Een tijdje geleden kreeg ik van een buurtgenoot een boek, De Vier Veren van A. E. W. Mason. Het boek is uit 1902 en verschillende keren verfilmd (in 1915, 1929, 1939, 1978 en 2002). Wat maar aangeeft hoe populair het boek indertijd was. Het verhaal gaat over de avonturen van een stel vrienden in de Britse militaire expedities nadat de Mahdi Karthoum had ingenomen, in de jaren '80 van de negentiende eeuw.
Spoilers
Het verhaal start met Harry Feversham als jonge knul. Hij is de laatste nazaat van een eerzaam geslacht, waarvan de mannen altijd eer behaald hebben in de verschillende oorlogen van het Britse Rijk. Zijn vader heeft gevochten in de Krimoorlog.
Wanneer Harry volwassen is, is hij onderdeel van het Britse leger. En aan de vooravond van de start van de oorlog tegen de Mahdi neemt hij plotseling ontslag. Zijn vrienden en verloofde denken dat dit uit lafheid is en sturen hem ieder een witte veer. Dit teken van veroordeling door zijn vrienden is zo schandelijk dat Harry zijn gezicht niet meer kan laten zien in beschaafd gezelschap. Hij probeert een weg te vinden om weer aanzien te verwerven in de ogen van zijn vrienden en verloofde.
De rest van het boek is een verslag van zijn oude vrienden, die nog steeds in de Soedan actief zijn met verschillende militaire operaties. Harry is ook naar de Soedan vertrokken en probeert zijn vrienden bij te staan. Zo haalt hij brieven van Generaal Gordon uit een geheime bergplaats in Berber. Daarna redt hij één van zijn oude vrienden uit de helse gevangenis van Omdurman.
Als zijn dapperheid bekend wordt, vragen zijn oude vrienden hun veren weer terug. Harry is gezuiverd van de smet van lafheid en hij kan zijn oude leven weer oppakken.
Conclusie
Dit boek deed me veel denken aan The Age of Innocence. De tijdsperiode van The Four Feathers is iets, later, in de tweede helft van 1880's. Maar ook hier zit iedereen volledig klem in genderrollen en sociale verwachtingen. En als die rollen of verwachtingen niet bij je passen heb je gewoon pech.
Zo wordt er van Harry verwacht dat hij het leger ingaat. Wat hij wil met zijn leven doet er niet toe, alle Fevershams zaten in het leger, Harry dus ook. Ook wanneer Harry zelf denkt dat hij niet het geschikte temperament heeft voor een legercarriere.
Wanneer hij zich heeft verloofd met de Ethne, wil hij haar een leven van uitzendingen en reizen door het Britse Rijk besparen en neemt ontslag. Maar omdat zijn ontslag net samenvalt met een nieuwe oorlog, wordt zijn keuze gezien als lafheid. En dat moet bestraft worden met sociale uitsluiting. Er is eigenlijk ook geen manier om je te rehabiliteren na zo een straf, want je kan niet meer terug het leger om alsnog te bewijzen hoe dapper je bent.
Dit boek laat zien dat mannen net zo goed volledig klem konden zitten in genderrollen en verwachtingen en een hoge prijs moesten betalen om zich daaraan te ontworstelen.
Ethne, de verloofde van Harry probeert na zijn vertrek haar leven weer op te pakken en ze verlooft zich met Jack Durrance, een oude vriend van Harry en de enige die niet gelooft in zijn lafheid. Maar Jack vermoedt dat Ethne nog steeds gevoelens heeft voor Harry en Ethne wil niet nog een man teleurstellen door een verloving te verbreken. Dus ook zij blijven om elkaar heen draaien en nooit zeggen wat ze menen, wat dat zou maar pijnlijk zijn.
Een erg goed boek, dus pak het zeker eens mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten