug naar de Oriënt.
Conclusies
Wauw, geen wonder dat deze klassieker al meer dan 150 jaa populair is. Het verhaal is vlot en zit vol actie. Ieder hoofdstuk gebeurt er weer een nieuwe ramp, die het hoofd geboden moet worden. Daarnaast heeft Dumas het verhaal ook verbonden aan de geschiedenis van Frankrijk in die periode. Napoleon was net verbannen naar Elba en de Koning weer geinstalleerd in Parijs. Maar de spanningen tussen de Bonapartisten en de Koningsgezinden waren de wereld nog niet uit en Edmond Dantes wordt daartussen gemangeld.
Daarnaast zijn er ook veel beschrijvingen van de steden en landsdelen waar de hoofdrolspelers hun avonturen beleven. Marseille, Rome en Parijs worden uitvoerig beschreven en de hoofdrolspelers bezoeken markante locaties. Hierdoor komt het allemaal wat meer tot leven.
En verder zijn de intriges ook spannend, vooral wanneer in de laatste hoofdstukken de verschillende machinaties van de Graaf op elkaar in beginnen te spelen en hij zelf ook de controle verliest over zijn pionnen. Hij zet de tweede vrouw van Villefort aan tot een campagne van vergiftiging, om zo een schandaal te veroorzaken voor Villefort, die steeds hoger is op geklommen binnen de rechterlijke macht van Frankrijk. Maar hij realiseert zich totaal niet dat daarmee Valentine de Villefort, dochter uit het eerste huwelijk van Villefort en Edouard de Villefort, zoon van het tweede huwelijk (met de gifmengster) ook gevaar lopen. Dat de Markies en Markiezin de Saint Merain en Barrois, een bediende, omkomen bij deze campagne, interesseert de Graaf totaal niet.
Als je nog eens een lange tijd binnen moet zitten en wil dromen over mooie landschappen in Zuid Frankrijk en Italië, pak deze er dan eens bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten