De Leeftijd van Ultron

Gisteren heb ik een drukke dag gehad met echtvriend +Sander. In de morgen konden we een beetje uitslapen, maar in de middag waren we present bij de verjaardag van vriendin +M. Aldaar troffen we volgens plan vriend +D, die we aan het einde van de middag weer mee naar huis namen om samen te eten, zodat we later op de avond naar Age of Ultron (2015) konden in de Cinetwins. We hadden zelfs een oppas geregeld!

Sander en ik zijn wel fans van de films die zijn uitgekomen binnen de MCU en inmiddels hebben we er al een flink aantal gezien. De meeste in de bios, maar sommigen toch ook gewoon thuis. Thor: The Dark World en Guardians of the Galaxy heb ik gemist en moet ik nog steeds eens kijken. En we zijn trouwe fans van Agents of SHIELD.
Onlangs was nog The Avengers op tv en die heb ik weer gekeken en het verbaast me toch weer hoe goed die film in elkaar zit. Het is handig wanneer je de eerdere films hebt gezien, maar niet nodig. En toch wordt in een aantal hele korte scenes toch een heel goed beeld geschetst van wie de verschillende helden zijn en wat hun sterke en zwakke kanten zijn. En dankzij Joss Whedon (die ik, oude taart, nog ken van Buffy the Vampire Slayer, en in mindere mate Angel, Dollhouse en Firefly) werd de spanning tussen de karakters door middel van gevatte one-liners tot grote hoogte opgevoerd.

Maar goed, door naar Age of Ultron...

Met de A van Avengers, of Age...

Deze film is weer geregisseerd door Joss Whedon, de hoofdrollen gaan weer naar Robert Downey Jr (Sherlock, Iron Man 3), Chris Hemsworth (Avengers, Star Trek, Mark Ruffalo (Avengers, Shutter Island) Chris Evans (Captain America, Winter Soldier), Scarlet Johansson (Avengers, Winter Soldier), Samuel L. Jackson (Pulp Fiction, Attack of the Clones) en Don Cheadle (The Guard, Boogie Nights). Maar Aaron Taylor Johnson, Elizabeth Olsen en Paul Bettany (Dogville) hebben nu ook rollen.

Spoilers!

De MCU serie is duidelijk een wat duistere weg ingeslagen. In Iron Man 3 had Tony Stark grote moeite met zijn ervaringen uit de The Avengers film. Hij worstelde duidelijk met  Post-Traumatisch Stress Syndroom. In Captain America: Winter Soldier wordt Captain America ook geconfronteerd met geesten uit zijn verleden en de gevolgen van zijn oorlogshandelingen. Ook hij kijkt te lijden aan PTSS. Daarnaast stort ook de ondersteunende organisatie van SHIELD in en is verbindende factor Nick Fury verdwenen. En ook deze film is heel wat duisterder dan de eerste The Avengers-film. 

De avengers strijden als team nog steeds tegen HYDRA, die verschillende bastions heeft over de hele wereld en van daar uit nog steeds probeert om wapens te ontwikkelen gebaseerd op de technologie van de Tesseract en de Scepter van Loki. Tijdens een van die missies ontmoeten de avengers twee jonge mensen, die speciale krachten hebben gekregen als gevolg van de experimenten van HYDRA. Het meisje heeft de gave om de gemoedsgesteldheid van mensen te beïnvloeden en ze laat een aantal avengers hun grootste angsten zien. 

Op Tony Stark heeft dat buitengewoon veel invloed. Hij ziet zijn vrienden dood, als gevolg van een bedreiging uit het weidse heelal, waar de mensheid nauwelijks weet van heeft en weinig invloed op kan hebben (heel erg Lovecraftian, nu ik er zo over nadenk). Hij lijkt de bevlieging van zich af te schudden, vindt de Scepter van Loki en het team trekt zich succesvol terug. Zij lijken zelfs een manier gevonden te hebben om niet alleen gebruik te maken van de kennis en vaardigheden van Bruce Banner, maar ook de krachten van Hulk in goede banen te leiden. 

Maar het visioen blijft Tony bij. Samen met Bruce vraagt hij van Thor een paar dagen de tijd om de Scepter te onderzoeken. Hij en Bruce begrijpen beter dan de rest dat de Scepter niet magisch is, maar technologisch (voldoende geavanceerde technologie is niet te onderscheiden van magie, maar niet voor Tony en Bruce). Hij hoopt de technologie in te kunnen zetten voor de bescherming van de aarde (hoewel we net in Captain America en in The Avengers hebben gezien dat deze technologie niet te beheersen is), door middel van zijn Ultron - programma. Bruce heeft hier wat twijfels over, maar kan niet op tegen de dominante persoonlijkheid van Tony. Zelf kreeg ik de sterkte behoefte om Tony te slaan met een paar boeken over politieke theorie en recente wereldgeschiedenis. "Vrede in onze tijd" is geen uitspraak waar ik kalm van wordt.

Bij nader inzien vraag ik me ook af wat de invloed van de Scepter zelf was. In The Avengers werd al gesuggereerd dat het ding invloed heeft op de beslissingen van mensen die hem vasthouden of er in de buurt verblijven. 

Tony en Bruce zetten door, ze zien in dat het juweel in scepter een soort kunstmatige intelligentie is. Beter, groter en sterker dan JARVIS, waar Tony al veel ervaring mee heeft. Prompt gebruiken ze dit juweel om het Ultron - programma te besturen. En dan laten ze het alleen, terwijl zij zelf met hun vriendjes vieren dat de laatste missie van de avengers succesvol is verlopen. 

Het feest was een van de wat zwakkere stukken van de film. Er kwamen veel karakters in terug die in de eerdere films ondersteunende rollen hadden. Ze voegden verder niets toe aan het verhaal, even hun gezicht laten zien en laten zien dat de wereld groter is dan alleen de helden van deze film. Dan begint Natasha Romanoff ineens te flirten met Bruce. 

(Ik vond dat ook een beetje geforceerd overkomen. In The Avengers leek ze vreselijk op haar hoede te zijn voor Bruce en zijn Hulk-persona, zeker nadat hij haar flink in elkaar had geslagen tijdens een Hulk- momentje. In Captain America: Winter Soldier leek ze meer een klik te hebben met Captain America zelf, hoewel dat wel een sterke collegiale vibe had. En waarom moet het enige meisje in de groep nou weer per se verliefd worden op iemand? Is dat nou echt nodig, is succes voor vrouwen nog altijd het vinden van een partner. Bovendien is dit de vrouw die in The Avengers nog zei: "Love is for children.")

Na afloop van het feest spelen de hoofdrolspelers nog even Arthur en het Zwaard in de Steen met de hamer van Thor. Thor lijkt als enige te merken dat alleen Captain America enige beweging kan krijgen in de Mjölnir, wat hem verbaast en verontrust. 

Maar dan worden ze bruut gestoord door Ultron, die zichzelf een van de robots van Tony heeft eigen gemaakt, JARVIS heeft uitgeschakeld en nu een heel eigen kijk op zijn opdracht om vrede op aarde te creeëren heeft gekregen (had ik toch gelijk). Ultron slaat de boel kort en klein, steelt de scepter en ontkomt. De avengers moeten aan de bak om te achterhalen hoe dit zo mis heeft kunnen gaan en hoe Ultron valt uit te schakelen. 

Ultron gaat naar de laatste HYDRA basis om zich daar een beter lichaam te maken. En passant rekruteert hij ook de tweeling die daar al eerder voor problemen zorgden voor de avengers. 

De avengers ontdekken een verband met een Zuid-Afrikaans handelaar in Vibranium, ideaal voor schilden maar ook voor hypermoderne robots. Aldaar komt het tot een driehoeks-confrontatie tussen de handelaar, de avengers en Ultron en de tweeling. Het meisje weet dit keer Bruce angst aan te jagen met haar visioenen, wat leidt tot de Hulk die een middelgrote stad in Afrika kort en klein slaat. Uiteindelijk weten de avengers min of meer intact weg te komen, maar dit was niet een van hun grote successen. 

Ultron maakt voor zichzelf een nog beter lichaam, met hulp van het Vibranium en een vooraanstaand arts in regeneratie-technieken. Hij analyseert ook de Scepter beter en ontdekt de kleinere steen die erin zit, waar de echte kracht vandaan komt. Met het Vibranium en de steen wil hij zich een beter lichaam maken, waar hij zijn programmatuur in kan downloaden. Wanneer hij dat doet, krijgt het meisje van de tweeling een beter beeld van zijn plannen en besluit zij dat zij zich beter bij de Avengers kunnen aansluiten. 

Na weer een hele hoop actie-spectakel, hebben de avangers het nieuwste lichaam van Ultron, met een bijna gecompleteerde download van de krankzinnige persoonlijkheid van Ultron. Tony heeft nog altijd zijn lesje niet geleerd en denkt nog steeds dat hij zijn fouten recht kan zetten met meer technologie, die hij nog niet volledig begrijpt. Hij wil JARVIS, die niet vernietigd bleek, maar zich had verstopt, ook downloaden in het nieuwste lichaam van Ultron, zodat dit de Ultron kan worden zoals Tony dat voor ogen had. De rest van de avengers zijn begrijpelijkerwijs minder gecharmeerd van dit plan. 

Voor dat de boel echt kan escaleren, forceert Thor de zaak met meer bliksem. Terwijl de rest aan het bijkomen was van hun missie in Afrika, was hij op een Norse vision-quest in een bron, waar hij zag welke rol de steen speelde. Hij keert nu terug om met zijn bliksem het lichaam van Ultron tot leven te wekken (leuke Frankenstein referentie ook). Het wezen dat ontstaat uit de mix van Ultrons opdracht, een lichaam van Vibranium en organische cellen, de steen en de bliksem van Thor heeft even tijd nodig om te kunnen functioneren, maar blijkt hij (het?) ook Mjölnir te kunnen hanteren. Daarmee bewijst hij (het? maakt het uit?) intrinsiek goed te zijn (en aanspraak te kunnen maken op de troon van Asgard?). 

De hele groep keert terug naar de laatst HYDRA basis, waar het verhaal ook begonnen is. Ultron is inmiddels gekker en gekker geworden en laat de HYDRA basis en het omliggende landschap verrijzen, om het dan als een meteoriet weer terug op aarde te laten vallen en zo een extinction-level-event te forceren, wat ook het einde van de dinsauriërs betekende. Daarmee realiseert hij wel vrede op aarde en kan voldoen aan zijn missie. 

Het stuk aarde zit nog vol mensen. Die worden gelukkig gered door de restanten van SHIELD die nog werkzaam zijn naar de gebeurtenissen in Captain America: Winter Soldier. De avengers hakken de verschillende onderdelen van Ultron in de pan. 

In de naweeën van dit avontuur vertrekt Bruce. Hij heeft te weinig vertrouwen in zijn Hulk-persona om een relatie met Natasha (of wie dan ook) aan te gaan. Andere leden van de avengers vertrekken ook om andere doelen na te streven of zich te herbezinnen. Alleen Captain America en Natasha zijn over van de oude avengers, maar gelukkig zijn daar nog de side-kicks uit eerdere films, die het team weer kunnen aanvullen. 

Conclusie

Ik vond deze film minder sterk dan de eerste The Avengers - film. Meer gevechten en explosies en een wat warriger verhaal. Terwijl er sterke punten in het verhaal zaten, die verder uitgewerkt hadden mogen worden. 

Na de eerste Avengers-film, lijkt het team zijn verschillen overwonnen te hebben konden zij gecoördineerd strijd leveren tegen Loki en de Chitauri. Maar een paar manipulaties verder en het hele team valt volledig uit elkaar, kennelijk was de basis toch niet zo stevig. Ook had er meer gedaan kunnen worden met de visioenen. Tony valt flink terug in zijn PTSS na zijn visioen, maar lijkt daar ook redelijk snel weer uit te komen. Hetzelfde geldt voor Natasha. We leren meer over haar achtergrond naar aanleiding van haar visioen. Maar ook dat zakt al snel weer naar de achtergrond. 

De focus wat meer op het conflict tussen de persoonlijkheden binnen het team te leggen en hoe zij dat zouden overwinnen onder de vreselijke druk van de vernietiging van de wereld en hun persoonlijke trauma's was waarschijnlijk wat spannender geweest dan alweer een explosie. 

Desondanks nog steeds een leuke avond uit en ik kijk alweer uit naar de volgende film. 

   

Juffendag

Deze post is verplaatst naar Jennifers Gezinsblog, lees daar verder over alles wat mijn gezin en familie aangaat.

Zaadjes zaaien

Het is een beetje laat voor mijn doen, maar ik heb weer zaadjes in zaaibakjes gezaaid. Ik had laatst al sla en kervel uitgezaaid, maar het was denk ik een beetje te vroeg en er zijn teveel slakken. Er komt in elk geval bijna niets op. Dus ik heb alleen nog veldsla in bakjes, die binnenkort de grond in moeten. Verder heb ik ook weer rucola en zuring in bakjes gezaaid. Dat vind ik toch altijd wel een lekkere aanvulling op een salada. En een lauwe zuring-yoghurt saus is heerlijk bij een stukje vette vis. Ik kijk er al naar uit.

Maar ik heb vorig weekeind ook ander zaad in bakjes gedaan. Courgette, ik had nog zaad voor gele courgettes. Die zijn erg smakelijk en zien er wat leuker uit dan de groene. Maar omdat ze alweer wat ouder zijn, vraag ik me af of ze nog wel op zullen komen. Ik wacht nog even af en anders koop ik nieuw zaad. Verder heb ikook weer Brocoli in bakjes gezaaid en hoop ik die binnenkort uit te kunnen planten. Verse brocoli is toch wel heel veel lekkerder dan Brocoli die je in de winkel koopt.

Dit jaar heb ik niet alleen groenten in bakjes gezaaid, maar ook bloemen. Ik heb lupine in de tuin staan en daarvan heb ik zaad gewonnen in 2013 en 2014. En nu uitgezaaid. Dan plant ik die zaailingen tussen de andere lupines. De lupines van vorig jaar zullen dit jaar bloeien, maar daarna waarschijnlijk afsterven. Door nu alweer lupines te planten, ben ik volgend jaar ook verzekerd van bloemen. En ik vind hun pluimen altijd zo mooi.
Ik had ook een paar jaar geleden een datura-plant in de tuin. Daar heb ik toen zaad van gewonnen en ik hoop dat dat nu ook weer uitloopt en ik het uit kan planten. Verder vond ik ijn zwarte stokroos vorig jaar ook erg mooi en daar heb ik nu ook zaad van in potjes staan.

Ik hoop maar dat het allemaal aanslaat en ik dit jaar kan genieten van een flinke bloemenpracht en lekkere groenten.

Star Wars Binge

Waar het allemaal mee begonnen is, in 1977.

Een tijdje geleden zijn we als gezin op een heuse Star Wars binge gegaan. +Sander en ik kenden de verhalen van Star Wars natuurlijk wel. In onze jonge jaren zijn de films bij vlagen wel op TV geweest en we kenden de eindeloze parodiën. Zelf heb ik nog eens een boek uit de bieb gehaald (ik denk The Empire Strikes Back, vertaalt als Wraak uit het Heelal).
Toen in 1999 (ook alweer zestien jaar geleden) The Phantom Menace uitkwam, woonden we beiden in Groot Brittannië en hebben we de film gezien in Leicester, waar Sander toen woonde, ik vermoed in de Odeon Cinema, wat vlakbij Sanders huis was toen.

Een vrij duistere film, waarin bijna alles misgaat voor de helden.
De droomscene met het afgehakte hoofd van Darth Vader,
die het hoofd van Luke Skywalker bleek te zijn, was best eng. 

Onlangs zond FOX alle zes films uit, in de chronologische volgorde, dus de nieuwe serie als eerste. Wij hebben dat opgenomen en later met de kinderen teruggekeken. Eigenlijk zijn ze er nog wat klein voor, dus de al te enge stukjes hebben we doorgespoeld. En doordat we meekeken konden we met de kids praten over wat er gebeurde en wat ze daarvan vonden.

En hier komt alles gelukkig goed.
De kids vonden de Ewoks enorm grappig,
ik vond het nog altijd tegenvallen. 

Het was ons niet gelukt om alle films op te nemen, maar gelukkig konden we de DVD set van een collega van Sander lenen. Toen konden we de ontbrekende aflevering (The Empire Strikes Back) alsnog kijken, zonder reclames.

Een terugkeer naar de legende, 22 was ik toen. 

Het was leuk om de films eens een keer in één ruk te bekijken. Ik moet zeggen dat ik de tweede serie (The Phantom Menace, Attack of the Clones en Revenge of the Sith) beduidend minder vind. Ik heb vooral moeite met een paar onwaarschijnlijke dingen, die, als ze anders waren aangepakt, het hele plot heel wat korter hadden gemaakt.

Ik vond hem een enge stalker.

Het feit dat de Jedi niet terugkeren naar Tatooine om de moeder van Anakin (Christensen) alsnog uit haar slavenbestaan te bevrijden, zodat de jonge maar krachtige en getroubleerde Jedi-in-wording tenminste weet dat zijn moeder veilig is. Dan hoeft hij niet tien jaar later angstige, voorspellende dromen te hebben over haar gruwelijk einde en zijn eerste snoekduik in de morele afgrond.
Het feit dat de raad van Jedi's, die toch al een tijdje bestaat, niet in staat is om een getroubleerde jongeman de ondersteuning te geven die hij nodig heeft om op te groeien tot een stabiele gebruiker van grote krachten. Hij zal toch niet de eerste jedi-leerling zijn met enige trauma's in zijn verleden. Zijn er geen therapeuten?
Het feit dat Anakin en Padme (Portman) verliefd worden op elkaar en zelfs trouwen. Zij moet flink wat ouder geweest zijn dan hij en het is van veraf te zien dat ze verwikkeld zijn in een zeer ongezonde relatie. Het is mij als kijker volstrekt onduidelijk waarom die twee voor elkaar vallen en ik vermoed dat Anakin zijn krachten gebruikt om haar verliefd op hem te laten worden. Hij is buitengewoon obsessief met haar bezig.

Het feit dat de Jedi-raad Anakin zijn rechten ontzegd (door hem geen volwaardig ridder te maken), maar hem wel laat spioneren op zijn enige vriend buiten de raad, Senator Palpatine (McDiarmid). En dan zijn ze verbaasd als dat niet goed uitpakt.
En het feit dat Obi-Wan (McGregor) maar niet door wil hebben dat zijn leerling Anakin echt de verkeerde kant opgaat.

Toch wel erg duister.
We hebben een hoop door moeten spoelen. 

Nee, doe dan de eerste serie maar. Wat aangenamere en geloofwaardige karakters, hoewel de relatie tussen Prinses Leia (Fisher) en Han Solo (Ford) ook niet heel gezond te noemen is (misschien heeft G. Lucas een ding voor relaties op de grens van gewelddadig). En vooral de filmmuziek! De muziek en de thema's bij de verschillende karakters voegen toch wel wat toe aan het verhaal. Hoewel het er bij vlagen wel wat dik opligt, is het toch heel memorabel. Dat zie je tegenwoordig toch helaas heel wat minder, wat jammer is.

In ieder geval, we hebben onze kids weer een belangrijk stukje cultuur meegegeven.

Star Wars - Episode I - The Phantom Menace (1999) van George Lucas, met Liam Neeson (The A-Team, Schindlers List), Ewan McGregor (Shallow Grave, A Life Less Ordinary) en Natalie Portman (Black Swan, Thor) in de belangrijke rollen.
Star Wars - Episode II - The Attack of the Clones (2002) van George Lucas met nieuwe rollen voor Hayden Christensen, Christopher Lee (Lord of the Rings, Wicker Man), Ian Mc Diarmid (Sleepy Hollow) en Samuel L. Jackson (Captain America, Django).
Star Wars - Episode III - The Revenge of the Sith (2005) van George Lucas met de bekende gezichten.
Star Wars - Episode IV - A New Hope (1977) van George Lucas met Mark Hamill, Harrison Ford (Indiana Jones, Cowboys and Aliens), Carrie Fisher (When Harry met Sally), Peter Cushing (Horror Express, The Mummy) en Alec Guinness (Tinker Tailor Soldier Spy, Lawrence of Arabia) in de belangrijke rollen.
Star Wars - Episode V - The Empire Strikes Back (1980) van Irvin Kershner (Never Say Never Again) met de bekende gezichten.
Star Wars - Episode VI - Return of the Jedi (1983) van Richard Marquand met de bekende gezichten. 

Een link naar het verleden

Onlangs heb ik weer hobbies weten te verenigen. In mijn zeer jonge jaren (ahem) speelde ik (bij mijn ouders nog) veel computerspelletjes via de Nintendo, eerst op de NES en later op de SNES. Een van de klassieke spellen die ik daarbij heel veel gespeeld heb, was Legend of Zelda. Daar heb ik, mijn vader en mijn zus heel heel heel veel tijd mee doorgebracht. En het heeft echt mijn jeugd voor een deel wel gevormd.

Het volledige koord

Tegenwoordig speel ik nog steeds wel computerspellen, maar door werk, kinderen en echtvriend heb ik daar minder tijd voor over dan vroeger. Jammer natuurlijk, maar ik heb nu ook andere hobbies. En een daarvan is borduren. En daar komt de boel leuk samen. Die oude computerspellen hadden nog niet genoeg geheugen om heel veel tijd te besteden aan animatie. Dus de popjes die rondrennen in het spel, bestaan uit overduidelijke pixels. En er zijn meer mensen die computerspellen en borduren leuk vinden, en die verzamelen de plaatjes, vergroten die en dan kan je dat als borduurpatroon gebruiken. Of als patroon voor strijkkralen.

Link en Zelda, eindelijk samen.

In ieder geval, ik heb een tijdje geleden al een heel klein Cthulhu monster gemaakt voor een vriend en nu ook Link en Zelda uit Legend of Zelda. Ik heb ze geborduurd op plastic gaas, uitgeknipt en aan een koordje gehaakt. Zo een koordje gaat dan om de rits van mijn tas. Daar zat eerst een ander koordje, dat brak af. Dat heb ik toen vervangen door een koordje met kralen, maar dat brak ook af. Ik hoop dat dit nu blijft zitten, want ik vind het wel mooi geworden.

Pinterest

Hardcore tuinieren

Met het lekkere weer van de afgelopen dagen heb ik ook even flink gebruik gemaakt van de mogelijkheid om te tuinieren.

Vrijdag was natuurlijk de lekkerste dag, maar dat was ook een dag dat ik gewoon moest werken. Dus ik ben toen snel voor ik de kinderen afhaalde nog even langs de volkstuin gegaan met een stel tuinbonen. Die lagen thuis al een dagje te weken in water en konden zo de volle grond in.

Zaterdag ben ik echt flink bezig geweest. Ik heb alle fruitstruiken uit mijn tuin gehaald en naar de volkstuin verhuisd. En nu heb ik van de ruimte gebruik gemaakt om wat andere struiken in mijn tuin te verplaatsen. Maar nog was het niet vol. Ik had jaren geleden een Japanse spierstruik uit mijn tuin goed en op een beter plek gezet. Maar die had het daar zo naar zijn zin, dat hij ook veel te groot werd en alles overheerste. Dus die wilde ik ook verplaatsten. Maar dat ging zomaar niet. Na een heftige strijd tussen de struik en mij, waarbij ik bewapend was met een spade, moest ik het opgeven. De steel van de spade was doormidden geknapt. Ik was wel enigszins verbaasd, ik wist niet dat dat kon. Maar dat maakte dus voor die dag een einde aan mijn plannen. Het weer was toch ook niet best.

Tuinieren, als je het echt meent.

Zondag toog ik naar de praxis voor een nieuwe spade. Ik was nog half van plan om misschien alleen een nieuwe steel te kopen. Maar we kregen het restje van de steel niet uit de spade, helaas. Dus ik heb nu een hele nieuwe spade.
Daarmee ging ik met twee kindjes naar de volkstuin, waar we nog de laatste bessenstruiken in de grond wilden krijgen en even wat water wilden geven. De kinderen hebben hun best gedaan om het paadje voor de tuin vrij te maken van onkruid en ik heb nog twee kruisbessenstruiken en wat rode bessenstruiken de grond in gekregen.
Door het warme weer lopen de planten inmiddels lekker uit. Alles zit al vol blaadjes en bloemenknopjes. De rabarber heeft de verhuizing en splitsing in drie stukken ook goed doorstaan en alle drie de stukken lopen alweer heel aardig uit. Ik zal dit jaar even rustig aandoen met oogsten van de rabarber, maar volgend jaar zal ik mijn lol niet op kunnen denk ik zo.
Eenmaal thuis verdween Sander met de kinderen naar de cinetwins, voor de nieuwe Shaun the Sheep film, die ze graag wilden zien. En ik kon weer door met mijn Nemesis, de spierstruik. Die had geen verweer tegen de nieuwe spade. Dus die is ook opgegraven, gesplitst en weer opnieuw geplant in een ander deel van de tuin. Toen heb ik uit de voortuin nog Lupine en Akelei opgegraven en ook die op nieuwe plekken in de achtertuin een mooie plek gegeven. Ik hoop maar dat het allemaal weer aanslaat. Vooral Lupine houdt niet van verplanten.

Het enige wat me nu nog te doen staat is het zaaien van zaadjes voor de moestuin in bakjes. Inmiddels is het half april, hoog tijd om daarmee te beginnen. De zaadjes van de courgette, tomaat broccoli en sperziebonen roepen mijn naam en vragen waarom ik ze verwaarloos. Dus daar moet ik komende week maar naar kijken

Pendragon XXII - Herovering van Kent

Het gaat goed met de Pendragon-campagne! We hebben de Great Pendragon Campaign nu grotendeels losgelaten. Wat volgens de GPC eigenlijk de anarchistische periode moet zijn, zijn nu eigenlijk de gloriedagen van Koning Uther. Hij is verkozen tot Hoge Koning van heel Brittannië en hij voert succesvolle campagnes tegen de Saksen.
Maar toch, de boel moet een keer instorten, zodat de jonge Arthur gezien kan worden als een Koning die het land komt redden. Dat betekent dat er toch nog wel een schaduw van doem en rampspoed boven de campagne hangt. Hoe lang kan dit allemaal nog goed gaan?

Pendragon Pagina
Geschiedenis van Logres
Benno van Steeple Langford
Caulas van Tisbury
Eliot de Wispelturige van Burcombe
Gilbert van Berwick St James
Ignaeus Livius van Broughton (niet aanwezig)

Salisbury, April 499 A. D.

Ygrainne,
Hoge Koningin van Brittannië

Alle ridders krijgen deze vroege lente een boodschap, van iemand die hen nastaat.

Sir Benno krijgt een brief van Vrouwe Ygrainne, Hoge Koningin van Brittannië, waarin zij vraagt naar haar dochter Morgaine, die nu wordt opgevoed door Sir Benno. Zij geeft Sir Benno ook de opdracht mee om erop toe te zien dat Morgaine geschoold wordt in het oude geloof en dat zij geschoold wordt om later Hertogin van Cornwall te kunnen worden. 

Sir Caulas krijgt een brief van zijn tweelingbroer, Sir Morgannor de Bruut, die twee jaar geleden getrouwd is met Prinses Sioned van Somerset. Hij waarschuwt zijn broer voor de ambities van de koningen in het westen van Brittannië. 

Sir Gilbert krijgt een brief van Madoc, Koning van Malahaut en oudste zoon van Hoge Koning Uther. Hij wil weten hoe het zijn broertje, Prins Arthur vergaat, die nu bij Sir Gilbert woont. Hij is bereid om plaatsen aan zijn hof te creeëren in ruil voor informatie over zijn broer. 

Sir Benno wil graag voldoen aan het verzoek van Vrouwe Ygrainne. Hij vraagt zijn collega Ridder Sir Eliot, die met zijn bijdragen aan de bouw van de kathedraal van Salisbury en het opzetten van een jaarlijkse Wickerman bekend staat als een zeer religieus man. Hij adviseert dat zijn moeder, Vrouwe Alis, regelmatig naar Steeple Langford zal gaan, om daar Morgaine te onderwijzen. Zij is zeer religieus en volgt de tradities van de Britse Stammen zeer trouw. 

Sir Caulas deelt de zorgen die zijn broer heeft met zijn collega Ridders. Zij zijn het met hem eens dat de blik van Uther niet alleen op het oosten en de Saksische kust gevestigd moet zijn. 

Sir Gilbert zegt niet veel over zijn brief. Maar hij wil wel wat meer aanhaken bij de groten der aarde. Zorgen dat zijn familieleden een plek kunnen krijgen aan het hof van een van de Koningen van Brittannië, die ook nog familie is van de Hoge Koning is natuurlijk nooit verkeerd. 

Salisbury, Mei 499 A. D. 

Hoge Koning Uther roept al zijn leenmannen op om naar Londen te komen, om van daaruit op te trekken naar Kent. Hij heeft tijdens de aanloop naar de verkiezing tot Hoge Koning toegezegd dat hij de strijd tegen de Saksen zou opvoeren. Dat betekent dat hij ze moet aanvallen waar ze sterk zijn, in Kent. Dat is het Graafschap dat ooit aan Hengest van de Saksen is gegeven, in ruil voor zijn dochter Rowena, de Saksische prinses die trouwde met Vortigern. Deze Rowena is ook de moeder van Cerdic, die zich nu de Koning van de Gewessi in Hantonne noemt en bijna Hoge Koning was geworden, in plaats van Uther. Deze Saksen zien Kent inmiddels als hun eigen land en de stad Canterbury als de hoofdstad van hun grondgebied hier. Vandaar deze aanval van Uther op het hart van hun aanwezigheid in Brittannië.
De ridders geven uiteraard gehoor aan deze oproep. Sir Ignaeus blijft achter in Salisbury en wijselijk besluit hij om niet alle ridders van London te sturen, maar een flink aantal achter de hand te houden, voor het geval Morganor gelijk had en Koning Idres of Koning Nanteleod daadwerkelijk een gooi doen naar landerijen in Salisbury.

London, Mei 499 A. D. 

In London zoekt Sir Caulas contact met andere vooraanstaande ridders en adviseurs van de Hoge Koning. Zij zijn het met hem eens dat Uther zich niet volledig mag richten op de Saksische kust en dat veel kleine koningen wachten op een moment van zwakheid van Uther om hun slag te slaan in de onstabiele koninkrijken in het westen van Brittannië.

Rochester juni 499 A. D. 

Het leger van Uther trekt op naar Rochester. De aldaar wonende Saksen zijn totaal verrast door deze plotselinge agressie van Uther en de Britten en zij zijn slecht voorbereid op een slag. Sir Benno houdt van te voren nog een toespraak om de Britten verder te inspireren, wat een vreselijk commentaar aan Uther ontlokt.

Uther: Wat die man (Sir Benno) met zijn tong kan doen, daar kan Ygrainne nog een puntje aan zuigen!

Sir Eliot wordt woest wanneer hij de duivelse Saksen met hun gore voeten op goede Britse grond ziet staan en hij begint te schuimbekken (Hate Saxons critical).
Hij brult: "Het is tijd voor een bad!"
en Sir Caulas vult meteen aan: "Een bloedbad!"

Ronde1:
De ridders staan tegenover een stel arme ceorls en uiteraard gaan zij als een heet mes door zachte, Saksische boter.

Ronde 2:
De ridders treffen daarna weer een stel ceorls, die al net zo weinig tegenstand bieden als hun dode kamaraden.

Ronde 3:
Het lijkt erop dat Rochester nauwelijks een verdediging op poten heeft weten te zetten, ook de volgende groep van ceorls wordt neergemaaid.

Ronde 4:
Eindelijk tegenstand, de ridders staan nu tegenover Heorthgeneats, de enorme Saksische elitekrijgers. Zowel Sir Eliot als Sir Gilbert zijn te boos om deze mannen bewusteloos te slaan en het losgeld te incasseren, zij slaan de krijgers dood. Sir Caulas is calculerend als altijd en slaat zijn tegenstander bewusteloos. Sir Benno wordt een dagje ouder en heeft moeite zijn tegenstander eronder te krijgen. Hij raakt ernstig gewond.

Rochester wordt zonder al te veel moeite ingenomen. Hoge Koning Uther viert deze makkelijke overwinning en neemt een paar dagen de tijd om te hergroeperen en te bekijken welke ridders nog mee kunnen vechten en welke ridders te zeer gewond zijn om nog van nut te zijn.
Sir Benno is te zeer gewond en te zeer op leeftijd om nog mee te kunnen vechten. Maar hij spreekt continu de troepen toe en de moraal is hoog.

Canterbury, Juni 499

Octa van Kent

Het leger van de Hoge Koning trekt op naar Canterbury, de grootste stad van Kent en bolwerk van de Saksen. Tijdens de Slag bij Lindsey nam Sir Eliot de Saksische leider Octa, die zich Koning van Kent noemde, gevangen. Sir Eliot heeft veel glorie en goud ontvangen voor het gevangen nemen van deze Koning. Wanneer de ridders zich opstellen op het slagveld voor Canterbury zien zij ook een grote Saksische krijger, die zeer vuil kijkt naar de trotse banieren van Salisbury en Burcombe. 

Burcombe

Salisbury

Ook hier volgt een grote slag. Sir Benno kijkt vanaf de zijlijn toe hoe de slag verloopt. 

Ronde 1:

De ridders uit Salisbury galopperen dapper voorwaarts, recht in de armen van een stel laffe Ceorls met bogen. Maar de God is met de rechtvaardigen en niemand raakt gewond, terwijl zij Saksen vermorzelen onder de hoeven van hun dappere rijdieren. 

Ronde 2:  

Canterbury is goed verdedigd met de Heorthgeneats, maar niet goed genoeg. De ridders trekken verder op, dichter naar Koning Octa toe. 

Ronde 3: 

Heorthgeneats met enorme speren, die worden gebruikt om de paarden van de dappere ridders neer te halen, vormen wel een probleem. Sir Gilbert kan zijn dappere vrienden niet bijhouden en raakt verwikkeld in een wanhopige strijd met een heorthgeneat. 

Ronde 4:

Sir Eliot en Sir Caulas rijden verder en doden een stel ceorls, terwijl Sir Gilbert nog steeds strijd met zijn heorthgeneat. 

Ronde 5: 

Sir Gilbert haalt zijn vrienden weer in en hakt samen met hen weer een stel ceorls in de pan. 

Ronde 6: 

De strijd gaat weer tegen heorthgeneats. Dit keer slaat een van hen Sir Caulas vakkundig neer. Wanneer hij bewusteloos op de grond ligt, wordt hij gered door zijn schildknaap. Sir Eliot en Sir Gilbert hebben niets door en strijden verder. 

Ronde 7:

Nu treffen Sir Eliot en Sir Gilbert weer een stel ceorls met bogen. Maar deze halen niets uit tegen de dappere ridders en zij strijden voort. 

Ronde 8:

Voor de laatste keer strijden Sir Eliot en Sir Gilbert tegen woeste heorthgeneats. Deze zijn helemaal begaan met de strijd en lijken harder te hakken met hun enorme bijlen dan alle andere strijders bij elkaar. Maar het mag niet meer baten, de slag is gewonnen door de Britten onder leiding van Uther!

Naweeën

De Slag bij Canterbury is gewonnen! Door Hoge Koning Uther en de Britten! De macht van de Saksen is gebroken. Uther trekt, overladen met glorie de stad Canterbury in. 

Maar kent is al lang in handen van de Saksen, al sinds Hoge Koning Vortigern het schonk aan Hengest als bruidsprijs voor zijn dochter Rowena in 450, inmiddels bijna vijftig jaar geleden. Er wonen nu veel Saksische families in Kent, die ook weer getrouwd zijn met Britten. Uther kan het zich niet veroorloven om heel Kent te plunderen en te brandschatten en alle inwoners over de kling te jagen. Hij besluit om vrede te sluiten met Koning Octa. 

Hoge Koning Uther zal vrede sluiten met Octa en hem erkennen als Koning van Kent, wanneer Koning Octa dan Uther erkend als Hoge Koning van heel Brittannië. Om deze afspraak te bestendigen, moet er een huwelijk komen. Hoge Koning Uther stelt voor dat een Saksische Prinses dan trouwt met een vooraanstaande Britse ridder, om met dat huwelijk de vereniging van Brittannië en de nieuwe Saksische inwoners te verenigen. 

Koning Octa kan instemmen met dit voorstel. Hij heeft nog een dochter, Inga, van huwbare leeftijd. Hoge Koning Uther heeft ook nog een vooraanstaande, verweduwde ridder, namelijk Sir Eliot. 

Wanneer Sir Eliot dit hoort, heeft hij het moeilijk. Hij haat Saksen, ook Saksische vrouwen. Hij kan er niet met een trouwen! Dat zal tot de meest vreselijke ongelukken in de huwelijksnacht leiden! Hij smeekt Koning Uther om dit plan niet voort te zetten. De Hoge Koning staat erop dat Sir Eliot deze Saksische maagd eerst ontmoet. Wie weet valt Inga reuze mee. Sir Eliot blijft twijfelen, bij de eerste echtelijke ruzie is er ook meteen een politieke rel. 

Maar wanneer hij Inga ziet, en haar charmes (Huge tracts of land!), is hij toch geraakt (Saksische vrouwen kunnen een bonus van +10 op hun flirting hebben, met hun Nordic Charm, werd mij verteld). Sir Eliot probeert vast te houden aan zijn haat voor alles wat Saksisch is, maar hij is niet bestand tegen de charme van Inga's blonde vlechten (hate Saxons fail vs. flirting succes). Hij valt als een blok voor haar (love Inga 11, vs Love Eliot 5) en stemt in met een huwelijk.
Prinses Inga neemt ook het leen van Ashford mee naar het huwelijk met haar Britse heer.  

Door dit huwelijk raken allerlei families met elkaar verweven. De vader van Inga is Koning Octa, de die broer is van Rowena, die huwde met Hoge Koning Vortigern, vader van Cerdic van de Gewessi en oom van Hoge Koningen Constans, Ambrosius en Uther. En nu sluit Sir Eliot aan in dit illustere gezelschap.  

De ridders kunnen ook weer rekenen op gebiedsuitbreiding. Voor hun dapperheid bij de Slag van Rochtester ontvangt Sir Eliot Eynsford Castle, ontvangt Sir Gilbert Horton Kirby, ontvangt Sir Caulas Farningham en ontvangt Sir Benno Sutton at Hone. Voor hun dapperheid in de Slag bij Canterbury ontvangt Sir Eliot Broad Oak, ontvangt Sir Gilbert Chartham en ontvangt Sir Caulas Hernhill. 

Winterphase 499 / 500

Sir Caulas legt zijn oor te luisteren bij zijn Minstreel-troupe en heert dat Vrouwe Indeg, de Genadige te vinden is een Leprozen-kolonie. Sir Gilbert besluit om haar weer in huis te nemen, ondanks dat leprozen onrein zijn en er een kans is dat Vrouwe Indeg de ziekte mee heeft genomen. 

Ondertussen treft Sir Caulas ook zijn vrouw Elaine (de Hoer van Salisbury)  in bed aan met de molenaar, terwijl hij strijd leverde in Kent. Hij verstoot haar en vraagt een ontbinding van het huwelijk aan bij de Kerk. Hij is niet heel erg van streek, hij wist altijd al wat voor een soort vrouw zij was. 

Vrouwe Elaine bleek zwanger, van Sir Caulas of van een molenaar, niemand zal het ooit weten, zij sterft in het kraambed en haar bastaard met haar. Wanneer zij begraven wordt, laat Sir Caulas aan iedereen weten dat dit de straf van God is voor haar misdragingen. 

Bentley, zoon van Bavo ban Steeple Langford sterft aan een kinderziekte. 

Edwin, erfgenaam van Sir Eliot sterft ook in deze wrede winter aan een kinderziekte. 

Gwenda van Berwick St, James, dochter van Grigor de Geweldenaar reist af naar Malahaut, samen met Imane van Tisbury om hofdame te worden van Koningin Gwennith, echtgenote van Madoc. Sir Caulas geeft zijn halfzuster nog 10 pond mee, zodat zij niet armlastig zijn aan het hof in het verre noorden.

Terwijl Vrouwe Alis regelmatig van Burcombe naar Steeple Langford reisde, om Morgaine te onderwijzen in de voorschriften van de Britse Goden, vatte zij een passie op voor Sir Benno. En Sir Benno beantwoordde deze passie. Deze winter huwen zij.

Emmeraus, een oom van Sir Eliot huwt deze winter ook. 

Paasweekeinde

Het paasweekeinde ligt weer achter ons en het was heerlijk! Het begon voor mij al vroeg, de gemeente Venlo, momenteel mijn broodheer, geeft zijn medewerkers vrij op Goede Vrijdag. Ik had geen idee, gelukkig noemde een collega het toevallig, anders had ik vrijdag om 07:30 op een zeer verlaten parkeerterrein gestaan.

Goede Vrijdag

Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt en van de vrijdag een dagje voor mezelf gemaakt. Nadat de kids in de morgen naar School en het Kinderdagverblijf waren gegaan, ben ik lekker gaan zwemmen in de Veldschuur. Daarna had ik de tijd om boodschappen te doen voor het paasweekeinde. Daarna had ik nog tijd om eens flink in de tuin te werken. Ik had nog steeds een aantal planten in mijn eigen tuin staan, die naar de volkstuin verhuisd moesten worden. Dus die heb ik eerst uitgegraven (een Rode Bessenstruik, twee Kruisbessenstruiken, drie Frambozenstruiken en een Doornloze Braam), allemaal in de auto geladen en naar de volkstuin gereden en daar weer ingegraven.
Verder was het pad door de tuin ook nog steeds niet zoals ik het hebben wilde, dus dat heb ik ook afgemaakt.
En toen kon ik weer terug om de kids op te halen uit Na Schoolse Opvang en Kinderdagverblijf. We waren lekker op tijd thuis en hebben nog wat 'Return of the Jedi' gekeken voor iedereen naar bed moest.

Stille Zaterdag

Vandaag werden de oudste kinderen opgehaald door mijn ouders, om het paasweekeinde bij hen door te brengen. Een tijdje geleden waren we al bij mijn ouders op bezoek en de kids bleven toen maar zeggen dat ze ook een keertje wilden logeren. Dus het lange paasweekeinde was een mooi moment om hen uit logeren te sturen. 

Met +Sander had ik al allerlei plannen gemaakt om het weekeinde door te komen. Ik wilde mijn eigen tuin opknappen, nu ik een groot deel van de planten eruit verwijderd had. En we wilden ook nog de kamer van de oudste kinderen opknappen. En dat soort dingen gaat allemaal wat sneller en makkelijker wanneer er niet de hele tijd kinderen rondrennen die iets willen. 

Gemaakt door de kids.

Paaszondag

We startten de dag met een lekker ontbijtje, dat extreem rustig verliep nu zo een beetje de helft van ons gezin uit logeren was. Het was heerlijk! Maar daarna moesten we meteen aan de slag natuurlijk. Ik heb een flink aantal planten uit de tuin verplaatst. Drie grote Ribesstruiken en een fikse Hortensia stonden al jaren leuk in een border, maar eigenlijk waren ze te groot voor de border. In de loop van de zomer hingen ze altijd veel te veel over het pad. Niet handig. Maar nu heb ik weer ruimte op een andere plek voor ze. 

Verder hebben we alle restant-bakstenen uit de tuin veplaatst naar de volkstuin, waardoor ik ook weer wat ruimte had om de huitstapel te verplaatsen. Dus eerst al het hout uit de houtkist, kist verplaatsen en al het hout weer terug. Een fiks karwei, waarbij de spiertjes flink werden aangesproken. 

Ondertussen was Sander flink bezig om in de kamer van de kids een behangstrook op te hangen.

onze dochter wilde dino's.

Toen die eenmaal hing, zijn we ook nog even de muren afgegaan met een likje verf. Als je goed kijkt zag je hier en daar toch vieze handjes aan de muren en andere onduidelijke vegen. We wonen er tenslote al weer bijna 5 jaar. Dingen worden vies!

Paasmaandag

Het paasweekeinde is al weer bijna ten einde. In de morgen hebben Sander en ik weer heel rustig ontbeten. Daarna zijn we nog snel naar de Intratuin geweest. Ik wilde nog wat laatste planten voor de volkstuin aanschaffen. En dan ben ik bijna klaar daar! Ik heb nog wat extra bessenstruiken gekocht en voor in onze eigen tuin een extra kamperfoelieplant, om tegen de schutting op te laten klimmen. 

En toen was het alweer tijd om de kids op halen. Eerst zijn we even bij mijn ouders langsgeweest, waar we twee zeer vermoeide, maar gelukkige kindjes hebben opgehaald. En daarna zijn we doorgegaan naar Sander's ouders. Sanders moeder was jarig en we hebben even kort gefeliciteerd, een cadeau gegeven en thee gedronken.

En toen was een lang weekeinde alweer ten einde. Maar gelukkig volgen er binnenkort meer. Koningsdag valt dit jaar op een maandag, 5 mei is dit jaar ook een nationale feestdag en volgt daarna al snel week Hemelvaart en Pinksteren.