In de oude doos zitten steeds meer films, deze keer keek ik Starship Troopers (1997), inmiddels meer dan 25 jaar oud. Deze film van Paul Verhoeven (Benedetta) is naar een boek van Robert Heinlein, maar heeft bepaald een andere kijk op de moraal van het verhaal.
In de film zien we verder een hele hoop bekende en minder bekende koppen uit de ninteties, zoals Casper van Dien (Sleepy Hollow), Denise Richardson, Clancy Brown (Thor: Ragnarok) en Michael Ironside.
Spoilers
De film is meer dan 25 jaar oud, mensen. Het boek waar het op gebaseerd is, is uit 1959. Het zou allemaal geen verrassing meer mogen zijn.
De film begint met een journalist, die vanaf het slagveld verslag doet van een gruwelijke strijd op een verre planeet. Soldaten rennen langs hem en leveren slag met insect-achtige buitenaardse wezens. Dan wordt de journalist gegrepen door een van de monsters en live op camera opgegeten. Even later volgt de cameraman (Paul Verhoeven-style, de ingewanden spetteren alle kanten op). Het blijkt dat de slag buitengewoon beroerd verloopt voor de mensheid.
Dan gaan we naar een jaar eerder. We zien vrienden Johnny Rico (van Dien), Carmen Ibanez (Richards), Carl Jenkins (Harris) en Dizzy Flores (Meyer), die bij elkaar op de middelbare school zitten in Buenos Aires. Ze doen eindexamen en maken zich zorgen om de toekomst. De mensheid is in oorlog met de Bugs, een gruwelijk ras van insectachtige, buitenaardse wezens. Ze besluiten om zich allemaal in te schrijven voor het leger. En alleen door bij het leger te gaan, kan een burger stemrecht en allerlei andere rechten verkrijgen.
De oorlog is al langere tijd gaande. Overal zijn veteranen van de oorlog te zien. Allemaal hebben ze gruwelijke verminkingen, leraar Raszack (Ironside) mist een arm en de biologie-lerares is blind en heeft een volledig verbrand gezicht.
Johnny en Dizzy komen in dezelfde legereenheid, de Mobiele Infanterie, Carmen wordt piloot en Carl wordt spion. Johnny en Dizzy doorlopen een brute training onder leiding van Sergeant Zim (Brown). Inmiddels is Buenos Aires vernietigd door de Bugs, door middel van een asteroïde. Dat maakt Johnny en Dizzy en hun collega's alleen maar meer gemotiveerd om te vechten.
Na hun training worden ze toegewezen aan een nieuwe eenheid en uitgezonden naar de planeet Klendathu, waar de Bugs wonen. Daar komt iedereen dan terecht in de gruwelijke slag, waarmee de film begon.
Na afloop van de slag worden Johnny en Dizzy toegevoegd aan de eenheid van Luitenant Raszack, die zijn carrière in het leger weer heeft opgepakt. Johnny maakt carrière in de eenheid van Raszack. Al snel krijgen ze een nieuwe missie op planeet P, waar een post van de mensen is overvallen door de Bugs. De eenheid van Raszack wordt ook gruwelijk overvallen, Raszack en Dizzy komen om.
Maar de aanval op Planeet P heeft wel waardevolle informatie opgeleverd, volgens Carl Jenkins. Hij stuurt Rico en zijn nieuwe eenheid (aangevuld met wel heel jonge rekruten) terug naar Planeet P. Daar is waarschijnlijk een "Brein"bug te vinden, een leider van de andere bugs. Als Rico die te pakken kan krijgen, zou dat een hoop informatie opleveren voor de strijd tegen de bugs.
Rico wordt teruggestuurd met zijn eenheid en ze vinden inderdaad de "Brein" bug, maar die heeft inmiddels Carmen gevangen genomen, dus zij moet ook nog gered worden. Maar uiteindelijk wordt iedereen gered, wordt er een "brein" bug gevangen genomen. De mensheid heeft een belangrijke slag gewonnen.
Conclusie
Whew, wat een film. Net als Benedetta op het oog een oppervlakkige film (met veel seks of met veel geweld), maar als je even nadenkt, zit er toch nog een diepere laag in.
Zo op het eerste oog is het een film over dappere jonge mensen, die strijd willen leveren om hun eigen normen en waarden en manier van leven te beschermen. En die manier van leven gaat over de vrijheid en vriendschap! Maar als je verder kijkt, zijn er toch wat vraagtekens te plaatsen.
Zo wordt een militaire levensstijl, met heel veel bruut geweld en ernstige gevolgen voor de gehele bevolking, wel heel erg verheerlijkt. Soldaten lopen in uniform rond tussen burgers, kinderen spelen met wapens en krijgen kogels uitgedeeld. Carl Jenkins loopt later in zijn carrière rond in een jasje dat niet zou misstaan bij de Gestapo.
Jonge, talentvolle mensen zien in deze wereld geen andere carrièremogelijkheden dan in het leger te gaan en hun leven en mentale en lichamelijke gezondheid op het spel te zetten, voor het recht om te stemmen, een politieke carrière te kunnen beginnen of kinderen te mogen krijgen.
En waarvoor allemaal? Op een plaatje zien we hoever de planeten van de mensen en de Bugs uit elkaar liggen. Waarom dan strijd leveren? Deze twee culturen kunnen toch niet in elkaars vaarwater zitten. En als je die vraag stelt, waren het dan de Bugs die de oorlog begonnen? Of waren het toch de mensen? Alle informatie over de oorlog krijgen we van een overheidskanaal. Wat is waar?
Zo zegt deze film, tussen alle explosies en ingewanden door, toch nog een hele hoop over de zin en onzin van oorlogsvoering, manipulatie van het publiek en gevaren van het fascisme.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten